Elbette gönlümüz okullarımıza, öğrencilerimize kavuşmak istiyor, velilerimin çoğunu ! ben de takdir ediyorum. Fakat bunu ifade ederken mutlaka birileri ( biz) üzülüyor. Ev okulunda nelerle mücadele ettik kıymeti bilinmiyor gibi hissediyoruz. Örneğin sağlık çalışanlarının hakları ödenmez, sıkça dillendiriliyor emek ve fedakarlıkları. İşi yapan hastane binaları mı, aletler mi, makineler mi?
Ama bizim işimizi eba tv yapmış, eba portalı yapmış da canlı dersler olmamış, onca sıkıntıyı biz yaşamamışız, ev ve aile hayatlarımızın düzeni değişmemiş, ders, ödev takibi, iletişim yoğunluğundan an gelmiş çocuklarımızı ihmal etmemişiz gibi konuşulunca kırılıyor kalpler.