İleride Öğretmenliği Bırakmayı Düşünüyor Musunuz?

Vebali çok ağır bir meslek icra ettiğimizin herkes farkındadır herhalde arkadaşlar. Gerek bu vebalin ağırlığı, gerekse monotonluk ve aynılıktan çabuk sıkılan mizacım gereği, ileride çok severek yaptığım mesleğimi bırakma ihtimalini düşünüyorum ister istemez...

Ya sürekli okul, öğrenci veya yer değişikliği yapacağım; ya da ekmeğimi başka meslek kapılarında arayacağım.

Siz de durum nasıl? Benim gibi emekliliği beklememe ihtimali olanlar var mı? 

Yoksa, yalnızları mı oynuyorum  ? 

Çok ciddi bir şekilde... Hem de ileriki bir  zamanı beklemeden, yol yakınken ... Kendime en uygun mesleği seçer seçmez ...

Kendi seçimim değildi. Belki ondan, belki başka bir nedenden...Hayırlısı...

MESLEĞİMİ BIRAKMAYI HİÇ DÜŞÜNMEDİM. Çünkü çok zor şartlarda içimdeki okuma  ve öğretmen olma arzusu sayesinde öğretmen oldum. normal şartlarda 22 yaşında öğretmen olan arkadaşlarım var (çoğunuzda bu yaşlarda olmuşunuzdur) ama ben 26 yaşımda mesleğime sahip oldum. biraz hayal etmenin güzelliği biraz memuriyetin verdiği ekonomik durumdan bir bilet aldığımda hep hayal ederim evimin modelini oğlumun odasının düzenini, akrabalarıma yapacağım yardımı, bir kuruma bağışlayacağım miktarı... Aynı zamanda çalıştığım yerdeki çocuklarımda vardır hayalimde onlara yapacağım yardımlar bazı öğrencilerim için (6. sınıfa geçince aramızdan ayrılsalarda) dersane imkanı verme mutluluğunu hayalimde yaşar dururum.
Mesleğimi zor elde etmeme bu kadar sevmeme rağmen sıkılmıyormuyum tabiki sıkılıyorum burdaki çocuklarla hayal kırıklıklarım çok fazla yinede her sabah umutla heyecanla tekrar başlıyorum güne ve iyi düşüncelerle gidiyorum okula. Ta ki mesleğim beni bırakana kadar da böyle olacak! HERGÜN YENİDEN İYİ DÜŞÜNCELERLE BAŞLAMAK DİLEĞİYLE!!!

1500 ytl maaşlı bir iş bulsam.

inanki hergün aynı şeyi düşünüyorum.müdürlükle uğraşmaktan öğrencilerime yetemiyorum.biraz onlara ağırlık versem işlerim kalıyor.hele yanınızdaki arkadaş etliye sütlüye karışmayınca deliriyorsunuz

       Bu mesleğe çok geç girdiğimden midir bilmem.Tüm çevrem kendi doğduğum bölgede.Bu gidişle oralara gitmem mümkün değil.Öğretmeyi çok sevsem de   insan mutlu olduğu yerde, sevdikleri ile yaşamalı.Ama daha önce ticarete de bulaştığım için ekmeğin aslanın neresinde olduğunu biliyorum.Yani devam....

ben bırakmam

sude hocam,mutsuz olduğunuz bir meslekte zaten öğrencilerinize bişey veremezsiniz..o yüzden hiçbişey için geç değildir.insan istediği müddetçe herşeyi değiştirebilir.yeterki siz buna inanın.

Değerli öğretmenlerim...Ağır bir soğuk algınlığı geçiriyorum üzerinize afiyet.İki gündür evdeyim anlayacağınız. Evdeyim biraz kafamı dinlerim diye düşünüyordum...Ama çocuklarım aklıma gelince kendimi daha kötü hissetim nedense. Yetim gibi kalmışlardır okulda.Tüm öğrenciler kendi öğretmenlerinin etrafında dönüşüp dururlarken benim yavrucuklarım ne hissetmişlerdir acaba. Şartlar ne kadar zor olsa da insan bi kere tebeşir tozu yutmaya görsün..Bir daha vazgeçemiyor. Evet oldukça zor yorucu bir yol ama öğrencilerimin bana yanlışlıkla anneee! diye seslenişlerini duymadan da mutlu olamam. sudee öğretmenim bu güne kadar sayısız fikrinizden istifade ettim.Şimdi bir kez daha düşünün bu kadar emek verdikten sonra mesleğinizi öğrencilerinizi bırakmak o kadar kolay mı? Sevgilerimle...

evet çok zor bi işi yapıyoruz ama bırakınca bu mesleğin tadını hiç bir şeyde bulacağımı sanmıyorumm.o yüzden bırakamammm

ben ileride bırakmayı düşünüyorum ama hayal gibi görünüyor.bırakınca eğitimden ayrılmayacağım tabiki... eşimin diplamasa ile bir anaokulu açmayı ya da bir test merkezi kurmayı düşünüyorum.Tabiki ilk müşterilerim sizler olacaksınız ya çocuklarınızı benim anaokuluna yollayacaksınız ya da sınıfınızda benim test merkezinden edindiğiniz testleri uygulayacaksınız.

tabiii bunların hepsi hayal biz bu mesleği severek seçtin zorluklar bizi yıldırmamalı.

Dilerim hayalini kurduklarınızı gerçekleştirirsiniz Mizansel hocam.

Bu mesleği  isteyerek seçmedim sevmek için çok çabalıyorum ama sınıf öğretmenliği çok zor ve yıpratıcı. Öğrencilerimi severek bu etkilerden kurtulmaya çalışıyorum ama başaramıyorum. Tabi birleştirilmiş sınıf ve son zamanlarda Eokul hiç yardımcı olmuyor.

Zorunlu hizmetimi tamalamayı bekliyorum şimdi ikinci ibir üniversite okuyup alan değiştirmeyi istiyorum. Benimkide hayal tabi ama uzun süre bu mesleği devam ettirebilecek kadar sağlam sinirlere sahip değilim.

çok yorucu ve gerçekten yıpratıcı bir meslek. ama bırakmayı hiç düşünmedim, düşüneceğimi de sanmıyorum. verdiklerinin karşılığını almak öğrencilerinden çok güzel bir duygu. bunu hiç bir işte bulamam...