Sevdalar Sözde Kaldı

 Harika hocam!!!!!   Bayıldım....Yüreğinize sağlık...

 Bir balık burcuna bu yapılmaz ki:)
Çok duygulandımmmmmm....

tebrikler öğretmenim çok güzel bir şiir.

Harika hocam!!!!!   Bayıldım....Yüreğinize sağlık...

 Bir balık burcuna bu yapılmaz ki:)
Çok duygulandımmmmmm....

Öğretmenim çok naziksiniz... Ne mutlu bana...

tebrikler öğretmenim çok güzel bir şiir.

Teşekkür ederim öğretmenim, güzel olan ne varsa yüreklerinizde gizli.

'Nesli tükenmek üzere olan bir hayvan kadar aşk'a özen gösterip, hürmet edelim. Çabam sadece bu!'

Engin Can öğretmenim iyiki varsınız, Allah yolunuzu daima açık etsin ,hayalleriniz ,umutlarınız hiç tükenmesin ...

Sevdalar sözde kaldı... Malesef ki öyle, genele baktığımızda...

Özde sevdalar bulunması duası ile....

sevdaların dillere düşmemesi dileği ile

Hocam müthiş dizeler ve herbiri çok dokunaklı. Gerçek hayatttan bir kesit. Kaleminize yüreğinize sağlık...

Cariyenin Aşkı ve Sultan Selim Han

Yavuz Sultan Selim Han, Mısır'ı fethettiğinde bir süre orada kalır. İdareyi eline alıp kendi hâkimiyetini yerleştirmek için bu elzemdir. Bu sırada bir çadırda kalıyor. Çadırı süpürüp temizleyen, yemeği yapan Mısırlı bir cariye vardır ki, Yavuz Selim Han sabah çıkınca, cariye geliyor, akşama kadar çadırı temizleyip yemekleri hazırlayıp gidiyor, akşam olunca da Yavuz Selim Han çadırına dönüyor. Cariye nasıl olduysa bir kaç defa Yavuz Sultan Selim Hanı görür ve Ona âşık olur. Lâkin umutsuz bir aşk. Zira bir tarafta koskoca Cihan Padişahı Halife-i Rûy-i Zemin, diğer tarafta basit bir cariye... Fakat cariyenin aşkı dayanılmaz boyutlara ulaşıp da kalbine sığmaz hale gelince, ne yapacağını bilemez halde Halifeye açılmaya karar verir. Lâkin aradaki uçurum cariyeyi iyice çıkmaza sokar ve kararsız hale getirir. Bir yandan aşkının dayanılmaz baskısı, diğer yandan aradaki devâsâ farkın kendini engellemesi arasında bocalayan cariye Halifenin karşısına çıkma cesaretini kendinde bulamadığından, yazıyla ilân-ı aşk etmeye karar verir. Ve üç kelimelik bir not yazarak Halife hazretlerinin yatağına bırakır. Notta sadece üç kelime yazılıdır:
“Derdi olan neylesin?”
Akşam çadırına gelip de yatağının üzerinde küçük bir kağıt parçası bulan Yavuz Sultan Selim Han, kağıdı okuyunca bu notu yazanın, çadırını süpüren cariye olduğunu anlar. Ve kâğıdın arkasına cevabını yazar:
“Derdi neyse söylesin.”
Kâğıdı aynı yere bırakır. Sabah olunca da çıkıp gider. Bir müddet sonra Cariye temizlik için çadıra geldiğinde ilk iş olarak kâğıdı arar. Kâğıdı bıraktığı yerde duruyor bulur. Kaparcasına kâğıdı alıp okuduğunda heyecanı bir kat daha artar. Halifenin cevabından cesaretlenen cariye, kâğıdı çevirip dünkü notunun altına şu cümleyi ekler:
“Korkuyorsa neylesin?”
Akşam olur. Halife çadıra döner. Kâğıdı okur ve cevabı yazar:
“Hiç korkmasın söylesin.”
Sabah bu cevabı okuyan cariye artık kararını vermiştir: Aşkını bu akşam halifeye söyleyecek. Ne olacaksa olsun artık. Ve o gün temizliği bitirdiği halde gitmeyip Halifeyi beklemeye başlar. Yavuz Sultan Selim Han akşam çadıra dönünce cariyeyi kendisini bekler bulur. Cariye, Halifeyi görünce hemen ayağa kalkıp temenna durur. Yavuz Selim Han "Buyurunuz, sizi dinliyorum" deyince, cariye tüm cesaretini toplamaya çalışırken, titreyen ellerini gizlemek için elleriyle dirseklerini tutarak kollarını kavuşturur. Heyecandan yüzü kıpkırmızı olmuştur. Kalbi yerinden fırlarcasına atarken, titrek ve mahcup bir sesle: "Efendim...” der. “Cariyeniz... Size..." ve cümlesini tamamlayamadan yığılıp kalır. Kalbine sığmayan aşkını söyleyemeden ruhunu teslim eden cariyenin, bu tertemiz aşkı karşısında Koca Halife gözyaşlarını silerek etrafındakilere şöyle der:
“GERÇEK AŞKI ŞU CARİYEDEN ÖĞRENİN. ZİRA ÂŞIK, MÂŞUKUNUN YOLUNDA OLUR VE O YOLDA ÖLÜR.”

BİZLER DE ALLAH ‘ Ü TEALA (c.c)' A  AŞIK OLUR VE ONUN YOLUNDA ÖLÜRÜZ
İNŞA ALLAH...

         
Eskidenmiş o yâr için yardan düşen canlar
Analar nice Kays doğurdu da; Kayslar Mecnun olamadı
Aslı olmayan yüreklere geliverdi faslı bahar
Artık o eski sevdalar sözde kaldı!

                                   ERGİN CAN
                                   ( Yar Yarası )

Harikasınız hocam.
Herkes kendi payına düşeni alıyor.Yukarıdaki mısralarda bize düştü.
Ellerinize, yüreğinize sağlık.
İyi geceler sayın hocam...

''İlla birini seveceksen, dışını değil içini seveceksin. Gördüğünü herkes sever ama sen asıl görmediklerini seveceksin. Sözde değil özde aşk istiyorsan şayet; "TEN"e değil, "CAN"a değeceksin!''

Hz. MEVLANA

yüreğinize sağlık öğretmenim.

şiirler müthiş

''Aşk,

Leylâ ile Mecnun'un hikâyesini anlatan
Fersude kitapların sayfalarında kaldı..
Vuslatlar uğramıyor düşlerimize
Biz vuslatı ihanetlere feda ettik..
Gün doğumlarında tutunduğumuz ümitleri
Gün batımlarında yitirdik..
 

Sadakat,

Emanetleri yanlış yüreklere teslim eden
Yolunu şaşırmış bir güvercin şimdi...
Kırkikindiler yağmıyor gönül çöllerimize
Biz yağmurları bir nefeste sönen ateşlerle değiştik..
Ömürlük değil, günübirlik sevdalara
Aldanır oldu yüreklerimiz..
 


Vuslat,

Hudutları "keşke" ile başlayan
"ama" ile biten bir uzak diyar artık..
Biz yalancı nazarlara kanıp
Gönüllerin tefsirinde hata ettik..
Unutup sabır imbiklerinde bekleyiş damıtmayı
Vefasızlığa yenik düştük..''

-alıntıdır-

Evet, Ne Yazıkki Diğer Değerlerimiz Gibi Sevdalar Da, Duygular Da Değerini Yitirdi.hepside Sözde Kaldı. Ya Da Bizler Dünyaya Gelmekte Geç Kaldık.

  Buraya yazan bu kadar insan varsa,okuyan varsa bazı şeyler yıpransa da sözde kalmamış sayılır.Tekrar kimi güzellikleri yaşatabilmek,geleceğin hoşgörülü,insanlık sevgisi dolu insanlarını yetiştirmek için gönül gönüle ,el ele,yürek yüreğe verelim kardeşlerim.Ümidimiz yeşerecek göreceksiniz.
  Selam,saygı ve sevgilerimle.