İlk Öğretmenlik Yaptığınız Yerden Hangi Anılarla Ayrıldınız?

ilk olarak muşta görev yapmıştım.ordaki öğrencilerimi,delik ayakkabılarını,çanta yerine poşetle okula gelmelerini,okulun pansiyonunu,kızların ürkek bakışlarını,bana yarım yamalak Türkçeleri ile yazdıkları besmele ile başlayan mektuplarını asla unutmam...çok özledim oraları...

ilk öğretmenlik yaptığım yer adıyaman besni kurugöl köyü orayı hiç unutmuyorum her şeyi ile çok güzeldi.

evimin penceresi sağlam değildi,kapı eşikleri de öle,aslına bakarsanız lojman ahırdan farksızdı..akrepler ve tarantulaların saldırısına uğruyordum.çok korkunçtu.onları aslaaaaaaaunutamam...

ilk görev yerim şırnak aradan 9 yıl geçti .Tek aklımda kalan uzun geçen yolculuk sonrası hastalıklarım Siirtten gelen narlar kestane partileri ve hepsi birbirinden güzel yaratılmuş öğrencilerim.

İlk görev yerim Gaziantep merkezdi.Büyük bir okuldu.Ben ikinci görev yerim Adıyaman'daki köyü unutamam.Lojmanda ve toprak evde kaldık.Her türlü haşareyle iç içe yaşadık.Akrep,yılan ,fare...
Ben en çok susuzluktan bıkmıştım.Köyün çeşmesinde bile su yoktu.

fare dedinizde doğru valla onu unutmuşum yatağıma girmişti hain 20 gün uykusuz kaldım yakaladım sonunda ama şimdi korkmuyorum geçen yıl merkeze çok yakın biyerde çalıştım ordada vardı

ilk görev yerinizi hatırlıyorsunuz ister istemez. insan herşeyi unutsada fareleri, akrepleri ,kertenkeleleri ve eve girmiş yılanları unutamıyor hadi onlara alışıyorsunuz bir süre sonra da bir gitti mi 6 ay gelmeyen elektiriği,taşımayla bilmem nerelerden gelen suyu,ve tabiki elektirik gidince giden telefonları unutamıyor

     Van'ın Erciş İlçesinin Abdalmezrası köyünde (burası köydü hala köy) başlamıştım Hoşgelmişsen Ho'ce! laflarıyla öğretmenliğe. Gidince gelmeyen elektrikler, 5 ay kuruyan köy çeşmeleri, böcekler v.s. binlerce güzel anımlarımda oldu tabi. Çoğu zaman özlemiyor değilim. Yaz tatilinde arayan bir öğrenci velisi güzel anılarıma birini daha ekledi eski öğrencilerimden birisi Alparslan Anadolu Öğretmen Lisesini kazanmış. Allah uzun ömürler ve zihin açıklığı versin..

Ayrıca merakla bakan erkek çocuklarını, soru sorulduğunda elini ağzına kapatarak sıranın altına başını sokan kız çocuklarını, okulun etrafında sürekli mızmızlanan sümüklü kardeşlerini (bizi evine sürekli davet eden ve memnun etmek için kendilerinin yemediği yiyecekleri bize yedirmeye çalışan RAHMETLİ MEHMET AMCA'yı), köy minübüsüne binince ön taraftaki yaşlıların inerek bana yer vermesini, bayram namazlarından sonra tüm köylüyle mezarlara dua okumaya gitmeyi, ellerimin donacak dereceye geldiği soğuk kış günlerinde köy çeşmesinden su doldururken nefeseimle ısınmaya çalıştığımı, kapının önünde gece uluyan kurt seslerini, bazen lojmanda yalnızlıktan karanlıkta ağladığımı ve daha nicelerini nasıl UNUTABİLİRİM !

ilkler çok kötü bile olsa oraları ve oradakileri unutmak mümkün olmuyor her nedense

izmit te, körfez manzaralı okulumu, babacan müdürümü, edindiğim sağlam dostluklarımı, öğretmen arkadaşlarımı, öğrencilerimi ve beraber yaptığımız herşeyi, beni çekemeyenleri, öğretmen arkadaşlarımla sinema günlerimizi, kartopu oynayışımızı, spor yapmamızı, semaverimizi ve çay sırasını, 24 kasım mangalımızı, istanbul a kaçışlarımızı, ve ayrılırkenki konuşmamızı henüz 1 yıl olmasına rağmen unutamam, unutmam...elbet bir gün yine orada aynı kadroda çalışacağım )

Ben Aynı ilin dağ köyünden merkez köyüne geldim ama ilk köyüm çok süperdi. Bu köy pek hoş değil.

ilk çalıştığım yer şırnak idil ilçesi akdağ köyü idi orada geçen günlerimi hiç unutamam. elektriksiz kış günlerini kömür gibi siyah akrebini  fareli kocaman örümcekli küçük lojmanını hele o dayanılmaz sıcağını hiç unutamam

nurcan hocam. sanırım kastamonu mezunuydunuz. bende öyle . acaba kaç yıllarında.

ilk görev yerim van gevaş ilçesiydi. ikiöğretmenli yeşil bir köy. göreve başladığım gün yerli malı haftası kutlanıyordu. tabi öğrencilerden biri dışında türkçe bilen yoktu. türkçe bilen öğrencimi çok sevdim. artık çok uzaklarda onsekiz yıl oldu ordan ayrılalı ama hala tlfnlada olsa görüşüyoruz. bu yaz evlendi. tabi düğününe katıldım. o köy ve o öğrencimi asla unutamam.