Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Açıp can evimi gerçek olana,
Yumup gözlerimi yalan dolana,
Kanıp sevgiden yoksun olana,
Usandım canımdan bezer giderim,
Terkedib hepsini kaçar giderim.
                    (Akrostiş olarak yazılmıştır.)

Kaldır başını bak gökyüzüne
Hayır mesele parlaklığı değil
Uçsuz bucaksızlığı
Aç kollarını dön olabildiğince
Dünya da dönüyor değil mi seninle
İşte bendeki sen
Sen uçsuz bucaksız gökyüzü
Sen içimde dönen dünya
Sen hayallerimin hayallerisin
Uzayıp giden kocaman bir nehir gibi
Kollarını sardın dört yanıma
Sarmaşık misali dolandın yüreğime
Bak sevgi dolu gözlerinle
Gülümse şimdi
Hayat güne doğsun seninle
Sen ki güneş gibi doğasın her gün yüreğime
Aç kollarını sar beni
Ah canımın canı
Ne çoksun bende.

Bulutsu bir mekanda, silik türkü sesleriyle
Tanımadın ki bulutlara bırakasın, hırsızını ki;
Özenle gizlediğini, can sesini içten dinlemiş.
Bir söz, bir hal, bir suret çalarken basiretini
Ayırmasın denizinden, suyunda yüzdükleri...

Bırak
giysin kızıl entarisini gökyüzü
Maviye boyasın  gün yüzlü çocuklar umudu
Elleri toprak kokan anaların kokusu sinsin
Adına ağıtlar yakılan coğrafyamda
baharın  güz olsa da
Saksında hazan  ,döşünde sevdan açsa da
Geleceğim ANA

Düşlerimi sattım bir mezatta
Çok para etti
Hiç işe yaramadı..

Gün doğanda umut doğar,şevk doğar.
Kararlı sözler,yesi boğar.
Cana can katar ilahi bestesi kainatın,
Meftunu olursun dinledikçe büyük sanatın.

En çok dualarda unutulmaya üzülürüm ben,
Selamsız geçmek bile hafif kalır.
Yol almış imtihanda yürüyorken,
Bir duayla ömür uzar,ömür kısalır..

Kendime güldüm
Bulut düşsün üstüme, yan yana yürüyelim...
Bir de daha saat bilmem kaç olmadı seni beklerken
Radyoda mektepli kadın, yanık, içten
'balınan yoğrulmuş, o sırma saçlar'
Sesnsiz olmalıyım bir de görmesem hiçbir şeyi -kör- kütük.

Tüm şiirleri yazmışlar sanki
Çalmışlar tüm kelimeleri
Alıp gitmişler içimde ne varsa
Sormak lazım şimdi
Be ey hayırsızlar
Sol yanımda bu vurgun kimin eseri??

En çok dualarda unutulmaya üzülürüm ben,
Selamsız geçmek bile hafif kalır.
Yol almış imtihanda yürüyorken,
Bir duayla ömür uzar,ömür kısalır..

Dualarımdasınız ablacım, yüreğinize sağlık..

İçimin kuyularından
Kovalarla çektiğim
Bir mavi hüzün
Sızar duvarlardan..
Çorak topraklarda
Yalnız büyüttüğüm
Çelimsiz çiçektir
Asılı duran yüzüm..
Ne gün görse heyulalar
Elinden saçılır yerlere
Tutam tutam sevinçler
Demetlenmiş rüyalar..

Çürüyen bir duvarın gölgesinde, el ele
Saklanan nefsimle, doyumsuz iştahım
Yıkamak ister, batan güneşin balçığını...
Mekanlar yetmezmiş kalbin macerasına
Ve gel-gitler halinde,, tenperver insanlar.

Gidilecekse yalnız gitmeli insan
yüreğine kalbine İç'ine ..
durup bir düşünmeli sessizce
Gidilecekse
bütün bitmelere inat,
hasretle gitmeli insan.
Bir gün hiç bitmeyecekmiş gibi

Keşke ben de şiir yazabileydim,
Gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmayı;
İfade edebileydim.
33 yıl boşa geçen ömrümün,
Farkına varabileydim...

Maviye çalan yeşille uyanmak güne
Portakala çalan kızılla uğurlamak günü
Renklerle geçirmek ömrü
En önemlisi kalbini açmak tüm renklere
Karaya boyamamak onu
Sevgi pembeyse,huzur maviyse,beyazsa barış
Yeşilde bulmaksa yaşamı
Kaldır gözlerindeki karayı
Akmasın kömür karası yaşlar gözlerinden
Gözyaşın yavruağzı olmalı.