İlkokuldan Akılda Kalanlar

odun parası
cam kırıldı parası
kalabalık sınıflar
kırtasiyeden alınan ders kitapları
zorla alınan dergiler

Bugünkü şartlara şükürler olsun.

yine siyaset bari bu sayfada olmasa

sayfada yazılanları okuyunca ben hiç birini yaşamamışım. eee insan 23 yaşında olunca bunlara yetişemiyor tabi abilerime ablalarıma saygılar

Çokokremi hiç unutamam  ilk defa okulda yemiştim küçük pakette vermişlerdi.Tenefüslerimiz uzun olur bol boll futbol oynaydık. Okulda soba için Öğretmenimiz odun isterdi, herkes birer ikişer tane getirirdi.Unuttuğumuz zaman ceza alırdık.Lastik ayakkabılarımız ve plastik topumuz olurdu.Kışın plastik çizme giyer suda ayağımızın ıslanmadığına bakardık.Yaz gelince patik giyer koşu yarışması düzenlerdik...

hocam o cokokrem  ve plastik yassı kaşığı var ya ne lezzetliydi.bir de bakkalda tüpte satilirdi sokardik agzimiza.yok ya böyle bir lezzet.

kışın karda okulun duvarına voleybol manset çekerdik.Sonra müdür odasina alır çay icirirdi.Bunu anlattik mi günün öğrencisi bizdik.Müdür bize çay simit ısmarladı.
Şimdi şikayet için veli öğrenci hergün müdür odasında.Ben 5 senede 1 kere girmisim

Çok güzel çocukluk arkadaşlarım ile olan ilişkilerim...

Yolda bulduğumuz teneke kola kutularının üzerine basıp okulda kendimize top yapardık ve saatlerce oynardık.Onu da bulamassak taşla oynardık.Hiçbir öğretmenimizde birşey demezdi.Şimdiki gibi değilmiş.Şimdi çocuk merdivenden düşse hoca çocuğun niye yanında değildin düşerken niye tutmadın derler:)

İlkokulda taşla futbol oynadığımızı düşündükçe bir garip oluyorum. Şimdi öğrencilerim yapsa izin vermem galiba. O zaman bir şey denmiyordu.

gazoz kapağı oynardık

okul çantalarımızı sırta değil elde taşırdık,küme çalışması yapardık,siyah önlük ,dantel beyaz yaka,pembe ya da yeşil kokulu silgi,ünite dergileri,elde dolaştırılan teneffüs zili...ne güzel günlerdi... ne güzel çocukluk geçirdik...şanslıydık...

60 mevcuda yakın bir sınıfta okudum ben. öğretmen soru sorduğunda bilirdik işin ciddiyetini. pür dikkat dinlerdik. bir test kitabım olurdu saman kağıdından, onu da annem babam alırdı sağolsunlar. öğretmen alın da faydası dokunsun diyecek, niye ikna edecek senin velini istersen çalışma. şimdiki çocuklar gibi olunsaydı hiçbir şey öğrenilmezdi bence o sınıflarda. kısıtlıydı şartlar. çocuktuk ama şimdiki çocuklardan daha fazla bilinçliydik gibi geliyor bana. noldu o çocuklara da hiçbir şeyin kıymetini bilmeyen çocuklar geldi şimdi. akıllı tahta, animasyonlar, sunular, videolar, kaynak kitaplar, her ders fotokopiler... bolluktan değeri mi kalmadı hiçbir şeyin nedir... gerçekten çok üzülüyorum bu kadar imkanla hiçbir şey öğrenemeyen kimi öğrenciler için. içim acıyor.

Yakalıklarımızı annemiz dantelden örerdi.
23 nisanlarda kedi merdiveni yapardık.
Resmi bayramlarda çarşıda yürürdük bando eşliğinde, insanlar pencerelerden bizi alkışlardı, içimiz bi tuhaf olurdu, gururlanırdık.

bu ülkede ne kadar çok şey var aslında bizi birbirimize bağlayan. unutmasak keşke. duygusal akşamımdayım galiba. biz de yaşardık bunları birebir. duygulandım...

Benim ilkokul yıllarımda aklıma gelen iki şeyden biri öğretmenimizin elini tutmak için arkadaşlarla gizliden gizliye yarismamiz ve o sıcak eli tutmanın verdiği mutluluk ikincisi ise paramiz olmadığı için alıp okuyamadigim Cin Ali serisi

Babam 5.sinifi pekiyi ile gecersen bisiklet alacam demisti.Vede almisti hala hatirlarim o gunleri

O zaman ki çantalarımızı hatırlarsınız.Ne güzeldi.Sırada arkamıza koyduğumuzda sert yastık gibi olurdu.Sağlamdı.Şimdi şu öğrenci çantalarına bakanlık nasıl müsade ediyor aklım almıyor.Berbat omirilik düşmanı çanta.Sırada durmaz çuval gibi.