Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Ses var,kelime yok.
Kelime var, cümle yok.
İnsanlar çeşit çeşit,
Her birinin birbirinden derdi çok.

Biz onları engelli olarak tanımlıyoruz.
Acaba onlar kendilerini öyle mi görüyorlar?

Biraz vicdan muhasebesi yapmak ve empati (duygudaşlık) kurmak için bir şiir:

     ENGELLİ MİYİZ

Engelli diyorlar bana,
Dayanamıyorum artık buna.
Anlatacağım birazdan sana,
İnanacaksın engelli olmadığıma.

Kaza sonucu kesilmiş ellerim,
Ayaklarımla yemeğimi yerim.
Onlarla suyumu içerim,
Olmuş bana ayaklarım, ellerim.

Ben de engelli bir insanmışım,
Doğuştan yokmuş ayaklarım.
Dizlerimle yol alırım,
Sonuçta gideceğim yere varırım.

Gözlerim görmüyor benim de,
Kör olmuş onlar, damdan düştüğümde.
Zorlanırdım başlarda yürüdüğümde,
Şimdi kolay artık, kulaklarımla gördüğümde.

Patlayınca bomba yanı başımda,
Sıkıntı var benim de kulaklarımda.
Konuşanların dudaklarını okuduğumda,
Mutlu oluyorum onları anladığımda.

Ben de menenjit geçirince küçükken,
Doktorlar yaşamaz bu demişken.
Kekeme olup, kurtulmuşum o illetten,
Bıkmışım bununla dalga geçen milletten.

Şimdi söyleyin bakalım, biz engelli miyiz?
Siz de birer engelli adayı değil misiniz?
Bizlerle yakından ilgilenirseniz,
Bizleri çok mutlu edersiniz.

                                21.03.2018
                               Enver ÇOCUK

Nerede durursa dursun yâr:
Boşluğundayız  tuzağın
Kalırsaı bir can borcumuz var..
Yakınındayız uzağın...

sandım zamanın
 saman kağıdına çöreklenmiş bir eylül
ayrılığa ayarlı kadim aşklara
iliştirilmiş gülle anımsanacak
başlık olarak

sandım bir sanrıdan ibaretim
şimdi sen yaza bahara uğramayan
uzayıp giden yazdan güne
bir meselsin
toprakta rahiya gibi büyü'sün
başlık olarak

Ne zaman bir yerde  sıcacık  bi gülümseme görsem 
Aklıma ilk sen geliyorsun

İnsan kendi kanatlarını kırar mı?
Uçmaya niyetin varsa umudun eksilmesin.
Kar kaplar,sel yıkar yollarını
Asla  geriye dönmeyesin..

Yuvada çocuk;
Kabul olunmuş dua
Dili şükre vuran ...
Ömrü boyunca korunan..
İsmailce kurban
Baba,
İbrahimce güçlü
Eyyüp kadar sabırlı
Yakup kadar dertli
Ana,
İffeti Meryem,
Sabrı Asiye
Vefası Haticetül kübra
Arada ne varsa
Ya gönlü ihya
Ya Kara sevda
Ya ebediyyen yara...

geldim her ücraya kötü anı bırakılan
Yazları sıcak ve kurak
Kızları diri diri toprak
örtülü bir ihtimalin ihtirasla kapıları
aralık bıraktığı dünyaya

kalbin mahmur ritmini bezendiği şu yoklukta
susmak kaç kişilik iktidar
anneler hijyene muhtaç hayatı
hastalıklı günlerin neresine saklar
tersine katlanmış şiir hangi kelimenin
yükünü yükseğe yığar
.
.

Şehrin sessizliğine gömüldü hayat
Çöller  vahalara çağırıyor gezginleri
Vadilerden akan buz gibi suların saklı arınmışlığında
Ne kadar da uzağız her şeyden

Ey hayat kışkırtma beni
Bi şiir yazarım
Bir dizemin ahından yerinden,yurdundan kalkamazsın ..

Şiirlerimin kolu kanadı yok
Semaya salayım.
Kökü yok,toprağa saklayayım
Ruhu ufuklarda değil, bikerecik bakıp  dalayım...
Kapkacçı değilim,dizisindeki uyağı çalayım ..
Baharda huzurun kokusu yok arayayım

Aşk nedir ki?
Bir bakış mi yoksa bir gülüş mü?
Ya da sadece bir aldanış mı?
Var olmak mıdır aşk yoksa yok oluş mu?
Gelmek midir ya  da bir gidiş mi?
Ses midir ya da sessizlik mi?
Karanlıktır belki de kapkaranlık...

Aşk nedir ki?
Bir bakış mi yoksa bir gülüş mü?
Ya da sadece bir aldanış mı?
Var olmak mıdır aşk yoksa yok oluş mu?
Gelmek midir ya  da bir gidiş mi?
Ses midir ya da sessizlik mi?
Karanlıktır belki de kapkaranlık...

Her duygunun farklı  renkleri vardır, farklı  ahenklerle konuşan ...önemli olan renkleri ahenkle uyum içinde buluşturmaktır  diye düşünüyorum  naçizane...

                     UMUT

İnsanı hayata bağlar umut
Yoksa umut  mutluluğu unut.
Başına ne gelirse gelsin
Kaybetmeden umudunu olanları unut.

                             

Bir inanç ,bir umut toplar bizi
Bir eylül dağıtır  hazanla.
Bir ayrılık,bir yürekte sızı
Değer  bam teline hüzünle.
Kimi kavuşur
Kimi savuşur
İnsanoğlu her zorluğa
Yaşayarak alışır..
 Dilde dua  yürekte aminler
Kim bilir hangi  eylüller bekler..