Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

çok gerçekçiyim bu gün.aman ha dokunmayın.
tüm sihrini bozarım, kaderinde, feleğinde.
hey hey! ben ki, elimde elmastan, yakuttan yıldızlar, başımda şahmeran kafası taçla çevirmişim masallarınızı.
ben ki, yürekleri söküp, yerlerine makineden akıllı cihazlar koymuşum. ben ki, sönmemiş ateşe işeyen çocukları sopalamışım.
bir düş olmuş, hayellerinizi ayakta alkışlamışım.
ellerinize bir lokma verip, ruhlarınızı sandığımda gizlemişim.
siz şarap galonlarıyla çocuklar gibi eğlenirken, şehirlerinizi istila etmişim.
ateşi çalanları çarmıha gererken, size tanrı kelamı diye ne yalanlar yutturmuşum.
tavus kuşu melek miyim, şeytan mı, gerçek mi, düş mü,masal mı, hikaye mi, çocuk mu...
ne derseniz deyin ey sevdasına düşkün, çarpık ayaklı, gözleri yıldız yıldız, şimşek kanatlı kadınlar ve erkekler. ben hepinizi saran gerçeğim, benden kaçamazsınız....

yüreğimde kış başladısevdiğim
üşüyor sensizliğim
yürekevime vuran ayazdır
pencerelerdeki yalnızlığımız


öyle uzak kış manzaraları gibi duruşumuz
ağaçlara sığınacağız bu kadarken dünya

Gün yüzünde bulamadığım seni,
Kağıtlarda arıyorum.
Haykırarak değil,
Sessiz sedasız çağırıyorum
Sevgimi /sevdiğimi/sevgilimi
Senin için sessiz şair oluyorum belli.

Hala yazıyorum sana
Özlenecek biri var diyorum uzaklarda.
Özlemek te bizim için değil mi
"Seviyor" diyen yalancı papatya?
Özleyen hep biz
Özlenen hep 'yar' olsa da.

Özlerken yanıldık hep
Özlenmeyecek olmayı düşünmedik bile..
Sabrettik kanadı kırık kuşlar misali
Her gün uçmayı bekledik.
Eksik kalan sözlerle tamamladık sevgimizi,
Siyah bir kalemle, beyaz bir kağıda...

Susma sevgili;
Hasret tohumları ekerken ben toprağa
Sen özlemlerimi hatırla
Yavaş yavaş gel bana
Mutluluk ver yarınlarıma...

Sen mıydın?
Baharındayken
Düşlerimi koparıp giden

Sen mıydın?
Filizlenen umutlarımı
Söküp atan

gönlümün karanlık dehlizlerinden çıkardım seni
sonu olmayan yarınların yitik limanıydın sen

Zor gülüşler besledin
Kuytu köşelerinde varlığın.
Dile gelseydi duvarlar
Yıkılırdı zelzele misali.
Çile büyük,
Yara derin diyen
Üç beş havarisi kalmıs
Sevdalığın,sevdaların.
Gönül heybesini omzuna atıp
Yolcusu olmuş
Uzakk kervansarayların.
Gök kubbenin altında
Aynı havayı soluyup
Ayrı acıları  taşımışlar.
Günbegün  gidişler
Dönüş olamamış..
Aynı yöne baksalar da
Ayrı yuvalarıni kurmuşlar
Uzayıp giden yalnızlığın..

Beklemekmiş insanı yoran
Ne olacağını bilmeden
Çaresizce beklemek
Geçmeyen zamana rağmen
Beklemek dönüşünü...

neler sığdırılmazdı ki
bir hikayeye
ki senin adınla başlardım
kıvrılırdım bir köşesine "
şurada serçelerin cik ciklerini
biriktiriyorum
ki sen gelirsen başlayacağım
sabahları günü yaşamayı "

bana bir hikaye yaz
sığarım ben dedin içine
gelmedin
kayıp mısralarla yer ettin içime
bekledim
mutlu sonları aldın gittin
..

Ne çiğdemler,sümbüller
Süslemişler gözlerine bahçeyi..
Öleceğini bilen güller
Sevmekte bulmuşlar çareyi.

Kulağını kemirir iki hece
Düşersin rüyanın salıncağından.
Düşlerine harman olur gece
Yolculuğun başlar yüreğin sıcağından.

Söz akrep mi ,kuğusu mu dillerin
Çekiyor ufkuna merhem kokulu.
Eli ,dili yüreğinde bülbüllerin
İçi acı,dışı sevda dokulu.

Çağlayanlar mı eş coşkusuna hayatın?
Aktıkça büyüyüyen
Büyüdükçe bağlanan
Sayfalara yazılmakta büyülü adın.

İnsan;derdi verene de götüren
Verenden de getiren..
Varlığı  fani demeden
Bir ömrü;ömürlerce bitiren..

bir temmuz/son temmuz sabahıyla bölüşüyor
sanki zaman vakitsiz bir şöleni...
şölen dirayetli,
şölen eskimiş vakitlerden kalma,
şölen coşkuya hasret....
ya ne yapsın yabancı
uyumsamakla yetiniyor yalnızca
bu incelmiş çocukluk oyununa...
gelip geçenlerin derdi olmuş
bulantı yaratan hoyrat adımlar...
adımlar ; gelişigüzel,
gelişigüzel; gelişi/güzel soluklar,
soluklar ; kuş ürküten,
kuş : idraktan öte...
bir yalnızlık karşılanamaz bu kadar gönençle...
dünya; kömürle sarmalanmış,
dünya; hoyrat insanların ana rahmi...
dünyanın ortasında bana ördüğün,
dünya doğuran,bilinç okşayan,kulübe ;
en hasından ''hayat''...
dut ağaçları var kulübenin bahçesinde,
en olmuşlarını koparıyor,
beş sana bir bana veriyorum,
bu çarpık matematik iç gıdıklıyor...
bir sigara her şeyi kurtarıyor,
iki yudum abıhayat ile
kulübemin parmaklarıma dolanmış
ipleri mukavemet kazanıyor...
avuç terleten bu gerçeküstülük ;
mutluluk aşılıyor...

Bugün güzel bir gün
Umutlar hala yanımda
Hayalllerimiz olmasa
Ne yapardık acaba
Azcık mutsuz olsak
Sığınırım hayallere
Mutlu olurum uçurtmam ve
Vazgeçilmez pamuk şekerim
Mutsuzluk inat etsede
Ben de inat ediyorum
Kendi mutluluğumu kazanmaya
Biliyorum ki mutluluk benim elimde

Şimdi bakışlarında deniz vardır senin
Saçlarında yosun kokusu
Gülüşlerinde olamadığım için üzgünüm sevgili
Bıraktığın yerde değilim..

Şimdi ayaklarında beyaz sular
Ellerinde bahar
Düşlerinde Eylül vardır senin
Sevdalın olamadım sevgili
Görmediğin yerde kaldım..

Şimdi hayallerimin viranesinde
Yokluğun vardır senin
Devrildiğim yerde
Cesedim...

Ne çiğdemler,sümbüller
Süslemişler gözlerine bahçeyi..
Öleceğini bilen güller
Sevmekte bulmuşlar çareyi.

Kulağını kemirir iki hece
Düşersin rüyanın salıncağından.
Düşlerine harman olur gece
Yolculuğun başlar yüreğin sıcağından.

Söz akrep mi ,kuğusu mu dillerin
Çekiyor ufkuna merhem kokulu.
Eli ,dili yüreğinde bülbüllerin
İçi acı,dışı sevda dokulu.

Çağlayanlar mı eş coşkusuna hayatın?
Aktıkça büyüyüyen
Büyüdükçe bağlanan
Sayfalara yazılmakta büyülü adın.

İnsan;derdi verene de götüren
Verenden de getiren..
Varlığı  fani demeden
Bir ömrü;ömürlerce bitiren..

Yüreğine sağlık canım. 

Bugün güzel bir gün
Umutlar hala yanımda
Hayalllerimiz olmasa
Ne yapardık acaba
Azcık mutsuz olsak
Sığınırım hayallere
Mutlu olurum uçurtmam ve
Vazgeçilmez pamuk şekerim
Mutsuzluk inat etsede
Ben de inat ediyorum
Kendi mutluluğumu kazanmaya
Biliyorum ki mutluluk benim elimde

Şiirini çok beğendim Özlem.Tebrik ediyorum.Yeni şiirlerini heyecanla bekliyorum

Şiirini çok beğendim Özlem.Tebrik ediyorum.Yeni şiirlerini heyecanla bekliyorum

Yazmaya çalışacam ama burda öyle güzel yazanlar var ki