Bam Teli

Haydi gidelim
Git diye bir şiir de yazabilirdim
Ama gidelim..

Bırak kalsın yangın yeri
Biz kendimize gidelim..

Kaç zamandır yoksun !

Kırılmış bir kalem gibi  hisseder insan  bazen  kendini. 
Hani çat  diye  ortadan ikiye  ayrılmış gibi   değilse bile  , 
ucu kırılır . 
Körelir.
Varla yok  arası  olmak  böyle bir şeydir  işte.
Adı  kalem,  tek  kelam  etmez...

vazgeçtiğinim ben; kuytulara attığın, unutmaya çalıştığın....

Yarım kalmaya ayarlı her şey;
 Tamamlığın imkânı yok dünyada!

 “Giden ömürden gitsin”
 dedi meczup,
“gönülden gitmesin...!”

Kendi eksiklerine bakmadan başkalarında mucize arama..

Gidelim, sen ve ben.

Burada..
burada hasret ve dert
Sen neredeydin..!?

Nazım Hikmet'

Seni bilmek!
yüreğe meltem gibi....
( toplum-bilim)

Vazgeçemediğim;kuytularda değil derinlerimde sızım sızım sızlayanım,kendimi dahi unuttuğum, sen bir salise olsun unutamadığım...

Geldin ya
Yüreğim aydınlandı..

Baktığın yerde değil belki gözüm
Bakmadığın yerde bile sen dolu gönlüm..

Ve yalan değil seni çok özlediğim..

Konuş ey yare şen eyledin zamanı
Ömür bir kuru yaprak idi
Sen eyledin baharı..

Sende sıcaklığında kalbinin kıymetini bilesin
Ben bilirim kalbimin sana aktığını..

Bahsetmekten vazgeçme
Kendiliğinden süzülüp giden kelimeleri koyver gitsin hatta..