Zaman Kaybediyoruz ne zamandır...
bir türlü farkına varamıyoruz...
..........
Cömertiz ya , Bol keseden harcıyoruz...!
Hem nasılsa daha çok vaktimiz var değil mi ? !
Boşuna kendimizi hırpalıyoruz...!
Anamızın beşiği bu Dünya...
bir sağa bir sola kendimizi ırgalıyoruz...
Adam sende daha yaşımız kaç ki ; ?
Derin meselelere kafa patlatıyoruz...!
Zaten hepimizin aklı yerinde...!
Ne gereği var beynimizi zonklatıyoruz..!
Aman ne olacak öleceğiz ya günün birinde...
Sanki Kefeni yırtmanın bi yolunu bulacağız..!
........
Hep aynı düşünceler içinde
Hayatta hiç bir şeyin garantisinin olmadığını bile bile...
didişmenin, iğrençleşmenin , enbesilleşmenin içinde debelenip duruyoruz...
hiç bir şey yapmadan , her şey güzel olsun istiyoruz...
Aklımız var sanıyoruz, sanıyoruz ki farklıyız...
sevmelerimiz bile laçka ...
Başka türlü bakıyoruz o güzelim Aşk'a...
Hepimiz bir halt olmayı pekala beceriyoruz da...
Bir Hal içinde olmayı, beceremiyoruz...
herkese ve herşeye sözümüz geçiyor da...
bir kendimize geçiremiyoruz...
Her şey aldatmaca, senaryo , yalan ve dolan...
Bir biziz gerçek, bir bizde olan... bir bizimle Olan...
Ey Anlayan...
Uyan...
ve Ey Uyanan...
Hazırlan ve Donan...
Kuşatman gereken...
Kuşanman gereken bir Dünya dolusu Anlam var...
ve Anlaman gereken...
Bir Armağan var... ''
