Dönüşen Değişen Köyler

Köyler ile şehirlerin arasında rahat kırk yıl var.Böyle derdi eskilerimiz.Köylerin kentlere nispeten olumsuz şartlarını vurgularken, bu vurgunun içinde aynı zamanda köylerdeki bozulmamışlığa duyulan gizli bir kıskançlık da yatıyordu.
Köyler geriydi bir zamanlar,Elektrik sorunları vardı, teknolojik aletler henüz yerleşmemişti.Sayılı ailelerin televizyonu vardı. Akşamları orada televizyon seyredilirdi. Bulaşık makinası,çamaşır makinası ie hayal dünyalarının çok çok uzağında bir yerlerdeydi.
Şimdi mi eskiye arsız bir selam çakar köyler. Şehirde ne varsa köyde de vardır. LCD tv mi var şehirlerde,çok geçmez bir haftaya köylere de gelir.Buzdolabı mı en son çıkandan almazsanız evlenme şansınız bir hayli azalır.
Köylerin şehirleşme süreci, kırsal kent ayrımını ortadan kaldırdı.Bunda ulaşım kolaylığının da katkısı inkar edilemese de bu farkı ortadan kaldıran şehirli gibi yaşamaya başlamış olan köylülerdir.Öyle görülüyor ki bir kuşak sonrası tamamen şehir yaşamına adapte olacaklar.
Bu adaptasyon köyde çocuklara konulan isimlerde de kendini gösteriyor.2000 sonrası doğan çocuklarda Fadik,Fadime isimlerine rastlamak hayli güç. Varsa da ninesinin çok büyük bir hatırı vardır ondan.Bu adlar yerlerini İremsulara,İlaydalara bıraktı.İremsu'nun köyde bir nine olduğunu ve hacdan döndüğünü düşünsenize.İremsu nine Berkecan dede.....
Şehirlileşmek köy insanına elbette olumlu katkılaryaptı.Artık her şeyden haberleri var.Şehirde ki ev hanımı kadın ne ise köydeki ev hanımı kadın da o oldu.Bilinçili öğrenci velileri ortaya çıktı. Çocuk düşe kalka büyürün yerini,bu çocuğun bir sıkıntısı varlar aldı.Ama bir de madalyonun öbür yüzü var. İnsanlık denilen ulvi felsefe köy insanını da yavaş yavaş terk ediyor.Komşu bilinci, akrabalık bağları ve yersiz yurtsuz yetime acıma ulviliği yavştan yavaştan köyleri de boşaltıyor.

Yazıyı değerlendir: