YETİŞKİN ÇOCUĞUMA
Sürekli meşguldüm o kadar sene,
Seninle doyasıya oynayamadım,
Sen beni çağırdın gel oynayalım diye,
Ben bir türlü zaman ayıramadım.
Giydirdim, doyurdum, sürekli seni kolladım,
Sadece bunları yeterli sandım,
Bana oyuncağını getirdiğinde,
Seni çoğu kez başımdan savdım.
Yatağa yatırır seni okşardım,
Sen uyur uyumaz hemen çıkardım,
Şimdi o günleri çok özlüyorum,
Keşke bir dakika fazla kalsaydım.
Hayat ne kadar kısa, yıllar ne çabuk,
Ne zaman büyüdü bu küçük çocuk,
Ona dokunmak için uzandığımda ,
Ellerim boş kalır, yüreğim buruk.
Artık ne resimler, ne de oyunlar,
Ne ''iyi geceler'', ne sarılmalar,
Hepsi çok geride, ulaşmak zor,
Yaşanmadı sanki o güzel yıllar.
Artık hiç işim yok, yapayalnızım,
Günlerim çok uzun, üstelik bomboş,
Keşke istediklerini bir bir yapsaydım,
Küçük arzuların şimdi çok şirin, çok hoş.
ALİCE CHASE
(Çeviren: Abidin Sönmez)
Gözlerim doldu gerçekten. Ne kadar vakit ayırırsam ayırayım az geliyor, yetemiyorum gibi hep.
Dün 5.30 dan sonra (Müdür yar.yım) 8 e kadar gezdirdim, park, oyun alanı vb. Eve geldim yarım saat daha oynadım. Sonra 10 a kadar başka işleri yaptım, oğlum peşimde dolanıp durdu. Çok üzüldüm. İşte öyle
