Bam Teli

" kimin neden yandığı, kimin neden üşüdüğü belli değildi.." diyor livaneli..

............................. .........
Ne kadar da yaşadın içimde
Ne kadar çok gökyüzüm oldun..

Ben hangi kelimeye açsam ağzımı,
Ben hangi kelimeyi nereye koysam,
Bir sonbahar konaklar sesimde...

Birhan Keskin

kalp kırıklıklarımı batırıyorum kalbine bazen, biliyorum...
acımı canını acıtarak çoğaltıyorum içimde...
hissettiğimi hisset diye belkide...
elinden umudunun alınması hemde sevdiğin tarafından çok acı... beklentin umudun hayallerin...

Bakınca görülmeyen boşluklarım var.....''

Em mutlu olduğum anda dursaydi dünya; 
İnseydim hep öyle kalsaydım. ..

zaman ters işlese,bazen.hep değil,bazen.
istediğimiz an'ı yakalayıp oradan bir daha örsek
her şeyi.

İnan ki dönmüyor dünya..

......................................
Ne kadar da yaşadın içimde
Ne kadar çok gökyüzüm oldun..

sen kuş olduğun sürece gökyüzü bulursun.
yükseliyor isen yerin dibine inmezsin.
 

" kimin neden yandığı, kimin neden üşüdüğü belli değildi.." diyor livaneli..

herkes kendini bilir...

herkes kendini bilir...

kendini bilen, bilmeyenin kusuruna bakmasın..

Öyle uzaklaşıyoruz ki birbirimizden, öyle köreltiyor ki büyük şehirler insan yanımızı; binalar yükseldikçe insanlık alçalıyor sanki...

şehir insana dönüşür,insan şehre benzer.yalnız ve çok. her şeyi bulursun insanda;bir şehirde bulabileceğin insan kadar çok şey.çokluk yokluğa ve nicelik -ne yazık ki marks yanılmış-niteliksizliğe yol açmakta.

kendini bilen, bilmeyenin kusuruna bakmasın..

böyle derken, güzelleşir dünya...

Insan kendini tanımaz ise başkasını hiç tanıyamaz...

Ben ,anlatamıyorum
Sen, “Beni yok eden şiir” oluyorsun
Sen, en zor şiirim oluyorsun
En karmaşık, en kanatan ....