Küçük Yazar (genç Kurgu)
Tüm Yazılar | Yazarlar | Açıklama

Küçük Yazar (genç Kurgu)


-TANITIM-
Onunla tanıştıktan sonra adım Alexis değil küçük yazar olmuştu.Ben bunu ne kadar kabul etmesem de o ölürken bile bana Küçük Yazar demişti.İstesem de istemesem de ben onun Küçük Yazarıydım.

Umudun, kaybetme korkusunun ve gerçekliğin hikayesi.

BÖLÜM 1

''Yapabileceğimden emin değilim.'' Dedim.Sesli düşünme huyum vardı ve çoğu zaman beni rezil ediyordu.

''Yapabilirsin Alexis.'' Dedi iç sesim karşılık olarak.Ani gelen güvenle laptopumun kapağını kaldırdım.

''Kötü yorumlar alabilirim.'' dedim.

''İyi yorumlar da alabilirsin, biliyorsun değil mi?'' Dedi iç sesim.Harika diyaloglarımız vardı.

Kocaman düğmeye bastım ve laptopun açılmasını sağladım.Laptop açıldığında ürkekçe chrome'a girdim.

''Bas şu w tuşuna artık.'' Konuşmayı kesmesini ümit ettim.

''Yapamıyorum.'' Dedim.Kendi kendime konuşmayı adet edinmiştim.Yanlış anlamayın, deli değildim.Küçüklükten beri böyleydim.

''Ne demek yapamıyorum, atom mu parçalıyoruz?'' Dedi iç sesim.

W-A-T-T-P-A-D

7 harf.Tek kelime.

Tuşlara bastım ve arama butonuna tıkladım.Ardından wattpad'e.

''Demek ki yapabiliyormuşsun, değil mi?'' Başımı salladım.Deli olduğumu düşünebilirdiniz ama biz hep böyle konuşurduk.

İç sesim ve ben.Eğer gerçek aşkı bulamazsam iç sesimle nikahlanabilirdim.Kesinlikle harika bir çift olurduk.

''Saçmalamayı kes Alexis.Yalnızca çalışmalarım yazısına bas.'' ofladım.

''Çok konuşuyorsun.''

''Beni konuşturan sensin, salak.''

''Sensin salak.''

''Ben senim.Yani salaksın.''

''Suus.''

''Hayır.Şu butona bas artık.'' çalışmalarım butonuna tıkladım ve 'yeni hikaye oluştur' yazısı göründü.

''Aval aval ekrana bakmayı kes.''

''Pekala.Ne yapmalıyım?''

''Sabahtan beri ne konuşuyoruz? Yaz şu hikayeyi artık.''

Yazmamalıyım.

''Seni duyuyorum.'' dedi iç sesim.

''Yap şunu artık.O kadar kötü olamaz.'' derin bir nefes aldım ve tıkladım.

''Kötü bir sonuç olursa seni öldürürüm.''

''İntihar mı edeceksin?''

''Tanrım!''

''Yaz şu hikayeyi.''

''Yazacağım.Birazcık sus tamam mı? En azından hikayenin ilk bölümü bitene kadar.''

''Pekala.'' Sustuğunda kaç aydır çalıştığım gibi başladım ilk bölüme.Başık, medya ve giriş,gelişme,sonuç.Bitmişti sanırım.Hikayeyi baştan sona okudum.

''Hey, bitti.''

''Sonunda! Ne bekliyorsun? Yayımla şunu.''

''Korkuyorum.''

''Korkmayı kes.Sadece şunu yayımla.'' Mause'u 'yayımla' yazısının üzerine tuttum.

''Bas şu lanet tuşa.'' Ofladım.Ne kadar kötü olabilirdi? Belki kitabımı yayımlayabilirdim bile.

Tuşa bastım.

' HİKAYENİZ YAYIMLANDI '

''Aman Tanrım!''

''Bağırma.'' dedi iç ses.

''Bunu yapmama nasıl izin verebilirsin? Daha fazla düşünmeliydim!''

''Hayır.Yeterince düşündün.Şimdi git ve biraz matematik çalış.'' başımı salladım.

''Iyy.Hayır.'' iç sesim ofladı.Tanrım oflayabiliyor!

''İki gün sonra matematik sınavın var, Alexis.'' gözlerimi pörtlettim.

''Şuanda saçmalıyorsun.''

''Not defterine bak.'' çalışma masamın rafında duran not defterimi alıp yazılı tarihlerini yazdığım sayfaya baktım.

''Gördün mü, hayatım?'' dedi iç sesim zaferle.

''Kör değilim.''

Bilgisayarı kapatıp kitaplığıma koydum ve birkaç test kitabı çıkardım.

''Başlamadan önce wifi'ı aç.wattpad'den bildirim gelirse bakarsın.'' çekmeceden telefonumu çıkarıp wifi'ı açtım ve umutla bekledim.

Bildirim yok.

''Ne bekliyorsun telefonu çekmeceye koysana'' dediğinde göz devirdim ve çekmeceye telefonu koydum.

Son konudan bir test açtım.

Aslında matematiğim oldukça iyiydi ama çalışmaktan nefret eden bir insandım.Çalıştığım şey Edebiyat olmadığı sürece.

''X'i sağa atarsın, salak!'' dedi iç sesim

''Tanrım iç sesim benden daha zeki inanamıyorum!''

''Konuşmayı bırak.Ders çalışıyorsun.''

''Pekala, Bayan çok bilmiş.''



-----------------------------

''Beynim patlamış olabilir.'' dedim gözlerimi ovuşturarak.

''Saçmalama.'' dedi iç ses.

''Ne demek saçmalama, altı saattir aralıksız matematik çalışıyorum.Çarpan sayılar kusmak üzereyim.''

''İğrenç.''

Ardından, telefonumun bildirim melodisi.

''Sırasımı yani? Tam uyumak üzereyken?''

''Bak şu telefona.''

''Sen bak.''

''Ellerim ayaklarım falan yok.'' Ofladım ve wattpad'i açtım.



-DarkRainy0987 kullanıcısından bir bildirim var.

Hikayeme yorum yapmıştı ve yaptığı yorum çok sinir bozucuydu.



''Hikayelerin çok sıradan, Küçük Yazar.'' Küçük Yazar mı?! Tanrı Aşkına! Onun profiline girdim ve çalışmalarına bastım.Yirmiyi geçik hikaye vardı ve milyonlarca da okuyucusu.Yalnız sorun olan şuydu : Türk'tü.

Açıklama bölümünde yazan cümleyi goggle translate'den çevirdim.

'Karanlıkta kaldım, karanlık oldum' yazıyordu.İngilizce biliyor olmalıydı çünkü hikayeme yazdığı yorum ingilizceydi.Ayrıca hikayemi de okuyabilmişti.

''Teşekkürler, Bay Bilmiş.'' dedim ingilizce bir şekilde.Ne de olsa okuyabiliyordu.

Telefon bildirim sesi.

-DarkRainy0987 kullanıcısından 1 mesaj.

''Çıldıracağım.''

Mesajına baktım.

-Profilimde gezmeyi bırak, Küçük yazar

-Ben Küçük Yazar değilim.

-Öylesin.

-Herneyse, profilinde de gezmiyorum.

-Emin misin?

-Evet.

Cevap vermedi.Canım sıkılıyordu ve biriyle konuşmak istiyordum.Acilen.

-Orda saat kaç?

-Sabah Altı buçuk

-Ciddi olamazsın

-Ciddiyim

Ne yazacağımı bilmiyordum ve sanırım böyle bırakmak en iyisiydi.Telefonumu titreşime alıp komidine koydum ve ışıkları kapattım.

Yatağa girdiğim an telefonum titredi.

-DarkRainy0987 kullanıcısından 1 mesaj.

Mesajına baktım.

-İyi geceler, Küçük Yazar.

Yazıyı değerlendir: 3 0

Dilaruba
Öğrenci

25 Temmuz 2016

Yazara Ait Diğer Yazılar
Beğenilen Son Yazılar
Egitimhane.Com ©2006-2023 KVKK