Küçük Yazar (genç Kurgu)
Tüm Yazılar | Yazarlar | Açıklama

Küçük Yazar (genç Kurgu)


Bölüm 6


'Sana inanamıyorum Mai.'' güldü.

''Bende kendime inanamıyorum, gerçekten.'' Ne mi olmuştu? Dolapta dura dura mahvolmuş elbisemi kesip dikerek gerçekten çok güzel bir elbiseye dönüştürmüştü.

''Havanın esme ihtimaline karşı şu hırkayı da giyersin.'' başımı salladım.

''Sen?''

''Şimdi eve gidiyorum.Daniel dörtte burada olur.''

''Önce beni alacak değil mi? Sonra sizin eve geçeriz seni alırız.''

''Aynen.Görüşürüz canım.''

''Görüşürüz.'' kapıyı kapattıktan sonra direk Wattpad'e girdim.Onu hiç görmemiştim, dokunmamıştım ama özlüyordum.Çevirimdışıydı.Yine de mesaj attım.



-Beni ara.

Sesini duymaya ihtiyacım vardı.Görüntülü konuşmasını reddettiğim için kendimi tuhaf hissediyordum.Sesini duymaya ihtiyacım vardı.Sesi Tanrı tarafından yaratılmış en güzel ses gibiydi.Ses tellerini bile kıskanmıştım.

Ev telefonu çaldığında numaraya baktım.Arıyor muydu? Kalbim deli gibi çarpıyordu.Arama kabul tuşuna basıp telefonu kulağıma koydum.

''Alo?'' Ses yoktu.Oyun mu oynuyordu?

''Öhm, karanlık yazar?'' Dedim ciddileşerek.

''Heyy?''

''Oyun mu oynuyorsun?'' Küçük bir kahkaha duyuldu.

''Aman Tanrım, Ben Daniel!'' Sesi alaylı geliyordu.Derin bir nefes aldım.

''Ah,şey....selam.'' Hayal kırıklığına uğramıştım.

''Yarım saate kadar ordayım.'' Kafamı saate çevirdim.

14.55

''Daha erken değil mi?''

''Öyle.Bir şeyler konuşmalıyız.''

''Pekala.'' deyip telefonu kapattım.

''Herkesin konuşacak bir şeyleri var.'' Söylenmeme kısa bir süre daha devam ettim.Giyindikten sonra saçlarımın uçlarına maşa yaptım ve tokayla arkadan tutturdum.Altında da krem renk dolgu topuk ayakkabılarım vardı.

''Güzel oldum mu?''

''Bu sefer güzel olmadın diyemiyorum.Ben bile.''Dedi iç sesim.

''Sen diyemiyorsan, kimse diyemez.'' Telefonumun bildirim sesi geldiğinde koşarak aşağı indim.

-DarkRainy0987 kullanıcısından 1 mesaj.

-Meşgul.

Daniel'le konuşurken aramıştı ve ben fark etmemiştim!

-Üzgünüm.Tekrar arayabilir misin?

-Hayır. dedi hızlıca.Tek kelimesiyle kırılabiliyordum.Buna neden izin veriyordum?

-Neden?

-Herkes tek şansı hak eder, Küçük Yazar ;)

-Anlıyorum.

-Ah, demek sesimi duymak istedin ;)

-Pek sayılmaz.

-Aramamı kendi kendine konuşmak için mi istedin?

-Ah,hayır.Sadece konuşmak istedim.
Gördü ama cevap vermedi.Bende ümidi kesip çantama telefonumu ve cüzdanımı koyup Daniel'i beklemeye başladım.

Tam o arada, tam o saniyede, kapı ziliyle birlikte ev telefonu hızla ötmeye başladı.İkilemde kalıp olduğum yerde kaldım.Sonra aklıma karanlık yazar geldi ve koşarak telefonu açtım.

''Alo?''

Cevap vermesini beklemeden kapıya koşturdum.Daniel siyah takımıyla karşımda duruyordu.Elimle 'bir dakika' işareti yaptım ve içeri geçmesi için el kol hareketleri yaptım.O içeri girerken hızlıca mutfağa girip kapıyı kapattım.

''Hey?''

''Kapıya bakmanı bekliyorum.'' Dedi cazibeli ve etkileyici sesiyle.

''Ba-baktım.'' İkinci kez kekeliyorum!

''Tanrı Aşkına Alex, her seferinde ses tonumdan etkilendiğini bu kadar belli etmene gerek yok.''

''Ses tonundan etkilenmedim.''

''Tabii.''

''Şey...yarın görüntülü konuşamaz mıyız?''

''Im...hayır.''

''Neden?''

''Herkes bir şansı hak eder, Küçük Yazar.''

''Ah,yapma ama Karanlık Yazar.İkinci şansı hak ediyorum.''

''Ow, birileri kendini mükemmel görüyor.'' 'Ow' derken dudağının aldığı şekli görebiliyordum.

''Konuşmayacak mıyız, Alexis!'' Dedi içeriden Daniel, sesini duymam için bağırmıştı.

''Meşgul müsün?'' Dedi etkileyici sesiyle darkrainy0987.

''Bir dakika.'' Dedim ve telefonu bırakıp salona geçtim.

''Üzgünüm, hemen geliyorum.'' Ardından mutfağa geçip telefonu elime aldım.

''Şey, kusura bakma, ufak bir misafirim vardı.'' Ses yok.

''Hey?'' Telefona baktım.

KAPATMIŞTI.

İçimdeki tuhaflık artarken telefonu yerine koydum.Beni bu kadar etkilemesine izin vermemeliydim.Aşk çok büyük bir aptallıktı.

Boş vermek için elimden gelen tüm gayreti göstererek içeri geçtim.

''Konuşabiliriz.''

''Öhm, ben nasıl söyleyebilirim bilmiyorum.''

''Lafı ağzında gevelemeyi bırak.''

''Ben...''

''Sen?''

''Şey...''

''Üff.''

''Alexis ben, Mai'den hoşlanıyorum.''



-DANİEL'DEN-





''Alexis ben, Mai'den hoşlanıyorum.''

Harika.Senden hoşlanıyorum, demek yerine Mai'den hoşlanıyorum dedim.Gerçekten hayatımın en güzel günü.

''Ne?!'' Evet, bence de 'Ne!?'

''Senin bir sevgilin var, Daniel.'' Durumu düzeltemezdim ve olan olmuştu.

''Ben...bir şey yapman için demedim.Bil diye.''

''Madem onu seviyorsun, neden başkasıyla çıkıyorsun?''

''Onunla çıkarken, Mai'den hoşlanmaya başladım.''

''İnanamıyorum.'' Ben de.

''Her neyse, cidden boşver.Şimdi Mai'yi almaya gidelim.''

''Hop, dur bakalım.Ne zamandan beri?''

''4 ay.'' Ne amaçla bu kadar çok yalan söyledim?

''Pardon, ne?'' Bende bilmiyorum.Sadece işleri berbat ediyorum Alexis.

''4...ay.''

''Konuyu kapat.Mai'yi almaya gidiyoruz.''

Beraber evden çıkarken hala olayın şokunu yaşıyor gibiydi.Harikasın Daniel.Tebrikler.

''Ön koltuğa oturuyorum.'' Başımı salladım.Sürücü koltuğuna geçtim ve o da binince Mai'lerin evine sürdüm.

''Tanrım, Daniel...bu şok edici.''

''Bence de.'' Kırmızı ışıkta durdum.

''Fazla tepki veriyor olabilirim.'' Dedi bana dönüp.

''Aslında seviyor olabilirsin.'' Ofladım.Bir anda bu kadar duygu değişimi neden?

''Yapma,Alexis.Unut gitsin tamam mı?''

''Ay hayır neden bu gece söylüyorsun? Keyfim zaten yerinde değildi iyice bozuldu.Ne yapacağız şimdi?'' Yeşil ışık yandığında gaza yüklendim.

''Bizi öldürmeye mi çalışıyorsun?'' Aniden direksiyonu kırdım ve sağa döndük.

'' Koltuktan fırlıyordum!'' cevap vermemeyi tercih ettim.Mai evlerinin önünde sağa sola bakınıyordu.Kornayı hunharca çaldığımda irkildi.

''Sen iyi misin?'' Dedi Alexis endişeden çok alay ve sitemle.

''Selam çocuklar.'' Diyerek her zamanki neşesiyle içeri girdi Mai.

''Selam.'' Deyip gaza yüklendim, böylece Alexisin 'selam' deyişi yarıda kaldı.Bana bakmaya başlamıştı ve kalbim deli gibi çarpıyordu.

Gözlerine baktım.

''Yola bak.'' dedi ve penceresine döndü.

Doğum günü evinin yakın civarına park ettim ve herkes arabadan indi.

''Hadi, Daniel!'' dedi Mai ben arabadan inmeyince.

''Siz içeri girin, benzin alacağım.''

''Benzin deposu doluyken mi,Daniel?'' Alexis pencereye yaslanmıştı.

''Çekil.'' dedim.

''Kendin bilirsin,tripli.'' diyerek kaldırdı vücudunu arabadan.Kaldırdığı gibi gaza basıp ileri sürdüm.

Wattpad hesabım: orginalcool

Yazıyı değerlendir: 2 0

Dilaruba
Öğrenci

26 Temmuz 2016

Yazara Ait Diğer Yazılar
Beğenilen Son Yazılar
Egitimhane.Com ©2006-2023 KVKK