Duygular Mı? Mantık Mı?

mantık.

Elbette mantık.Mantığımızla hareket ettiğimiz zaman yanlış yapma olasılığımız en aza iner...

bence yerine göre hareket etmek en iyisi.eğer biz hem mantığımızla hemde duygularımızla yaratılmışsak ve bu iki donanıma da sahipsek,ikisinide kullanmalıyız diye düşünüyorum.yani birini diğerine tercih etmek gereksiz.

yanlız şu noktayada dikkat çekmek istiyorum.bilmiyorum sizler ne düşünürsünüz.kalp diğer tüm organları yöneten organdır diye biliyorum(her ne kadar beyinmiş gibi görünse de).
zira bir hadis-i şerifte " “İnsan vücudunda bir et parçası vardır o düzelirse bütün vücut düzelir, o bozuk olduğunda bütün vücut ifsat olur.İyi bilin ki, işte o et parçası kalptir” (Buhârî, İmân, 39; Müslim,Musâkât, 107) buyurulmuştur.
Buradan hareketle ben kalple hareket etmenin en güzeli olduğunu düşünürüm hep.

Böyle bir anketin, bu seçeneklerle doğru sonuçlar vereceğine inanmıyorum. Neden böyle iki seçenekten birini seçme durumunda bırakılıyoruz ki. Sadece bir seçenek tercih durumu doğru değildir bana göre. Peki, “her iki de” seçeneği de yazılamaz mıydı? Deyim yerindeyse bizden “beyinsiz” ile “duygusuz” arasında bir tercih isteniyor. Böyle bir tercih durumu olur mu hiç?

Çünkü insan her ikisinin, yani mantık ve duyguların bileşkesidir. Bunları birbirinden ayırmak çok zor hatta imkânsızdır. Günlük hayatta davranışlarımıza bazen duygular, yeri geldiğinde mantık yön verir. Bunları birbirinden nasıl ayırabiliriz ki? Bunlardan birini önemsemeyene, insan denir mi? Bence çok zor…

Mesleğimizden bir örnek vererek konuyu açalım. Diyelim kişi çok donanımlı, her türlü pedagojik bilgiye sahip ama duygulardan yana yoksun. Yani çocukları az da olsa sevmiyor. Bu kişi meslekte başarılı olabilir mi? Tersi de düşünülebilir. Çocukları çok seviyor ama mesleki donanımdan yoksun. Başarı şansı var mı bu kişinin?

Bu hayatın her alanında böyledir. Birlikteliklerde de böyledir. Birbirlerini sevmeyen iki insanın birlikteliği kadar anlamsız bir şey olur mu? Bir birlikteliğe, hem mantık hem de duygu yoğunluğu anlam katar,  geliştirir.

Duygunun ve mantığın da çok gelişkin olması, birbirlerine yön vermesi,  geliştirmesi durumunda mükemmelliğin yakalanacağını düşünüyorum. Olması gereken, ideal insan da budur bana göre.

İbrahim öğretmenim anket  2 seçenek arasında bırakıyormuş gibi görünüyor haklısınız.Ben oylama yaparken ağır basan şıkkı işaretledim:)
 

Duygulu bi mantık

mantık (duygu mantığın içinde vardır)

Her olay tamamen mantık ya da tamamen duygu ile çözülmez.Konusuna göre.Bence ikisi ayrılmaz ikili olursa sonuç pişman etmez...

İstemesem de mantık.mantık.mantık...
<Sadece duygular olsa hayat daha kolay olurdu bana göre...

televizyondaki acı bir haberden sonra genelde şöyle deriz:
_bu kadar duygusuz da olunmaz canım...mantığım almıyor..

duygu+mantık=yaşam 

mantık evliliği derler ya, içinde aşk olmayan evlilik de mantıklı değildir zaten. her durumda aşk evliliği kısaca

mantıklı  duygular:)

Duygusuz değilim.. Çoğu zaman da mantığımla hareket etmişmdir...

mantıksal yaklaşım...
Yeni öğretim yılına başlayan öğrenciler, haftalık ders programlarına yeni giren mantık dersini görürler. Çok geçmez bu derse yaşlı bir profesörün de gireceğini öğrenirler.

Sonuçta merakla bekledikleri ilk mantık dersi başlar. Meraklı öğrencilerden biri söz ister:
— Sayın Profesör, mantık bize ne öğretir? Lütfen her şeyden önce bize bunu anlatır mısınız?
Profesör; kendine, derse, merak ve şüpheyle bakan öğrencilerine:
— Mantık dersinin insan düşüncesine yaptığı etkiyi açıklamak biraz güçtür. Onun için bunu sizlere bir örnekle açıklamak istiyorum. Farz edin ki, maden ocağından iki insan çıkıyor, birisinin üzeri tertemiz, diğerininki ise kömür karası içinde. Bunlardan hangisinin yıkanması gerekir?
Öğrenciler, hiç tereddüt etmez:
— Elbette ki, kirlisi yıkanmalıdır! diye bağırır.
Profesör, gülümseyerek konuşmasını sürdürür:
— İşte evlatlarım, mantık bu soruya yanıt vermeden önce şu soruyu sorar: Nasıl olur da bir maden ocağından çıkan iki kişiden birinin üzeri tertemiz iken diğerinin ki kirli olabiliyor?