Küçük Yazar (genç Kurgu)

Bölüm 5
Not: Beşinci bölümü okumadan önce lütfen diğer bölümleri okuyun.

Ayakkabı bağcıklarını hızlıca ayakkabının içine sokup o binaya yöneldim.

O DarkRainy0987 olabilirdi.Çünkü buraya bakıyordu ve gizemli bir tipti.Ayrıca öyle bir sese sahip olma tipine sahipti.Kısaca çekiciydi işte.

''Kusura bakma ama o olmaya da bilir farkındasın değil mi?''

''Evet.Ama denemeden bilemem.'' iç sesim sonunda tribini bir kenara bırakıp gelebilmişti ve bu iyi bir şeydi.

''Trip atmıyordum.''

''Hıhı, tabii.'' zaten dünkü top yüzünden dudağım balon gibi şişmişti ve konuşmam tuhaflaşmıştı.Ayrıca yara dudağımı iğrenç gösteriyordu.Normalde insnaları iğrendirmemek ve kendimi rezil etmemek için bu halde asla dışarı çıkmazdım ama bu çok önemli bir meseleydi.

Evin önüne geldiğimde zile basmakla basmamak arasında tereddüt ettim.Elimi zile götürürken, kapı açıldı.

''Ne var?'' penceredeki çocuk buydu ve sesi telefondakine hiç benzemiyordu.Çekicilikle uzaktan yakından alakası yoktu, dahası kulaklarımı cırmalamıştı.Ama sonuçta sesini çekici göstermek için de bi alet kullanmış olabilirdi.

''Neden bizim eve bakıyordun, iz sürücü müsün?'' dedim tek kaşımı kaldırarak.

''Hayır.Peki sen salak mısın?''

''Sanmıyorum.Neden bizim eve bakıyordun? Özellikle de benim pencereme.''

''Senin pencerene falan bakmıyordum.''

''Evet bakıyordun.Göz göze geldik seni aptal.''

''Göz göze gelmemiz sizin eve baktığımın bir kanıtı değil.''

''Pekala.O zaman neden beni gördüğünde hızlıca perdeyi çektin?''

''O kadar iğrenç görünüyordun ki beni korkuttun.''

''Sensin iğrenç görünümlü.''

''Gidecek misin?''

''Sorumun cevabını alana kadar hayır.''

''Sadece çapkınım tamam?''

''Bunun çapkınlıkla ne alakası va- hey! Ne!''

''Bağırma.''

''Beni giyinirken izleyip iğrenç oyunlarına alet etmeyi mi planlıyordun seni sapık!''

''Siz kızlar, çok şeyi bir birine bağlıyorsunuz ve hikayeler uyduruyorsunuz.'' kapıyı kapatmak için yeltendiğinde durdurdum.

''Birdaha benim pencereme bakma, seni sapık!''

''Görüşürüz, çirkin.'' diyerek kapıyı suratıma kapattı.

Suratıma kapıyı kapattı.

Zili çaldım.

''Yine ne var!?'' dedi sinirle kapıyı açarak.

''Kimse benim suratıma kapı kapatamaz.Ben kapatırım!'' diyerek kapının dış tokmağını tuttum ve hızlıca kapattım.

İşte ben.

Sinirle evimize doğru yürüdüm.Çirkin filan değildim.Bu konuda asla mütevazı olamazdım.

Sapsarı ve uzun saçlarım vardı.Orta boyluydum ve kesinlikle HARİKA bir fiziğe sahiptim.Kimse bana çirkin diyemezdi.

İçeri girmemle telefonum çalmaya başladı.

'MAİ :* ARIYOR....'

''Alo?''

''Dudağın nasıl?''

''Sana da merhaba, Mai.''

''Herneyse işte.Dudağın nasıl?''

''Berbat.Konuşmamdan anlayamıyor musun?''

''Birazcık.''

''Bunun için mi aradın?''

''Hayır.Bugün Anastasia'nın doğum günüymüş ve bizi davet ediyor.Gidecek miyiz?''

''Bu dudakla mı? Asla.''

''Makyaj denilen bir buluş var.''

''Bu yarayı makyajla kapatamazsın Mai.''

''Çok büyük konuşuyorsun.'' çok büyük bir makyaj ustasıydı.Youtube'da makyaj hilesi videoları vardı ama bu yara imkansızdı.

''Ne kadar iyi makyaj yaptığını biliyorum ama bu yara, imkansız.''

''Yarım saate sizin evdeyim.'' ve telefon kapanır...

''Tanrım, bu kız beni öldürüyor.'' telefonu masaya koyup yukarı çıktım ve wattpad'e girdim.Hikayemin yeni bölümünü yayımlarken mesaj geldi ; DarkRainy0987'den.

-Biliyorum, sesim çok çekiciydi

-Yine öz güven bombası gibisin -,-

-Evet

O an aklıma geldi.Bu akşam saat yedide!

-Karanlık yazar?

-?

-Bu akşam saat yedide....

-Ee?

-Konuşamayız

-Peki.

-Kızdın mı?

''Tabikide kızdı, salak.'' dedi iç sesim.

''Sen bir karışma.''

''Ben karışmasam işleri birbirine kör düğüm edersin.''

''Hıhı.''

-Hayır.

''Sana kızdı demiştim.''

''Sevgili iç ses, birazcık olsun defolmayı dene.''

-Arkadaşımın doğum günü partisi var ve

-Açıklama yapmanı istemedim, Küçük Yazar

-Belki yarın konuşuruz?

-Şansını kaybettin, üzgünüm.

*DarkRainy0987 çevirimdışı*

Gizemli havası beni öldürüyordu.En kötüsü onu merak etmeme neden oluyordu.Gizemliliği, çekiciliğini arttırıyordu ve ona karşı bişeyler hissetmeye başlamış olabilirdim.Dur, ne! Saçmalıyorum!

''Haha! Onu seviyorsun!'' iç sesimin alaycı konuşması.

''Hayır, bu doğru değil.''

''Kesinlikle doğru.''

''Değil.''

''Doğru.Onu karizmatik ve çekici buluyorsun.''

''Onu görmedim bile!''

''Görmediğin halde seviyorsun, görsen nolur bilmiyorum.''

''Üf.Saçmalıyorsun.''

Ding Donk!!!

''Sesini kes artık.Arkadaşım geldi.'' hızlıca merdivenleri indim ve kapıyı açtım.Elinde kocaman makyaj çantasıyla karşımdaydı.

''O kadar da kötü değil.'' dedi hızlıca içeri geçerken.

''Evet kötü.''

''Kapatabilirim.''

''İltihap kapacak, Mai.''

''Saçmalama.Dolu krem var.''

''Kremler o kadar etki etmiyor.''

''Kendini bana bırak.'' birlikte yukarı çıktık ve beni makyaj masamın sandalyesine oturtup makyaj çantasını açtı.

''Birkaç saat sürebilir.Telefonunu alsan senin için en iyisi olur.''

''Bekle.'' telefonmu alıp tekrar makyaj sandalyesine oturdum.Üzerime mor birkaç örtü serdikten sonra saçımı gergince topladı.

———————————

''Bence boşuna uğraşıyoruz.''

''Kesinlikle belli olmuyor.''

''Ama yanıyor.İltihap kapacağından eminim.''

''Şu ruju da sürdükten sonra hazırsın.'' deyip kırmızı ruju sürdü.

''Kırmızı mı? Hiç doğal değil.''

''Kırmızı değil bu.Pembenin koyu tonlarından.''

''Üff neysee.''

''Bak bakalım.'' biraz doğrulduğumda aynada gözlerimi kilitledim.Şişkinlikten eser kalmamıştı.Kırmızılık yoktu.Harika görünüyordum.

''Çok güzel biliyorum.''

''Bir sorun var.''

''Ne?''

''Buna uyacak bir elbise kombinim yok.''

''Emin ellerdesin, canım.''

Wattpad hesabım: orginalcool

Yazıyı değerlendir: