İlk Okuma Yazma Günlüğü 2019-2020

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] Yalnız değilsiniz.

   Devlette çalışan bir öğretmenin amacı sadece ve sadece, öğrencilerine daha iyi bir eğitim vermek dışında ne olabilir ki ?
 
En büyük engel ise ders kitaplarının genele uymamasıdır.

  Ders kitaplarından memnun değiliz. Ek kaynak kitapta almakta yasak. Bir veli şikayet etse, müfettişler size esrar kaçırmış, adam kesmiş muamelesi gibi,  habersiz anınızda dersten alınıp soruşturma geçiriyorsunuz.


İç dünyamızda;

   (Sicilime işlemesin, sonra bunlar bana baş ağrısı yapmasın üstüme gelmesin diye neler yapmıyoruz ki ...?

   Şikâyet etmesinler beni diye, , ya kırtasiyeci, ya kitapçı ile sıkı pazarlık yapılıyor, gözünüze takılan veli beni şikâyet edebilir diye, huyuna gidip dakikalarınızı harcıyorsunuz, cebinden harcıyorsun. Öğretmen arkadaş maaş gitti ya… 

Günde 1 paket sigara en ucuzu 12 lira (Tekel 2000 Mavi Uzun) kaçak-sigara tütün (köyde 5- İlçe de 7 Tl) ye içen veliyle okulda neyi tartışıyoruz…  Fiyatı 3--10 liralık kitabı... )
 

  (Türkçe Kitabı için google amcadan biraz araştırdım) Ders kitaplarında 2 akademisyen bir tasarımcı ve matbaası dışında kimin hazırladığını bilmiyoruz.  Eskiden ders kitaplarında komisyon yazardı, güvenirdik. Bilirdik ki en az 15 kişilik işin uzmanı öğretmen ve akademisyenlik bir ordu vardı. Hata olma şansı çok azdı. 

Kusura bakmayın ama geldiğimiz eğitimin seviyesi dünü aratıyor. Sınıfta kalma niye geri geldi mesela? Hani her şey çok güzel olacaktı. Sanırım işe biz müdahale etmesek yani işin içinde bulunan direk eğitimciler,  daha çok nal toplarız.

 
  Dosya paylaşım bölümümüz var, ama bir günü bir gününü tutmayan (Bir sıra ve bütünlük içinde bulunmayan paylaşımlar yapıyoruz.) İndirme sayıları binleri bunları buluyor. Ama size de bölük pörçük gelmiyor mu? 

Daha toplama çıkarmayı yeni öğrenmiş, kendi sınıfımızda bile dağlar çukurlar kadar farkı olan öğrencilere, bir anda problemler ile ilgili bir dokümanı görüp, anlık teneffüste, ya da son ders, çocuk eve gidecek, bari eli boş gitmesin diye, o an çarçabuk indirip yazdırıp paylaşıyoruz. Son dakikayı kurtarmanın mutluluğu ile hatırı geçen bazen de gıcık aldığınız bir veli size whatsapptan mesaj atıyor:

Kaba veli;
- Ya hoca, bu ödevi biz annamadık, çocuk nasıl anlasın… 
Kibar veli;
- Hocam ödevi bizim çocuğa anlatamadık…
Muzdarip veli;
- Hocam bizim çocuk yapamadı, siz affedin…
Çocuğundan Bihaber veli;
- Bizim çocuğun karnı ağrıyor…

Ardından, acele ve özenle öğrencilere verdiğimiz ödeve pişman oluyor, kime kızacağınızı şaşırıyor, en son kendinize kızıyor, ve soluğu dönüp dolaşıp, halinizden anlayan, sizi Güzin abla (aslında o da erkek çıkmış)  inceliği taşıyan arkadaşlarımızla paylaşıyoruz. 


 Söylemim şu, meslekte yıllarımızı, eğitim hane de saatlerini geçiren eğitimcileriz. Kendi aramızda birleşip bir komisyon kursak, kurduğumuz bu komisyon kendi aramızda ve tamamen ücretsiz paylaşım olmak üzere ortak bir ders kitabı hazırlasak.  Tabi ki, bilgisayardan işten anlayan, meslekte yıllarını geçirmiş, çok uç okullarda çalışıp ta, benzer paylaşımlarda bulunan yazar şair gönüllü ve müzikten de  anlayan arkadaşlar ile. 

Bu sene hala sağlamsam, ayaktaysam sınıfımdaki kızlar sayesindedir.
14 erkek 8 kız.
Ama ne erkekler.
Ağlak, mıymıy, huzursuz, çabasız, şımarık.
Kızlar onlar kadar ağlamaz.
2 ders saati tahta yazılsın diye beklerim sınıfın yarısından tam yazı alırım.
Kalan uyuşukların daha önemli işleri vardır (Yaramazlık, sataşma gibi)
Tenefüse çıkarma istersen sınıfta oturur yine de yazmaz.
Sorun değil. Öğretmen çatlasın yeter ki.

Sabaha ilk derse annemi istiyorum, eve gitmek istiyorum diye ağlayan mızmız oğlumun hıçkırıkları eşliğinde okumaya çalışma ile başlarız.
Zaten haftada bir kafa izni yapar en geridekilerdendir.

Oturma organı olmayan diğer oğlan okula beni çıldırtmak için gelir.
Masa üstüne çıkarcasına durur, kimse tahtayı göremez.
Pedagog önde oturmasını önerir çünkü çocuk hiperaktiftir.
Kalemi, silgisi, defteri yoktur. Bulur veririm 10 dk sonra yine yoktur.
İsterse 3 kelime yazarak gün bitirir. İstemezse onu da yapmaz.  Bahçede herkesin önünde donunu indirir, öğretmen arabası üzerine işer. Annesi idare edin hocam, ne istiyor bu çocuk, pedagogla görüştük hocam zırvalıkları ile kafa ütüler. Anneannesi kırtasıyeden ne alayım ne eksiği var diye alay eder gibi sorar.  Çok ilgilidirler, bu çocuk nasıl böyledir ki, cezaevindeki babası tehdit etmiştir okul değişcem diye. Çok ağlamıştır bizim oğlan 1958. kez söz vermiştir artık iyi olacaktır. 1959. şans verilir ona.

Diğer ders ve tenefüsler birbirini yaralama, şikayet..
Rahat dursun elin ayağın diye yükselen sesim.
Öğle yemeğine özel eğitimdeki öğrenciden korkuyorum, inmiycem yemeğe diye ağlayan diğer mıymıy oğlan ile devam eder, finali son ders ağlamaklı suratını fark ettiğim konuşma bozukluğu olan oğluma sorarak yaparım. Neyin var Muhammet?
Gözyaşları akar ''Baba ist baba ist ühühühü....''

Bir günümün özeti budur.


Tam günlüğe uygun bir paylaşım yaptım.
Uzun da olsa rica ve arz ederim

Akıl sağlığım elden gidiyeeeee...
[/quoöğret

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

öğretmenim resmen hislerime tercüman olmuşsunuz hatta bi ara dedim ki acaba hangi ara yazdım bunları, hele şu oturma organı olmayan çocuk var yaa, aahh ahh..
yalnız olmadığımı görünce seviniyorum ama işte ağlanacak halimize gülüyoruz:( hiç memnun değilim bu durumdan, öğretmenlikten soğutacak seviyeye varabiliyor bazen ama iyi olan o sayılı öğrenci için, her yeni gün sıfırdan başlıyoruz , öğretmenliğin cilvesi de bu olsa gerek

Ayy ben biran yazdıklarimdan dolayı üzüldüm [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocamın yazısını okuyunca.Her öğretmenin sınıfının kendine göre zorlukları var tabiki.Şansta bu işin icinde ben hep buna inanırım.Ayrıca hep söylerim 1.sınıf öğretmeninin maaşı kuruşuna kadar helal,her kuruşu alın teri,yorgunluk,can sıkıntısı,sevinç,mutluluk tam bir duygu karmaşası.Allah hepimize kolaylıklar versin.

Ayy ben biran yazdıklarimdan dolayı üzüldüm [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocamın yazısını okuyunca.Her öğretmenin sınıfının kendine göre zorlukları var tabiki.Şansta bu işin icinde ben hep buna inanırım.Ayrıca hep söylerim 1.sınıf öğretmeninin maaşı kuruşuna kadar helal,her kuruşu alın teri,yorgunluk,can sıkıntısı,sevinç,mutluluk tam bir duygu karmaşası.Allah hepimize kolaylıklar versin.

Değerli hocalarım okuma hız ölçme metnini ilk kez mi gördü öğrenci yoksa tekrarlanan metin miydi?

Bir öğretmenin öğrencileri hakkında böyle konuşabilmesi...Çocukları bu kadar rahat etiketleyebilmek..bizler yetişkiniz onlar daha çocuk...büyümelerine fırsat vermeliyiz her çocuğun özel olduğunu kabul ederek..
işimiz ne kadar zor olursa olsun kendi çocuğuma söylenmesini istemediğim şeyleri başka çocuklara asla söyleyemem... insan anne baba olunca anlıyor çocukların kıymetini...dilerim daha güzel paylaşımlar yaparız bize yakışan

Bugün cümlelerin sonuna ne konur etkinliği yaptım. "Yetişin, yangın var(  ) " cümlesinin sonuna ne konur dedim. Önceden de söylediğim için bazı çocuklar ünlem işareti dedi. Ben de onlara ünlem cümlelerini yüksek sesle söylerken, bir öğrenci ye burnu kanadığı için peçete verip burnuna tampon yaparken; "Eyvahhh, burnum kanadı!" deyince, ne koyarız dedim. Çocuk da peçete koyarız dedi:)

İyi günler arkadaşlar okuma kitabı olarak hangi yayınları hangi kitapları aldınız acaba