Bam Teli

izin var,Kendin kayıp
“sen” diye başlayan  bu paragrafda

İnsan her zaman dost bulamaz,arkadaş da olamaz…”aşk” sana bunu öğretmedi mi…?

Sen de gül..
Bugün gül..

Yarını yarın düşünsün..

    gülümsemediğiniz gün, kaybolmuş gündür.....

Üzüldüğün her şey başka surette sana döner..

Sana gökyüzünü ısmarladım
Gülüşlerinde güneş batsın' diye..

Nazım Hikmet'

Yorgun başlayıp daha da yorgun biten güne isyanım...

Yokluğun kanaya kanaya uzaklara bakmak,her akşamlı gün ile...

Kırmızı olacaksan  güle ol
Yada bir gelinciğe
Mavi olacaksan göğe ol
Yada tertemiz bir denize

Ağlayışı yeni doğan bebeğe ol
Yada pişman olunmuş ayıba
Gülüşü masum bir çocuğa ol
Yada yetmişlik bir nineye

güle güle eylül
tüm söylenmişleri al ve git
sustukların bende kalsın...

Şimdi zaman geçer mi sanırsın
Gece inmeyip de tepemize ne yapsın
Yokluğun hiç bu kadar koymamıştı inan
Kadınım gurbeti ne sanırsın...

Güneş ısıtmıyor içimi,
senin gülüşün kadar.
Güneş kurutmuyor gözyaşlarımı,
daima akar..

Gurbeti yaşıyorum sensizlik diyarlarında.
Ecel tohumları ektim,
ölüm filizleniyor toprağımda..

gün doğacak...

Asil gurbet Rabbe uzakliktir...