Eski Zamanları Özleyen Var Mı?

Ben özlüyorum, sanki daha çok mutluyduk hep..

Kesinlikle hocam

Eski günlerimi değil, eski günlerden aldığım mutlulukları özlüyorum...

Ailecek yürüyerek gidilen misafirlikten yıldızları, ayı seyrederek döndüğümüz o günleri... Ayın, hep beni takip ettiğini düşündüğüm o hayal gücünü...

Çok özlüyorum,  ozlemeyen var mıdır ki

Çevirmeli telefonlar zamanında yani  numara çevirmek zorken bile daha fazla görüşülüyordu akrabayla eşle dostla. Şimdi basmıyoruz bile tuşlara, dokunmatik sağolsun. Buna ragmen kimseyle görüştüğümüz kimseyi aradığımız yok
Acaba diyorum biz büyüyünce mi böyle oldu... yoksa artık insanlar işe güce çok mu daldı

yaşadığımız anı doğru değerlendirmezsek ilerde bu günleri de özleyeceğiz.. o gün var olanlar bugün aramızda olmayanlarda olduğundan elbette geçmiş geri gelmese de anılarda yaşıyor.. en azından benim için öyle..

Çook özlüyorum, hatta hep eskide kalmak isterdim. Şimdi herşey daha yapay, sahte geliyor bana...
İçtenlik, komşuluk, çocukluk bile eskilerde kaldı bence...

Çoluk çocuk herkesin olduğu 30-40 kişilik pazar günü kahvaltıları, piknikleri... Şimdi ise bayramdan bayrama, yazdan yaza...

teknoloji geliştiği için aynı odada bile iletişim kuramıyoruz,eskiden ne güzledi mektuplşmak,kart yollamak

çocukken misketle hatta gazoz kapaklarıyla oynardık mutlu olurduk, şimdi mutluluk o kadar pahalı ki(manevi olarak)

Ben ozlemiyorum...cunku annem surekli aglardi.cocukluk yillarim annemin goz yaslaridir benim icin.ve buyuk bir yokluk...catisi akan hamam bocekli evimiz vardi bir de ruyalarimda hala kendimi icinde gordugum minik yuvamiz
Rabbimm hamdolsun bugunumuze!

her türlü olumsuzluğa rağmen çok özlüyorum,asıl şimdi maddi anlamda iyi olsam da manevi anlamda daha kötüyüm

Hem de çooook özlüyorum. Şimdi 90'lı yıllarda olmak vardı

çocukluk yıllarımı özlüyorum.sabah çıkıp akşama kadar oynadığım günleri...

bugün daha fazla özlüyorum..