Eskiden - Şimdi

Eskiden neşeyle ders işlerdik
Şimdi ise stresli ve az ôğrenciyle.

Eskiden insanlar birbirine tahammül edebilirlerdi. Tahammülsüz insanlar olduk.

Eskiden yarınlar heyecanla beklenirdi.,
Şimdi sanal öğretimde hiç heyecan kalmamış..

Eskiden ekmegin bir tadı vardı mis gibi kokardı ertesi günde yenilebilirdi .
Simdi ekmege ne katiyorlar ise  uç dort saatte ekmek  ekmeklikten cikiyor !!!

Eskiden bir kanal ve siyah beyaz TV vardı, siyah beyaz olsa da TV'ler renkli dünyalarımiz vardı. Ya şimdi...

Eskiden çocukların siyah önlükleri ve lastikten çizmeleri vardı...

Eskiden çocukların siyah önlükleri ve lastikten çizmeleri vardı...

Fakat terbiydleri ,yürekleri renkliydi..

Eskiden az varlıkla  çok mutluyduk
Şimdi çok varlıkla az mutluyuz

Eskiden kolumuza kolluk takar havalı havalı gezerdik. Hey gidi günler hey 😀😀

Eskiden kolumuza kolluk takar havalı havalı gezerdik. Hey gidi günler hey 😀😀

👍👌😔😔🙋‍♀️

Eskiden sokakta oyun
Şimdi sanal alemde oyun

Bir varmış,bir yokmuş. Sınıf diye bir yer varmış.Orda da öğretmen  diye biri varmış. O öğretmen  30,40,50 çocuğu  bir arada tutar,çırpınıp  dururmuş. Kol kırılır, yen içinde  kalır  diye halletmeye çalışırmış  elinden geldiğince .Herkes onun süper  güçleri  olduğunu  düşünür ,ne isterse emek harcamadan yaptığını  sanırmış. O öğretmen  öğretmekten önce  egitmekle başlarmış  işe.Öğretmenin  evrendeki bütün  saatlerde,her şekilde her şeyi  hallettiği düşünülürmüş. Hatta diğer canlıların  yapamadığı, zorlandığı  şeyleri  onun da yapamayacağıni düşünmezlermiş. Günlerden  bir gün,  dünyaya  kötü  bir hastalık  musallat olmuş.Herkeste bir panik,bir endişe. Işler  aksamış, insanlar üzülmüş. Işyerleri  kapanmış,hastaneler,bankalar  kısaca  olağanüstü  önlemler almış. Herkes önce kendini  düşünür  olmuş. Bizim o öğretmene ne mi olmuş? O da evindeymiş tabii.Kendini,ailesini düşünürken  aynı zamanda diger insanlar gibi  evden yaşamaya başlamış hayatını. Ama o öğretmenin okulda tek başına  sihirli değnekle  yaptığı  işler bütün  evlere yayılmış.Birlikten kuvvet doğar  derler ya.Kimisi var gücüyle  mücadele  etmiş, sırtlamışlar  her işi  birlikte.Kimisi bakmış  ki elinde  sihirli değnek  yok.İşler öyle  de kolay değil.Başlamışlar isyana. Sonra ne mi olmuş?  Kendinden,ailesinden, evinden yıllarca yüksünmeden,seve seve  feda ettigi zamana şöyleeee arkasını dönüp bakmış. Anlamış  ki değer  versen de bazen görülmez. Bazen insanları kırmamak  adına sustuklarının,karşısindakinin senin üstünde  hakimeyet sağlamak istedigini anlasa da insaniz  deyip alttan almanın boşa  kürek  çekmek oldugunu anlamış. Sonra ne mi olmuş? Anlamasi gereken oralı  olmamış. Onu anlayan, zaten herkese saygı  duyanlar anlamış. Ve en sonunda o öğretmen  yorulmuş. Ama yine de içindeki ses,pire icin yorgan yakma diyormuş.

Uymadi buraya ,affola.Ama çok yoruldum.Paylaşip rakatlamak istedim.....Eskiden tatil olsa da azıcık dinlenip enerji toplasak  derdim,şimdi  okulda olayım da pestilimiz çıksın razıyım diyorum.

Eskiden okulda yorulur ama mutlu olurduk
Şimdi ise yine yorgun ama mutsuzuz.

Eskiden İlkokullarda 5 ders vardı.