Bam Teli

bak burdayım
yıpranmış kederler içinde
bir geminin burnunda 
yalnız,
bu gemi de aynı ben
ortasında kalmış okyanusun
yalnız ve asi
gökyüzünden bakarsın da
gölgesini görürsün ya
suyun dibinde
işte o gölge dahi
umutsuz değil bizim gibi
bizim gibi
  gemi gibi
    okyanus gibi
ne yüreği var parelenecek
  ne de hisleri,
benim de yok artık ne ala
  haber vermedim bir kula
burada yalnızlık ne güzel
ey deniz
  ey gökyüzü güler geçeriz
     çelik yüzümüzle her şeye
ben, sen, bu okyanus, bu gökyüzü
yalnızız biz asi.

ilk defa "nisan gibi" kokmuyor nisan...
ve ilk defa nisan'dan çok özlüyorum/ bekliyorum mayıs'ı...

Biz ne Ekim'ler yaşadık can..
Aldırma Nisan'ın yalancı yüzüne..
Yakındır güneşin gözlerimize değmesi..
Hele ki,
Işık bu kadar yakınken
Ve sen ışığın rengine aşıkken,
Durduğumuz yer zaman aşımına uğramışken,
Takvim yapraklarından gemiler yapmalı..
Hemen şimdi yapmalı üstelik..
Gün saymayı bırak.. Bırak takvimleri, saatleri, mevsimleri..
Vakit mayısta milada yol verecek..zamanın düğümleri çözülecek,
 Ve
Her mayıs sana kendini sen hissettirecek..

Dilim sustukça yüreğim daha gürültülü seviyor

"Siz nereye gidiyorsunuz ?”. (Tekvir süresi 26)

Keşke herkes paylaştığı sözler kadar dürüst ve düzgün olsa...

Akıl dili lal etmeyi başarmıştı.
Ama yüreği  susturamıyordu.
Yüz yüze bakamasakta ,
Aynı göğe bakıyoruz, diyordu yürek ..
Bu ona  yeterliydi.

Keşke herkes kendisi dev aynasında görmese,kendini .mükemmel sanmasa

Gözlerine bir baktım da
Hiç yanılmamışım
Boğulurum içinde
Ölürüm.
Alabildiğine derin
Bir o kadar sıcak
Yakıyor.
Büyük bir dünya
Hatta yemyeşil derya
Ölümüm.

İstanbul gibiyim artık .
Gülmeyi Gülhanede bıraktım ..
Vefayı bozacıda ..
Ayasofya kadar yorgun ..
Topkapı kadar yıkık ..
Esenler kadar vedalara alışkın ..
Eyüp kadar kalabalık ..
Eminönü kadar sıkıcı ..
İstanbul gibiyim yani ..
Uzaktan bakınca ışıl ışıl ama aslında yorgun , bitkin , tükenmiş ...
Ama hala ayakta dimdik ..

*Sanma başka bir nefsi kendi nefsine hamal,
  Kırbacın düştüyse attan inde kendin al.*

Evet hatırladım
Küçük, basit şeyler yetiyor kederlenmeye...
Ya mutluluğa?

Cahit Zarifoğlu

“Hαyαt küçük şeylerden oluşur. Eğer sen seversen büyük olurlαr.”- Osho

Gâlib-i dîvâneyim Ferhâd u Mecnûn’a salâ
Yüz çevirmem olsa dünyâ bir yana ben bir yana
Şem’ine pervâneyim pervâ ne lâzımdır bana
Anlasın bîgâne bilsin âşinâ sevdim seni

| Şeyh Gâlib

Kim tercüme edecek yana düşmüş kollarımı/ Tanrım bari sen konuş en çok dili bilen sensin ”

Bülent Parlak'

*Memleket ne doğduğun, ne doyduğun yer .
  Memleket çocukluğunun geçtiği yer. .*