Şehir Merkezlerinde Öğretmenlik Yapmak

İstanbul ... Herşeyi kapsıyor sanırım

Köyde öğretmen olarak köreliyorsun, rehavet yaşıyorsun, büyük okuldaki yarış havası insanı motive ediyor. Zümrelerinin farklı uygulamaları sana tecrübe kazandırıyor. Paylaşım çok fazla. Öğretmenliğin tadını büyük okulda yaşıyorsun. Bilinçli veliler köy okulu yerine servisle gitsin ama büyük okul olsun diyor. Öğretmenler çocuklarının iyi okullarda okuması için memleketlerine dönmüyor. Eğitimin kalitesi şehrin büyüklüğüyle orantılı artıyor. Şehirde sadece okula bağlı değil çocuk, gidebileceği kurslar var. Sosyal olarak kendini daha iyi geliştiriyor. Ayrıca okulların sosyal, kültürel faaliyetler çok fazla. Benim istanbulda mezun ettiğim başarılı bir öğrencim ortaokula devam ederken sınıfta 1. olabilmek için yarış içindeyken, tokata memleketlerine dönünce, burada dersler çok kolay öğretmenim istanbuldaki gibi yorulmuyorum artık diye dönüş yaptı bana. Şimdi aynı yarış havasını kaybetti bu da ilerde seçme sınavlarında ona olumsuz yansıyacak.

Çok doğru söylüyorsunuz. İlde insan kendisini geliştirmek için daha çok çalışmak zorundadır. İlde sosyal faliyetler fazla olduğundan çocukları bunlara yönlendirme şansınız var. Ancak Fatma öğretmenimin tek katılmadığım noktası var. Büyük şehirden taşraya gelen öğrencinin nasıl bir okula ve nasıl bir sınıfa düştüğüyle alakalıdır. Bizlere de zaman zaman büyükşehirlerden öğrenci geliyor. Veli haklı olarak çocuğunu övüyor. Sınıfın en başarılı öğrencilerinden birisi diye ancak ilk denemede veya konu değerlendirme testlerinde sınıfın sonlarına düşünce veli şok oluyor. Başarı tamam da nereye göre başarılı diyorum. Bunu çok yaşadım. Çok gerilere gitmeme gerek yok. Eski sınıfıma Antalya'dan İstanbul'dan ve Ankara'dan gelen öğrencilerim oldu. Hatta Antalya'dan gelen veli ilk görüşmede kaygılıyım diyerek söze başladı. Başarısı düşer mi diyordu. Sözde öğretmeninden ve okulundan çok memnunmuş. Ancak ilk değerlendirmede sınıfın sondan ikincisi olunca hemen veliyi çağırıp durumu gösterdiğimde bu kez yine kaygılı olduğunu sınıfın üst sıralarına nasıl çıkacağını soruyordu. Bunun gibi birçok örnek verebilirim. Bursa'ya tayini çıkan velim çocuğunu özel okula yazdırmış. Bir sene sonunda ziyaretimize geldi. Öğrencime öğretmeni Tudem, Bilfen gibi yayınlar aldırmış. Sınıftaki diğer öğrencilere ise daha kolay bir yayın aldırmış. Öğrencim buna üzülmüş. Velisi gidip sorduğunda çocuğunuz bizim sınıf düzeyinin üzerinde bu yayınlar basit gelir. Ben körelmesini istemediğimden bu yayını aldım şeklinde cevap vermiş. Bundan yola çıkarak il veya ilçe merkezlerinde öyle sınıflar varki Büyükşehirlerdeki birçok şubedeki eğitim öğretimin daha üzerindedir.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenimin sorusunu yanlış anlamışım. Hemen doğru şekilde cevaplıyorum.
İlk veli toplantımda izin dilekçemi müdüre götürdüğümde toplantıların okul aile birliği toplantısından hemen sonra yapılacağını söyledi. Daha sonra sınıfınızda isterseniz ayrıca toplantı yapabilirsiniz dedi, bunu bilmiyordum mesela.
Başarısız olduğum konular
1. Velilerin her isteğini yapmaya çalıştığım için sıkıntı yaşadım.
2. Öğrencileri geziye götürmek veya bahçede ders yapmak beni kötü bir öğretmenmiş gibi gösterdi, eleştirildim.
3. En kötüsü de nöbetçi olduğum gün bahçede iki küçük kız çocuğu kavga etmişti, olaya iyi müdahale edemediğim için velilerle , idareyle ve milli eğitimle karşı karşıya geldim.
4. Öğrencilerle arkadaş olmaya çalıştım, saygı kalmadı.
Başarılı olduğum yönler:
İlk yıl için sanırım elle tutulur bir başarım yoktu. Zamanla öğrencilerim dersi çok sevdiler, seçmelide de beraber olmak istediler, velilerle diyaloğum düzeldi.

Velilere iletişimimi düzeltmek için hepsini dinledim, sonra nasıl olmasını istiyorsam açıklama yaptım. Sosyal medya hesaplarımı bir süreliğine dondurdum. Telefon numarası isteyenlere de cep telefonumu vermedim, okul telefonundan aramalarını söyledim. İtiraz eden velilere kalabalık bir grubu meşgul ediyoruz, toplantı bitiminde konuşalım dedim, neden istediklerinin olamayacağını sakince anlattım. Birkaç veli dışında sorun çıkaran kalmadı. Diğer veliler de sürekli destek oldu.
Tayin çıkınca iptal etmeyi düşünmedim, sadece çok heyecanlandım.

Tayin istemeden önce sadece merkezde bir okul olmasına dikkat ettim, keşke okulun profilini de göz önünde bulundursaydım.

Gittiğim okuldaki ortamda gruplaşma vardı. Kendi aralarında sürekli atışıyorlardı. Hiçbir gruba dahil olamadım, tenefüste çıkacağım sınıfta oyalanıp, sonraki sınıfa girdim, öğretmenler odasında çok az vakit geçirdim.
Zaten Memleketimde çalışıyordum, tayinimin çıktığı okulun profilinin çok kötü olduğunu biliyordum, yine de tahmin etmediğim sorunlarla uğraştım.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   tayinim şehir merkezinin en popüler okuluna çıkmıştı. Asla durdurmayı düşünmedim.
*İlk toplantımda kendimi tanıttım. İleriye dönük hedeflerimi anlattım. İlk toplantımın gündem dışı maddelerini bile tek tek notlar aldım. Bu notlar eşliğinde toplantımı yaptım.
*Veli desteğini sağlamak için özellikle bire bir görüşmemelerimde kendimi yapacaklarımı iyi anlattım. Bire bir görüşme veli ile öğretmenin birbirine karşı güven duyması açısından çok önemlidir.
*Nelerden uzak durdum? Öncelikle öğrencilerimin hepsi eşit olduğunun mücadelesini verdim. Anne babanın mesleğine bakarak çocuklara ilgi göstermedim. Hepsine aynı mesafade yaklaştım.
Birde bazı arkadaşlarda gördüğüm olay, öğrenci soru getiriyor. Evde çözememiş. veli öğretmenine sor diye yolluyor. Eğer çözemezsen bu tür okullarda çocuğun gözünde öğretmenin kariyeri sorgulanıyor. Bu yüzden hazırlıklı olmanız lazım. Bazı arkadaşların yaptığı hata derte öğrenciden soru yolluyorlardı. Öğretmenimiz gönderdi bu sorunun cevabı ne olacakmış? Şeklinde sorulara muhatap oluyordum. Asla öğrencinizden başka bir öğretmene soru yollamayın. Çözemediyseniz bile makul bir şey söyleyip ilerleyen zamanda cevabını söyleyiniz.
*Şehir merkezlerinde eskiden dersane şimdi de etüt merkezindeki öğretmenlerle çelişkilerde yaşanmaktadır. Hatta etüt merkezindeki öğretmenler, öğretmeniniz yanlış anlatmış diye biliyor. Bu tür polemiğe düşmemek için önceden önlemini alın. Bir başka öğretmeni kötülemeyin. O sizi kötülese bile...
*Gittiğim okulda ne çok samimilik ne de çok resmiyet vardı. Herkes belirli bir kişilerle arkadaşlık ediyordu.

bir anımı paylaşayım da şehir merkezinde velinin profilinin belirlenmesine yardımcı olayım. rehber öğretmen olarak görev yaptığım dönemde ikinci sınıf öğrencilerinden birinin sınıf ile ilgili uyum sorunu var, öğretmeni de deneyimli ve çözüm odaklı bir öğretmen. ikimiz birlikte çocuğun sorunları atlatması için yardımcı olmaya çalışıyoruz. ancak ne yaparsak yapalım öğrencinin vurma, kırma, küfür, izinsiz eşya alma problemleri devam ediyor veli ile de yol alamıyoruz çünkü veli her davranışa bir neden üretiyor kendi çocuğu sütten çıkmış ak kaşık sınıfını paylaştığı diğer 30 öğrencide sıkıntı var. en sonunda öğretmenle birlikte daha üst perdeden veli ile konuşalım yoksa sınıfta diğer velilerin huzursuzluğu endişe verici noktaya ulaşmak üzere. anne ve babayı çağırdık (baba evde oturdu gelmedi çok yorgunmuş) anneye durumu açıkladık, sorunları ve neler yapabiliriz i konuşmaya çalışıyoruz. anne bir den sözümüzü atarlı bir şekilde kesti. hocam dedi biz de sizin kadar çocuk gelişimini biliyoruz, konu hakkında bir sürü kitap okudum siz ne anlatıyorsunuz dedi. o an öğretmenle birlikte bir durduk, şaşırdık. en sonunda veliye şu an sizin çocuğunuz için çaba harcayan biri 30 diğeri 17 yıllık iki öğretmen var bunlar hiç kitap okumadı konu hakkında hiç eğitim almadı. kusura bakmayın dedik. siz daha iyisini biliyorsanız buyurun siz uygulayın ama bu sorun bitsin artık dedik ve sohbeti bitirdik. velimiz bir ay daha dayandı okulda sonra yakındaki başka bir okula nakil gitti. yeni öğretmenine de öğretmen ve rehber öğretmen yüzünden gittiğini öğrencinin arkasında hiç durmadığımız söylediğini duyduk.
şehir merkezlerinde kendini bilen zanneden, öğretmene egemenlik kurmayı marifet sanan, her alanda fikir sahibi olan ama çocuğunu kendine bağımlı yetiştirdiğinin farkında olmayan veliler çoğunlukta artık. iki çocuk arasındaki kavgaya bile dahil olup çocukları tehdit etmekten geri durmuyorlar. çünkü hayatlarının merkezinde çocuklarının olduğunu onun için yaşadığını dışarıya gösterseler de. akşamları o çocuklara pizza,dürüm, marketlerden hazır alınmış gıdaları yemek diye önüne koymaktan, iki hafta tırnak bile kesmeden okula göndermekten çekinmiyorlar.
Rabbim tüm meslektaşlarıma sabır versin.

köy yerinde de durum bu anlattıklarınızdan çok farklı değil,.....

kayseride okullarda ogrencinin dısında anne,baba,dede,ebe,nine birşey olduğunda konuya dahil olmak için can atıyor.Çocuğun dersleri konusunda 2 sene okula getirtemediğim veli, cocuğun parmağı kapıya sıkışınca tam 12 tane akrabasını alarak okula gelmişti.
Ambulansı cağırdım çocuğun tedavisini yaptırdım.Gelenleri bekleme odasına alıp cay ikram ettim.Babası daha bana bunu kim yaptı diyor?
Allahın emir verdiği Mikail aleyhisselam buyrugundaki rüzgar , kul yapısı kapıyı sertçe itiklemiş sizin ders çalışmayan ufaklığa bir okul hatırası bırakmak istemiş dedim.
Köyde de şehir merkezinde de durum aynı.Öğretimi bıraktık veliye dert anlatamıyoruz.İnşallah yıpranma payı çıkar da 5 sene erken emekli olurum.

Nerede huzurlu ve mutluysan başka bir ifadeyle yönetim- eğitim- veli açısından hangi okulda huzurlu ve mutluysan senin şehrin orasıdır aslında.

Nerede huzurlu ve mutluysan başka bir ifadeyle yönetim- eğitim- veli açısından hangi okulda huzurlu ve mutluysan senin şehrin orasıdır aslında.

Ayrıca, yönetim ve Veli çalışmalarını takdir etmeli.Bunların yanında,ufak tefek sorunlar da olur tabii
ki, onları da görmezden geleceksin.Yoksa hiç bir yerde mutlu olamazsın.Köy veya şehir farketmez.

444...çıktıktan sonra ben isime karışmayan velilerimle mutluyum.Oturayim oturdugum yerde:)

Iki gündür bir veli paylaşım grubuna katildim. Bir yazılanları okuyunca gülsem mi ağlasam mi sinirlenen mi bilemedim. Bu velilerle bizim işimiz çoook zor. Grupta bizim hangi dersi nasıl anlatmamız gerektiğini yanlış yöntemden dolayı çocuğunun matematikten Türkçeden veya diğer derslerden basarız olduğunu, 147 hattının neden kapatıldığını neyse diyorlar elimizde BIMER var ıyi diyenleri mi say say bitmez

köy yerinde de durum bu anlattıklarınızdan çok farklı değil,.....

Hangi köy hocam burası?
Sanırım Afyon?
Bir Afyonlu olarak merak ettim...

Ben de 2 yıl köy öğretmenliği yaptım. oradaki çocukların ve velilerin saf ve katışıksız halinin verdiği haz hiç bir şeyde yok.

14.yılım 4 yıl köyde çalıştım,köy gibisi yoktu,sonuçta evlilik ve çocuklar mecburen ayrıldık,

10 yıl var ayrıyam şehir merkezinden,
O köy senin bu köy benim gezerem,
Bize merkez haramdır, sevinemem
Has oğlu has sınıf öğretmeniyim ben....