Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Her dert kanatlarımdan birini kırar,
Her üzüntü alıp götürür ömrümü.
Yaradan kulunu  sever ki sınar,
İnançla çözeriz düğümü.


Yıllara meydan okuyamadık,
Kuytu köşelerde saklı gözyaşımız.
Muhabbete,paylaşıma doyamadık,
Helale kaldırdığımızda başımızı.

gece yine aydınlığın ecelindeyken,
saçlarının kokusunu içine çeker,
saatlerin yastığında, ansız düşlerin...
kırılmış yüreklerin çırpınması mı
dertlenir gözlerinde, şevksizlerin?

Sonra sabah olur, geceyi de özleriz..
Aşkı bilmeyiz de
Ondan mı hep gece deriz?

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Kimi isyan eder,
Kimi ter döker.
Islah olası dünyada,
Herkes üzgün gider.

yaşarım nefesiyle, içerek damlaları
tutarım suları dolmasın, ıslanmasın
kupkuru gecelerin akışkan sesleri...
uzakta ve yanındaki hakikatlere
sarıl, sımsıkı hem ellerin kirlenmeden...

kelimeleri sakla içinde, ıslansınlar,
dök toprağına çaresiz düşlerinin.
inleyen bir müzikle dinle, geceleri...
terkettiğin güçlüklerin bahanesi mi
boyadığın hata defterinin, fihristesi?

Desem ki her yağmur rahmettir,
Gökyüzüyle birlikte olduktan sonra.
Desem ki toprağa düşen damlalarda umut var,
Baharı müjdeleyen,bahar kokan.
Desem ki fırtınalar önünde güçlü olmak ,
Ayazda donmamak yürek işi...
Emanet dünyada emanet yaşamak
İnanarak yaşamalı kişi..

Dokunmanın önemini bilmezdim eskiden,
“Sevgi davranışla gösterilir” derdim.
Dokunmak gereksiz,olsa da olur olmasa da…
Ama şimdi ellerini çok özledim.
 
Öğrendim artık,dokunmak sevginin kalemiymiş,
Dokunmak olmazsa sevgi farkedilmezmiş.
Ve her dokunmanın ayrı bir yazısı varmış,
O yazıyı yalnız sevdiğin anlarmış…
 
Gel de kalemin kalbimdeki mürekkeple boyansın…
Gel de her hücrem kaleminle yaşlansın…
Gel de özlemin yüreğimi yakmasın…
Ben dokunmanı çok özledim…



eşime yazdığım bir şiir.malesef mesleği nedeniyle 2 yıldır ayrıyız...

kağıda dökülmez ki dert yakınmaları
gölgesi düşer bağrına, belgelerin,
ellerin evet ellerin hatırlatır seni...
toplansa şekerli yalanların, üstüne,
tatlı olur mu ki, davetkar korkuların?

içimdekileri tıp normal yollarla çıkaramadı.
epudral üzerinden sezeryana başvurdum,
nafile
hangi yöndü kıble ?
cumhuriyet ?
hangi doktrinin gölgesi iyi gelir bana ?

Sevmezdin böyle havaları
Aydınlık olmalı sabahlar SENin ülkende
Gözlerin gibi
Gülüşün gibi
Oysa böyle sabahlar
Mecnunlar diyarının müdavimidir.
Ara sıra SENden bir rüzgar esip
Aralar biraz bulutları
Avunur toplarım kırıklarımı
Bahar geldi sanıp
Çiçeğe durur ağaçlarım.
Ta ki ertesi sabaha kadar
Yokluğun dondurur sonra
Çarpar yüzüme Sensizlik
Yeniden başlarım.
Çok özlüyorum.
Miniğim...

yaptım her ne ise, içimden geleni
yazdım hoşuma giden cümleleri
saklar da anlatamaz, belki ürkekçe
nazlanır, aldırmaz, sıkılmaz birileri...

yazdım ne ise canım çektiğinden
karşımda, beğenenler çok kendini
yarısı bile değildi, saf yalnızlıklar
kaktüsler ya da bir orkide çiçeği

düşününce anlar insan, okuyunca,
yakalar elbet, derin dertlerini
görür, okur evet der de uzaklardan
kımıldatmaz en küçük bir keyfini...

En acılı mısralar karanlıkta dökülür,
En sancılı rüyalar gecede.
Güne huzurla elveda derken,
Yüreğin asılı kalır iki hecede..

Yağmur,
Yağmakla kalmaz.
Kalsaydı
Şairi olmazdı...
Şair olmazdı..