Ben bir Doğu çocuğuyum,hani hep o ürpertiyle baktığınız coğrafya var ya?Hani dağlarında çatışma olan,hani kışın yolları kapanan ve okuluna gidemeyen,hani öğretmeni gelmeyen,gelemeyen,hani geceleri bir parçacık odunla yakılmış sobanın dibinde titreye titreye sıcak evlerin hayalini kuran,yüzü güneşten kavrulmuş,ama bir o kadar da soğuktan çatlamış,elleri küçüklükten beridir nasır tutmuş...içine kuru ekmek bile koyacak bir beslenme çantası olmayan,her yıl aynı defteri sil baştan yeniden kullanan,okula yağmur çamur demeden terlikle giden,her adımında ayağında lastikli papuç hayal eden,sırt çantasında yoksunluğun hafifliği ama omuzlarında yoksulluğun ağırlığı olan...bazen küçük kalbinde gerçekleşmesi ona göre çook uzak olan büyük umutlar doğuran,ama her sonbaharda o umutları tek tek kaybeden...oyuncakları yırtık bez parçalarından,bir iki parça tel ve makaradan olan,bir türkü söylediğinde taa yüreğinden içli içli okuyan o Doğu çocuğu var ya?...işte ben o çocuğum...
Sen..evet sen! sıcak evinde binbir çeşit yemekle karnı doyan,eli yüzü temiz,çantası gıcır içi kitap dolu,kalemi her kaybolduğunda yerine yenisi gelen,her ağladığında istediği yapılan,her isteği önüne gelen,hastalandığında ilaç içebilen,canı sıkıldığında parkta oynayan,benim adını bile bilmediğim oyuncaklara sahip olan...karda ayakkabısının çıkardığı izlere bakarak yürüyen,sırtında paltosu,omzunda kitaplarla dolu çantasının ağırlığı ile oflayarak okula giden,hayalleri kimi zaman sönük ama gerçekleşmesi olası olan,sıcak yatağında uykuya dalan,rüyasında belki de sahip olmak istediği bir yeni oyuncağı gören çocuk...evet sen...sana sesleniyorum..sen! Batı'lı çocuk...
Yakınıyorsun değil mi bazen hayattan?
Söyle o zaman...
Peki benim suçum ne?
Doğu'da doğmak mı? oysaki Güneş de ilk doğudan doğmazmı,hayata başlamaz mı bu dağların ardında?
Hepimizi ısıtan güneş,aynı güneş değil mi?
|
27
12