En Büyük Rehber Yaşamın Kendisidir

Lise 2. Sınıftaydım.

Edebiyat öğretmenimiz 7 soru sorardı.Altısı 10 puan değerindeydi.7. Soru ise özeldi :) ( kompozisyon).Tam 40 puan. Edebiyattan 100 almamız imkansızdı desek yerinde bir cümle olur sanırım.

Yine sınav sonrası sonuçların açıklandığı bir dersteyiz. Sonuçlar açıklanıyor, çıt yok.

Seda 70
Eren 75
Alper 45
...
...

Ben 100

Sınıf, İngiltere Premier Lig’de gol kaçırılınca veya güzel bir hareket yapıldığında taraftarların çıkardığı uğultuya benzeyen bir ses çıkardı.Vuuuuv.

Kompozisyon sorusu Honoré de Balzac ‘ın “Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm. Ta ki, sokakta ayakları olmayan adamı görene kadar.”  sözüydü.

Öğretmenimiz bu sözü, verilen mesaj aynı kalmakla birlikte aşağıdaki gibi sormuştu.

“Ne zaman ayakları olmayan bir çocuk gördüm ayakkabılarım olmadığı için üzülmeyi bıraktım.”

Arkadaşlarımın tepkisi sona erdikten sonra öğretmenimiz bir açıklama yapma ihtiyacı hissetmiş olmalı ki şunları söyledi:

“  Meslek hayatımda hiç kimse sorduğum kompozisyon sorularından tam not almadı. Ne kadar içten ve yüreğe dokunan cümlelerle yazmışsın okurken gözlerimden yaşlar süzüldü. Bu yazıyı bir yerlerde okusam bunu yazanın kesinlikle bedensel engelli birisi olduğunu düşünürdüm ” dedi ve ekledi

“İlk tam notumu sana verdim”

Ne olmuştu ve nasıl olmuştu? Hangi duygusal cümleleri, hangi yüreğe dokunan kelimeleri kullanmış, hangi etkileyici sözcükleri özenle seçmiş ve sıralamıştım sarı saman kağıdına da 40 tam puana layık görülmüştüm?

Halbuki hiç uğraşmamıştım ne kelime seçmek ne de sıralamak için…

Kompozisyon cümlesi bendendi, hayatımın bir parçası, yüreğimin sızısı, dostum, ev arkadaşım Elgin’in hikayesiydi.

Elgin, bir yörük çocuğu. Küçük yaşta geçirdiği bir kazada ayaklarından ikisini de kaybetmek üzereyken birisini kurtarmışlar. Kurtulan ayağı ise sağlam bir ayak gibi değilmiş. Nasıl olduysa bir gün 8. Cumhurbaşkanımız merhum Turgut ÖZAL ilçemize geliyor.Elgin’i görüyor.Ayağını tedavi ettiriyor.

Elgin, bir buzdolabı tamircisinde çalışıyor.15 – 16 yaşlarında. Dayısının evinde kalıyoruz. Hayatla mücadelesi, azmi, olaylara pozitif bakışı genç yaşta ona ayrı bir olgunluk vermişti.Onu tanıyana kadar hayat benden de alacağının bir kısmını tahsil etmişti. Hayatın benden aldıklarına karşılık büyük bir kin duyuyor, kendimi aciz, güçsüz ve ezilmiş hissediyordum. Soruda da geçtiği gibi ta ki onu tanıyana kadar…

Kompozisyonumda sadece Elgin’le yaşadıklarımı, Elgin’in bana öğrettiklerini anlatmıştım o kadar.

Peki Elgin’den neler öğrendim ?

Bahanelere sığınmadan yaşamayı,

Maddi, manevi elimizdekilerin değerini kaybetmeden önce anlamayı,

Asıl eksikliğin bedenlerde değil yüreklerde olduğunu,

Her kötü olayın bir de iyi yanının olduğunu,

Hayatta iyi ve kötü günlerin sürekli birbiriyle köşe kapmaca oynadığını,

Ölüm dışında her şeye bir çare bulunduğunu,

Yaşayamam, ölürüm, biterim, mahvolurum dediğimiz en buhranlı anlardan sonra bile yaşamın devam ettiğini,

Paylaşmayı, yardımlaşmayı, vefakarlığı …

Bu anımı sizlerle neden paylaşma gereği hissettim?

Belki sizlerle dertleşmek belki de  içeriğinde eğitime dair bulduğum aşağıdaki iki cümleyi paylaşmak.

Kalıcı öğrenmeler yaşamın içinde, öğrencinin yanı başında olanlardır.

Ve en büyük rehber yaşamın ta kendisidir.

Not: Elbette dostumun ismi Elgin değil ancak gerçek ismini yayınlamamayı uygun gördüm.Verdiğim ismin anlamı bir nebze de olsa yaşamını yansıtıyor.

Peki  Elgin’e ne oldu ?

Merak edenler için söyleyeyim.

Annesi intihar etti.

Kendisine bakan dayısı yaklaşık 10 yıl önce kalp krizinden vefat etti. 

Elgin ise ilçenin en çok tutulan buzdolabı tamirciliğinden beyaz eşya satıcılığına evrildi.
Evli ve  iki çocuk babası.
Yüreği temiz bir Anadolu evladı …

Olarak yaşamını sürdürmekte.

dvrmbtl

  • 32 0
  • 19 Aralık 2018 15:03 2.555
  • Aktif Haberler
  • harabeyim
    19 Aralık 2018 19:34
    4 0
    Honoré de Balzac: “Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm. Ta ki, sokakta ayakları olmayan adamı görene kadar.”
UYARI: Yayınlanan haberler, Egitimhane.Com'un görüşlerini yansıtmaz. Yazılan yorumlar, onaylanmış olsalar bile yazanın sorumluluğundadır.

Egitimhane.Com ©2006-2023 KVKK