El de bedende bulundukça hünerlidir. Bedenden ayrılınca bir et parçası yele düşer, hiçbir şey yapamaz olur.
Ey el, hünerlerin nerede? Sen çeşitli hünerli işler yapan, yazan, çizen, tutan kaldıran el değil misin? El senin soruna cevap verir de der ki: "Hayır, bu zaman ayrılık zamanı, ayrılık zamanında ben bir hiçim, ama, buluşma zamanında her şeyim."
Sen, ayrılık nedir, görmedin. Allah sana ayrılığı göstermesin. Bu bir dua idi ama, bundan daha iyi dua da olamaz.
