Bugün Hayat Sana Ne Öğretti?

seni anlamayacak olana da derdini anlatma...

bence de..sonra luzumsuzun tekine şükür sebebi olursun

Bugün kök hücre bağışında bulundum(inşallah bir kişiye umut olurum) . Kızılay aracına girdiğimde kan vermek için sıra bekleyen  gençler vardı. Gözyaşlarımı tutamadım. Hala iyi insanlar var çok şükür ki.

anlamaktan mı daha çok yorulur insan,
yoksa anlaşılmamaktan mı?..
bilemedim...karar veremedim...

anlamaktan mı daha çok yorulur insan,
yoksa anlaşılmamaktan mı?..
bilemedim...karar veremedim...

Anlaşılmamak daha zor..

Anlaşılmamak daha zor..

anlamak daha çok yoruyor sanki...
çevredeki her şeye ve herkese tüm duygularla bakmak...ve bunun sonucunda; dünyanın özüne dokunma arzusu/ ağzına geleni söyleyememe şanssızlığı/ haksız yere birini üzme korkusu/ sevgini yeterince gösterememe kaygısı...
hatta empatinin de ötesine geçip, onların yerine de düşünüyor olma sancısı...
anlamak; anlam olmaya dönüşünce gerçekten yoruyor...ama tatlı/ huzurlu bir yorgunluk...

anlamaktan mı daha çok yorulur insan,
yoksa anlaşılmamaktan mı?..
bilemedim...karar veremedim...

Belli bir zamandan sonra ;  yani yıllar ilerledikçe , yani insan artık derin gözlemlere sahip olduktan sonra  anlamak ya da anlaşılmak inanın fazla enterese etmiyor

anlamaktan mı daha çok yorulur insan,
yoksa anlaşılmamaktan mı?..
bilemedim...karar veremedim...

Zaman ve neden –sonuç ilişkisine bağlı;
Uzun yolculuklara çıkan insanın arayışıdır anlamak
Anlaşılmak ise ;uğraması gerekenin ugradığı bi handır  üstadım…

Zaman ve neden –sonuç ilişkisine bağlı;
Uzun yolculuklara çıkan insanın arayışıdır anlamak
Anlaşılmak ise ;uğraması gerekenin ugradığı bi handır  üstadım…

kendini anlamak yolcuğu...
ne tuhaftır ki kendini tanıdıkça/ anladıkça yalnızlaşıyor insan...
yalnız çok önemli bir nüans var burda...yalnızlık; olasılıkla statik değil, dinamik bir kavram...göze alınmış/ tercih edilmiş yalnızlık; birleştiriyor/ bağ kurduruyor...
göze alınmamış yalnızlık ise sahibini yapışırken terk edilmiş bırakıyor/ yaşama sevincinden koparıyor ...

anlamaktan mı daha çok yorulur insan,
yoksa anlaşılmamaktan mı?..
bilemedim...karar veremedim...

Anlatamadıkca kendine kızıyor insan.. Yeniden deneme isteği yok olmuyor kolay kolay... Anlaşılmamak daha çaresiz bırakıyor.. Ne desen boş.. Hangi kelimeyi secsen nafile...
Hele bir de yanlış anlaşılmak var ki hepsinden beter... Ne gücün kalıyor ne de hevesin tekrar kendini ifade etmek için...

Anlatamadıkca kendine kızıyor insan.. Yeniden deneme isteği yok olmuyor kolay kolay... Anlaşılmamak daha çaresiz bırakıyor.. Ne desen boş.. Hangi kelimeyi secsen nafile...
Hele bir de yanlış anlaşılmak var ki hepsinden beter... Ne gücün kalıyor ne de hevesin tekrar kendini ifade etmek için...

ama...
anlaşılmak...
bir gün...biri...kendiliğinden...
mucizevi...

kendini anlamak yolcuğu...
ne tuhaftır ki kendini tanıdıkça/ anladıkça yalnızlaşıyor insan...
yalnız çok önemli bir nüans var burda...yalnızlık; olasılıkla statik değil, dinamik bir kavram...göze alınmış/ tercih edilmiş yalnızlık; birleştiriyor/ bağ kurduruyor...
göze alınmamış yalnızlık ise sahibini yapışırken terk edilmiş bırakıyor/ yaşama sevincinden koparıyor ...

Bilinç ,bi notaya basarken
Duygular bi hikayeye eşlik eder
Döner dolaşır hepsi insan denen bi çekirdekte birleşir
Elimizin değdiği eller ,yüzler bir bir soğuyorsa vakit  yine tamamdır tam olmayan bi zamanda..

ama...
anlaşılmak...
bir gün...biri...kendiliğinden...
mucizevi...

Mucize tanımı tam da bu işte... Kendiliğinden...
Bir gün... Biri... Köşede beklerken.... Denk gelmek.. Seviyorum ben rengarenk balonları...

"Bazen umut ektiğin yerden taş çıkar.."

*Haset ve şüphe bütün güzellikleri yok eder..*

Bir işi yaptığında sebebini ve sonuçlarını çok iyi bilmeli ve daima en kötüsüne hazırlıklı olmalı insan..