Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

ÖLÇÜ

Sevdiğin müddetçe 
                      ve sevebildiğin kadar,
sevdiğine her şeyini verdiğin müddetçe
                      ve verebildiğin kadar gençsin.

                                 1947

ŞARKILARIMIZ

Şarkılarımız
varoşlarda sokaklara çıkmalıdır.
Şarkılarımız
evlerimizin önünde durmalı
camlara vurmalı
kapıların ellerini sıkmalıdır,
sıkmalıdır
   acıtana kadar,
kapılar
   bağlı kollarını açana kadar...

Biz anlamayız
   tek ağzın türküsünü.
Her matem gecesi
   her bayram günü,
şarkılarımız
   bir gaz sandığını yere yıkarak
   sandığın üstüne çıkarak
      kocaman elleriyle tempo tutmalıdır.
Şarkılarımız
   çam ormanlarında rüzgar gibi bize kendini
      hep bir ağızdan okutmalıdır!!.

Şarkılarımız
ön safta en önde saldırmalıdır düşmana.
Bizden önce boyanmalıdır
   şarkılarımızın yüzü kana..

Şarkılarımız
varoşlarda sokaklara çıkmalıdır!
Şarkılarımız
bir tek yüreğin
   perdeleri inik
   kapısı kilitli evinde oturamaz!.
Şarkılarımız
rüzgara çıkmalıdır...
                 Nazım HİKMET

BEN SENDEN ÖNCE ÖLMEK İSTERİM - NAZIM HİKMET


Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin
Fedakarlığımı anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
Bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
İçimden bir şey :
belki diyor.

 
 
 

Geliyorum dedi. Benden bile kovdum beni. Ama ne o geldi ne de kovduğum ben geldi geri. Sensizdim bir de bensiz bıraktın beni.
 
Nazım Hikmet RAN

ufak iş bizimkisi
asıl en kötüsü
 bilerek bilmeyerek
 hapishaneyi insanın kendi içinde taşıması.
 
| Nazım Hikmet Ran |

Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.

Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.

Memleketimi seviyorum:
Çınarlarında kolan vurdum,
hapisanelerinde yattım.
Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı memleketimin şarkıları ve tütünü gibi.

Büyük üstad Nazım Hikmet şiirleri paylaşımı için teşekkürler arkadaşlar....

Nazım Hikmet in ölüm yıldönümü mü arkadaşlar konu başlığı ondan mı açıldı ?

Nazım Hikmet in ölüm yıldönümü mü arkadaşlar konu başlığı ondan mı açıldı ?

Ölüm yıldönümü 3 haziran ve öyle bir sayfa vardı öğretmenim, değiştirilsin istedim başlık olmadı sayfayı açan adını değiştirirmiş başlığın, başka sayfa açtım ben de.. Değerli bir şairimiz, sadece ölüm yıldönümünde yazmakla anlayamayız üstadı ve seviyorum şiirlerini onun için açmıştım..

Ölüm yıldönümü 3 haziran ve öyle bir sayfa vardı öğretmenim, değiştirilsin istedim başlık olmadı sayfayı açan adını değiştirirmiş başlığın, başka sayfa açtım ben de.. Değerli bir şairimiz, sadece ölüm yıldönümünde yazmakla anlayamayız üstadı ve seviyorum şiirlerini onun için açmıştım..

anladım öğretmenim teşekkürler açıklama için

Hapşurduğumda çok yaşa,iyi yaşa yerine benimle yaşa deseydi keşke. Ben de; sen de gör değil de, emrin olur deseydim sessizce.

Her Gelen Sevmez Ve Hiçbir Seven Gitmez
 Unutma. Bil Ki; Giden Dönüyorsa Sevdiğinden
 Değil, Kaybettiğindendir Aslında!
 
~Nazım Hikmet Ran~

"Seni seviyorum,ama nasıl:
 Avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak kırasıya, çıldırasıya..."
 
~Nazım Hikmet Ran~

Pişman değilim yaşadıklarımdan, Öfkem belki de yaşayamadıklarımdan…
Nazım Hikmet RAN