Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

İnsanların içindeyim
Seviyorum insanları
Hareketi seviyorum
Düşünceyi seviyorum
Kavgamı seviyorum
Sen kavgamın içinde
Bir insansın sevgilim
Seni seviyorum...

Ya hayrandır sana, ya düşman.
Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun,  ya bir dakika bile çıkmazsın akıldan...

Öldüren bir şey var bu bekleyişte.....

Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...

Gün doğmadan neler doğar dediler,
gün doğdu,
güneş doğdu,
'neler' doğmadı.
Kandırdılar beni..

Sana gökyüzünü ısmarladım,
gülüşlerinde güneş batsın diye.
Geceleri soğuk olur,
gözlerini düşledim,
içimi ısıtsın diye..

Büyük insanlık gemide güverte yolcusu
Trende üçüncü mevki
Şosede yayan
Büyük insanlık
Büyük insanlık sekizinde işe gider
Yirmisinde evlenir
Kırkında ölür
Büyük insanlık.
Ekmek büyük insanlıktan başka herkese yeter
Pirinç de öyle
Şeker de öyle
Kumaş da öyle
Kitap da öyle
Büyük insanlıktan başak herkese yeter.
Büyük insalığın toprağında gölge yok
Sokağında fener
Penceresinde cam
Ama umudu var insanlığın
Umutsuz yaşanmıyor

Çocuk gibi ağladım..
O kadar hiç, o kadar boş, manasız,
Öyle haksız yere senden uzağım ki.

Kimselere anlatamadım...
Kendime bile...
Ola ki ağzımdan kaçırır,
Bir daha tutamam seni...

her yılbaşında
sana söyleyecek
bir tek
sözüm var :
"Seni ne kadar çok seversem
o kadar
çok olsun ömründen geçen yıllar"

Baba!
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım!
Ne zulüm, ne ölüm, ne korku
başımı eğemez!
Yalnız senin elini öpmek için
eğilir başım
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım

Yaşamak;
Teslim Olmadan,
Boyun Eğmeden,
El Etek Öpmeden Yaşamaktır...

Ne kadar seviyorsun dersen;
O kadar işte…
Tavanı kadar sokağın
Ve dibi kadar cehennemin…”

....

Belki ben
o günden
çok daha evvel,
köprü başında sallanarak
bir sabah vakti gölgemi asfalta salacağım.
Belki ben
o günden
çok daha sonra ,
matruş çenemde ak bir sakalın izi
sağ kalacağım...
Ve ben
o günden
çok daha sonra:
sağ kalırsam eğer,
şehrin meydan kenarlarında yaslanıp
duvarlara
son kavgadan benim gibi sağ kalan
ihtiyarlara,
bayram akşamlarında keman
çalacağım...
Etrafta mükemmel bir gecenin
ışıklı kaldırımları
Ve yeni şarkılar söyleyen
yeni insanların
adımları...

Kalbimde maziden bugün izler var
Her siyah saatım bu izle erir
Ruhumu geçmişin hicranı sarar
Doğanlar ölür ölen dirilir

Anladım hayatmış mazinin adı
Yıllara karışan her şey ses verir
Hasretle doludur geçmişin yadı
Mazinin elemi bile tatlıdır.