Alo 147 hattı Demokles’in kılıcı gibi öğretmenlerin başucunda dururken

Öğretmenler 3 ay tatil yapıyor( Hoş, bunu geçmişte bakanımız söyledi.Cahil cühela söylese güler geçeriz).Bundan sonra yapamayacak diye göz dağı verilirken.

Öğretmenler, dinleneceği yegane vakit olan teneffüslerde soluklanmak ve
dinlenmiş olarak derse girmek yerine angarya olarak nöbete zorlanırken ve bu nöbeti sırasında meydana gelebilecek herhangi bir sıkıntıda günah keçisi ilan edilip soruşturma üstüne soruşturma geçirirken.

Öğretmen ve idareciler öğrenci ve veliler tarafından dövülür,bıçaklanır hatta öldürülürken ve bunu yetkililer film seyreder gibi seyrederken.

Öğretmenler kendisini sahipsiz, arkasız, kimsesiz hissederken
İtibarımız yerlerde sürünürken

Verilen 3 kuruş maaş herkesin gözüne batar ve yüzdelik dilimle, benzine, mazota, temel gıda maddelerine vb. kalemlere yapılan zamlarla geri alındığı hiç dile getirilmezken

Başbakanımız, öğretmen 15 saat çalışıyor, memur 40 saat... Bu haksızlık değil mi? diye sorarken

Yapılan anketlerde öğretmenlerin yüzde 75’inin kredi, eş dost, akraba ya da esnafa borcu bulunduğu gözler önüne serilmişken

Hasta olup 2 gün gelinmediğinde geldiğin geri kalan 3 günün de ek ders ücreti kesilirken

Özellikle sınıf öğretmenleri başta olmak üzere yer değiştirmek neredeyse imkânsız hale gelmişken

Yöneticiler huzursuz, öğretmenler mutsuzken

Her yıl Şuralar,çalıştaylar yapıldığı halde oralarda alınan kararların hiçbir zaman uygulanmadığı ortadayken

Öğretmen evleri öğretmenden başka herkesin evi olmuşken
.
.
.
Ve sayamadığımız bir çok sorun çözümsüzlük içindeyken.

Öğretmenler günü kutlanacakmış.
Kimin umrunda…!

Bu özel ! günde hangi öğretmenim mutlu?
Hangimiz iyi ki 24 Kasımlar var diyor?
Hangimiz mesleğimizin geleceğinden ümitli?
Hepimiz olacakları az çok biliyoruz.

Her yıl olduğu gibi bu yıl da,

Yine bin bir türlü kuru laf duyacağız öğretmenler şöyle iyi bu meslek şöyle kutsal, sizleri çok seviyoruz elleri öpülesiceler…

Telefonlarımıza en süslü mesajları gönderecekler.

Bir yerlerde zorla toplayıp günümüzü kutlayacaklar.

Yine saf yerine koyulacağız önümüzde onca sorun duruyor ve çözüm için hiçbir adım atılmıyorken samimiyetsiz, basma kalıp, öyle söylenmesi icap eden sözlerle avutulacağız.

Yine 1 maaş ikramiye aldı sanılacağız

Çocuklara koltuklar devredilecek, öpülüp koklanacak, sorular sorulacak, kahkahalar havada uçuşacak, en cafcaflısından bol bol fotoğraflar çektirilecek.

Samimiyetsizlik diz boyu olacak.

En şaşaalı en görkemli sözler,uzuuuun medhiyyeler dizilecek ardı ardına.
Ana haber bültenlerinde hep bizler olacağız.

Operalar,tiyatrolar,uçaklar, otobüsler ya indirimli ya ücretsiz olacak.
Anlayacağınız felekten bir gün çalacağız.

Sonra…?
Sonra değişen hiç bir şey olmayacak.

Evli evine köylü köyüne

Ertesi gün yine unutulup gideceğiz.Taa ki 1 yıl sonra aynı güne kadar.
Bu süre içinde yine şikayet edileceğiz, dövüleceğiz, bıçaklanacağız, öldürüleceğiz.

Olsun.

Arkamızdan hatim okutan büyüklerimiz olacak en azından.

24 Kasımlar olmasa ne çıkar…

Bizlere, öğrencilerimizin gözlerindeki samimi, içten gülümsemeleri,
Buruşuk bir kağıda yazılmış sizi çook seviyoruz cümlesi yeter.
Bu, içi boş destansı cümlelerin tümüne bedel…

dvrmbtl

• 133 2
• 23 Kasım 2014 13:42 5.490