80'lerin Sonunda 90'ların Başında Çocuk Olmak

ben de susam sokağı müptelasıydım ama kızımla beraber... 

clementine'den ben de çok ürkerdim.ama gene de izlerdim.ordaki konuşan ateşti sanırım ürküten, birde müziği:( youtube'da dinledimde müziği,yine içim ürperdi.ama korka korka izlerdm.

Çantada cepte bonibon vardı... Gerçi hala var:)
bir de nestle parmak çikolata, tipitipve DİDOOOO..
Çekirdek bardakla satılırdı... Kimi bakkalların bardakları küçüktü gidip ordan almazdık...
çokomel kağıtlarını tırnağımı düzeltirdim(siz?)..
Gazoz kapaklarımız vardı pantolon ceplerini delen...
Gelin arabarın önüne oyuncak bebek koyulurdu süs için...
Okulda kızların etekleri nerdeyse topuklarındaydı...
uçan kaz morton,arı maya,şeker kız,kağıt bebekler..
Herşeyden önemlisi mahallemiz vardı...


 

çok güzel kağıttan bebek yapardım üstüne elbiseler dizayn ederdim.2.sınıftan öğretmenim beni derstte bunlarla uğraşırken yakalamıştı ben korkmuştum kızacak diye o gülümsemişti bana.voltran.şirinler.bir de sabahları erkenden çıkan günaydın programındaki _ama bu haksızlık diyen kırık yumurtası kafasında kara civciv calimero

alaca karanlığa kadar sokakta oynayabildiğimiz,insanlar orasında güvensizlik ve korkunun olmadığı harika günlerdi.saatlerce oyun...hayatımın eşsiz güzel günleri..hep grup oyunu oynardık mahallenin tüm büyük küçük çocukları...

televizyonun tek kanallı güzel günleriydi yani.çocuk demek oyun demekti.şimdiki gibi bilgisayar veya televizyon müptelası asosyal çocuklar değildik.güldükmü ağzımız kulaklarımıza değerdi..

Çantada cepte bonibon vardı... Gerçi hala var:)
bir de nestle parmak çikolata, tipitipve DİDOOOO..
Çekirdek bardakla satılırdı... Kimi bakkalların bardakları küçüktü gidip ordan almazdık...
çokomel kağıtlarını tırnağımı düzeltirdim(siz?)..
Gazoz kapaklarımız vardı pantolon ceplerini delen...
Gelin arabarın önüne oyuncak bebek koyulurdu süs için...
Okulda kızların etekleri nerdeyse topuklarındaydı...
uçan kaz morton,arı maya,şeker kız,kağıt bebekler..
Herşeyden önemlisi mahallemiz vardı...


 

  ne güzel özetlediniz öğretmenim o günlere geri döndüm sanki...mahallemiz vardı mahallede geç saatlere kadar oynadığımız arkadaşlarımız vardı.(

sevgili mynameis hocam yazdıklarınızı okudum gerçekten harika elinize sağlık

Hani küçükken bir an önce büyümek ve o büyüklüğün havasını(!) yaşamak isteriz.Şimdi de tam tersi çocukluğuma geri dönmek istiyorum.O zaman en ufacık şeyler kocaman mutluluklar getirirdi.

nerde o eski günler...

bende şeker kız candy ve susam sokağı hayranıydım.Hatta şeker kız candye yetişebilmek için okuldan koşa koşa gelirdim..

Hatırlıyorum da sabah voltran adlı çizgi filmini izlerdik. Öğleden sonra mahalledeki arkadaşlarla voltranı biz oluştururduk. Topaç çevirirdik. Horoz20 hocamın dediği gibi gece geç saatlere kadar oynardık. Nerde o eski günler...

80 lerin sonunda ve 90 ların başında çocuk olan herkesin izlemesi için...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

tusu basa,voltran,himen (gölgelerin gücü adına) çizgi filmleri ve susam sokağı, a takımı dizilerini unutmak mümkün mü?

ne günlerdi dimi o günler,şimdi o güzellikler yok.

Bazen diyorum her yeni gün yeni umutları barındıracağına  içimde geçmişin özlemi geleceğin kaygısı yer ediniyor. Birçok arkadaşımızın dediği ve en başta konuyu başlatan "mynameis" hocamızın sıraladıklarını okuyunca kendimi daha şanslı hissediyorum. Çünkü günümüz tüketim çağı ve tükettikçe tükeniyoruz demeden edemiyorum. Örneğin maç yapmak için ya topun olacaktı yada kurallara uyacaksın. Ama şimdi bir DVD bilgisayar yetiyor ama bilmezler ki hiç birisi tarlalarda toz içerisinde oynanan maçın tadını vermiyor...
Bu arada arkadaşlar bir önerimde uydu üzerinden yayın yapan Buket TV'ye bir göz atmanızdır. Hani "klasik koşullanma" olsa gerek eskilerde birçok anınızın canlanacağı klipleri görebilirsiniz...