5 yıldır adaşım olan arkadaşımla beraber çalışıyorum,artık huyumuzu suyumuzu biliyoruz,ilk zamanlar sinir oldugumuz zamanlar oluyordu ama şimdi hem yaşımızın olgunlugu hem de birbirimizi tanımamız sayesinde sorunlar olmuyor...
tek sorunumuz onun sigara içmesi
bazen bütün gün çene çalıyoruz,bazen de sessizce haber okuyoruz...
bir de anasınıfcımız var,o da geçen yıl katıldı aramıza,çok neşeli ve şen şakrak bi şekilde giriş yapıyordu her sabah,ama baktı ki biz sabahları uyanmamış oluyoruz,artık o da sessizce günaydın diyor :)onu da kendimize uydurduk
zaten okul evimiz gibi oldu...nerdeyse tapusunu üstümüze alcaz...