Bu velilerin sabah sınıfa gelmeleri benide rahatsız etmeye başladı. Ben şöyle bir sert baksam kimse gelmez sınıfa ama korkuturum da bir daha hiç gelmezler diye korkuyorum. 
Bazen heybetli olmak işe yarıyor.
Herkesin derdi ayrı hocam.Bizde veliye ulaşamıyoruz.Velilerimin sınıfın eksikleri konusunda verdikleri emeği inkar edemem.Sınıfta ne istiyorsam buyurun diyorlar. Eksik yok, inkar da edemem.Ama onun dışında hiç yoklar.Telefonla ancak ulaşıyoruz kendilerine.İki zümreyiz diğer sınıf arkadaşımın her gün en az on velisi sınıfta, kapıda, dışarıda...
Geçen birini yakaladım biraz kahrettim.Ya iyi de hiç mi bir şey sormazlar, hiç mi merak etmezler? Tek kelime "Hocam biz size güveniyoruz, eti de kemiği de size!?"
Siz şanslısınız hocam.
Saygılar.
