bunca sıkıntılı günlere rağmen; eş zamanlı olarak hem güldürüp hem de gözleri dolduran muazzam bir duyguya kapılıyorum sık sık... kalbim gümbür gümbür atıp, nefes alıp-vermelerim hızlanmışken, gözlerim dolu dolu olmuş yakalıyorum kendimi... daha güzel de hissediyor insan; dudaklarında bir gülümseme kıvrımı, gözler ışıl ışıl, kocaman...
yaşama coşkusu olsa gerek bunun adı...ve bunu; çok güzel okunmuş bir şarkının iniş-çıkışlarında/ ilk defa görülen bir manzara/ denize inen bir sokak başında/ zekice kullanılarak estetize edilmiş bir kelime/kelime oyunu karşısında/ bir martının kanat çırpışında/ bir tomurcuğun açılışında/ bir dostun candan selamında, derinden hissedebilmek de hayatın borçlarını ödemesi gibi sanki... camus'ya cevap gibi belki biraz da... yani neden/nasıl devam ettiğimize; yaşamaya/saçmalamaya...
'Sizi okumak(yazılarınızı)' kendi adıma bir ayrıcalık , aynı zamanda benim için bir nimet , ruh genişliği
Selam olsun size ruhunuza dile gelen yazılarınıza
