Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Baldırı çıplak gecelerin
Ozlemden kaçış öyküsü bu
Gölge boyu kısa
Kalbi kalple bulamadığımız
Gün ortası telaşı bu
Kalemi kırık hayat sayfasında
Paydamıza sade bı hüzün
Payımızı kuytuda bı kahır düşmüş

Şiiriniz okadar güzel ki gerçekten ne çok parçalarının var kelimeler bu kadar mı yakışır birbirine yüreğinize sağlık

çok teşekkür ederim sevgili öğretmenim...
siz de hızla ilerleme kaydediyorsunuz...şiire devam...

gözlerinin uğrak elasını koy gönlüme
kahve niyetine içeyim mesafeler erisin
içimde kuş havalanması gibi adın
karışır şiire hece hece her zerremde
kalbim senden yana gelmesen de..!

çok teşekkür ederim sevgili öğretmenim...
siz de hızla ilerleme kaydediyorsunuz...şiire devam...

Teşekkürler öğretmenim bana cesaret veriyorsunuz

dizeler şaha kalkmış içimde
deli taylar gibi uyaksız koşuyorlar...
bin kuşa bölünmüş düşüncelerim
zeytin, dut, elma ağaçlarına uçuyorlar...
kelimeler...ahhh kelimeler...
dalgakıranlara inat coştukça coşuyorlar...

HAYATA DAIR .

 Bir ömur insana sunuldu hayata dair.
 Sevinçlerle hüzünlerle ...
Kah zaman durdu,kah esip gürledi vakit.
Kimine geçmeyen dakikalar,kimine uzunca bir vakit Yaz dedi kader ,yaşa dedi ömür insana.
Bazen keşmekeş bir yogunluk bazen sessiz bir çogunluk.
Kimine yalnizlik hediye kimine cezaydi sessizli.
Kimine vakit bu vakit dendi düşün biraz,kimine anlat dendi bildiklerini birine.
 Bazen susuyordu zaman,akıyordu zaman.Kimi hiçe saydi anı,
kimi de bekliyordu bu eşsiz zamani.
Kimi yüregini dinledi vakit geceydi,
kimi de uykuya daldi ömürden bir gün daha saydı.
Kimi hayata dair notlar aldi elinde kalem,
kimine de dar geldi bu alem.
Kimi hayattan ders üstüne ders aldi,
kimi de para ustune para saydi.
Kimi eğlenebildikleriyle vardi,
kimi de ağlayabildikleriyle yarasini sardi.Kimine açilmayan her kapi súrgündu,
kimine de her kapi bir mesaj.
Kimi aşki tende aradi,
kimi de yúrekte .
Kimi denizi olmayan bir kentin martilarini düşündü,
kimi de yuregindekini göremeyecek kadar uzak.
Kimine tebessum sadakaydi ,
kimine gulucuk bir tuzak. Kimi masumdu başi egik,kimi de zalimdi yuregi yitik.
 Kimi kaybetti hayata dair,
kimi de eyvallah dedi kadere mahsere dair

Sabır ince bir sızı
Çöreklenirken güne
Aratmaz yıldızı.
Dar kapılara uğrasa da
Gök  gülümser sana
Kararan bulut bilmez
İçindeyse silinmez.
Ismarlama boşuna
Sabır denmiş taşına
Cümlelerdeki yaşına
Mendil olur inancın
Umut  yakışan tacın..

Beyin kazandır kaynar
İçinde dertler oynar.
Şu fani dünyada
Güldürüyor dualar..

Yüreğin sevgi yumağı
Merhametin durağı
Gece gündüz değişmez
Dertte derman konağı..

Çalsa ömür kapısı
Hepsi Allah yapısı
İçini sen doldurdun
Sana ait kaygısı..

Sevdin onca mahluku
Gözetmedin hukuku
Dünden  selam eyleyen
Öz dedenin torunu.

Vefalılar ağladı
Yürekleri dağladı
 Gece gündüz geçende
Yarına umut  bağladı..

Hacile ablacığım güzel şiirini görmemişim.Şimdi okudum ve çok beğendim .Yüreğine sağlık.

Karıncaya ağır gelmeyen yük
Sana mı ağır geldi
Aşkın nacizliginde
Sevginin azizligi de.
Unutma!
Ardından bakakalmak kanadı kırık kuşun caresizligidir...

(Neden kızamıyorumki sana)
Önce sana hayır diyemiyorumların vardı
Sonra yorum yokların
Şimdi de olmazların bahanelerin
Dönüp dolaşıp suçlu çıkışlarım kaldı
Elimde kırık bir kalp
Sakladığım gözyaşları
Daha yazacak bir sürü kelime kaldı...

Şiir yazamaz oldum (beğenmedin)
Seni özledim (görmek istemedin)
Dertlendim (dinlemedin)
Derdini dinlemek istedim (sıkıntım yok dedin)
Seni seviyorum dedim ( olabilir dedin)
Ölüyorum desem (korkuyorum ne zaman diyeceksin )
                         (Neden böyle oldu)

Sabaha gönül verdik
Karanlıkları kovdu diye.
Akşamdan korktuk,
Şerri vardır diye.
Ne zaman bela geldi
Suçlulular hep başkasıydı
Derdi başkasından
Dermanı kendimizden bildik.
Söyle ey ömür;
Biz nerede eskidik?

Suya hasret toprağın ab-ı hayatı kanması gibi
Yağmura hasret bulutun elektriklenmesi gibi
Güneşe hasret tan yerinin ağarması gibi
Üzüme hasret asmanın sürgünü gibi
Sevdim seni "Hasret Gözlü Güzel"im.

gözlerim okyanus...
dalıp giderim anlamlara/anlamsızlığa...
yalanlara, dolanlara, sıkkınlığa, bıkkınlığa...
içimizi karlara/karalara boğan kışlara...
dilimizi damağımızı kurutan yazlara...
gecelere, günlere, güneşlere...
güneş kokusuna, kahve kokusuna,
avuç kokusuna, yağmurdan sonraki toprak kokusuna...
bebek kokusuna, en çok da bebek kokusuna...
taze simit aşkına, domates-peynir namına...
insan olmanın hüznüne,
görünen sınırlara,
görünmeyen duvarlara,
balkanlara, balkonlara,
virgüllere, ünlemlere, noktalara...
yeşillere, mavilere, gözlere, dizlere...
diz kapaklarına, göz kapaklarına...
dalıp giderim işte...
gözlerim okyanus ve maverada bir ada gözbebeklerim...
ve ben...dalıp giderim...

Ne zaman yağmursun,
Ne zaman güneş?...
Alıp sevdayı savurursun;
Oluyorsun ızdıraba eş..
Birbirine çarpmakta  hederler
Ayrı ordularda  beleş..
İnci gibi dökülürken kederler
Hem dolu  hem  çilekeş

Tüm iyi niyetlerimi yargılıyorum
Bazılarında aldanmışım
Zarar vermişim kendime
Yaralar derine inmiş
Bencilleşip duyarsızlaşmışım
Sana da zarar vermişim
Suçluyum
Cezam kesilmiş
Müebbet hasrete mahkum
Hücrem yüreğinin en derinliklerinde
Her yer zifiri karanlık
Umudum yok
Kurtulmak için çabamda
Af dilemek için gücümde...

                     (2-1=0)