Bam Teli

ya ben anlatamadım derdimi
ya da kimse yasamadı benim derdimi..

"hep böyle çıkıp gelmiştir
sonbahar dağlarımıza...
bir elinde karanfil
bir elinde yüreği.."

bak işte görüyor musun diyemiyorum
dilimin ucuna dek geliyor diyemiyorum
bir gökyüzü var ki bu senin bilmediğin
bir kırmızı var ki bu senin hiç görmediğin
balıklar öyle yüzmez o sularda, sen yoksun

"Battaniye, hırka, çorap, sıcak bir çay belki kahve, kitaplarla bir olma belki resim yapma, fonda illaki müzik ve huzur, hüzün ve biraz üşüme mevsimi başladı... Kendimizi dinleme vakti... Günaydın oldu buralarda, herkese günaydın, mutlu geçsin gününüz"

Sen kendin faniyken fertlerin nasıl baki olsun..

Ameller niyetlere göredir.

Kuşlara benzer duygular..
Bağrında güneşler tutuşmuyorsa
Selamlayıp geçerler seni. .
Çünkü
Kuşlar soğuk iklimi sevmez.!

Cemil Meriç'

+1

teşekkürler sevgili öğretmenim...(saat engeline takıldım...)

Asalet şaka gibidir herkeste asil durmaz...

Dik dur, virgülü değilsin kimsenin. Üzülmek utanmaktan iyidir. Ve unutma ki, toprağın bir karış altında hiçbir dünya otoritesinin temin edemiyeceği adalet var..!

Sadece bedenine değil ruhuna da değer ver ve gönlünü olgunlaştırır. Çünkü kişi; bedeni kadar değil, ruhu kadar insandır.
~ İmam El Gazali ~

İnsanım; nerede bir yalnızlık görsem... Ucundan alırım bir parça. Sahibine ağır gelmesin diye...

"Hep sıkıldım sevelim-sevilelim teranesinden.
Sanki o kadar kolaymış gibi, o kadar pürüzsüz, o kadar şipşak oluveren bir şeymiş gibi sevmek.
Öyle değil işte.
Birini içine almak, ona orada yer açmak, gövdeyi, hayatı düpedüz yeniden düzenleyen, kesip biçen bir şey.
Hadi bunu becerdin diyelim.
Ya o gidince?"

Kadın erkekten çok daha önemlidir.
Çünkü o rahminde hem erkeği hem kadını taşır.
O kıza ve oğlana, her ikisine de annelik eder; her ikisini de besler.
Erkekle yarışıyorsun ve yarışmana gerek yok; sen zaten üstünsün. Şiir yazmaya gerek yok, şiir sensin.
Sevgin senin müziğindir.
Sevgilinle birlikte çarpan kalbin senin dansındır…!

“'Eşyayı dahi incitme!' diyen bir medeniyetin mensuplarıyız.
Su içtikleri bardağı öpen Mevlevileri düşünün.
Ormana girerken, genç ağaçları korkutmamak için baltanın sapını bezle saran tahtacıları.
Şimdi ise birbirlerinin küçük bir hatasını bekleyen ne çok insan var!
Dolayısıyla, ne çok acı..."