Öğretmen Arkadaşlarım Var Mısınız Maddi Değeri Olan Hediyeleri Almayalım

Öğrenciden hediye almanın neresi ayıp ve neden ayıp anlamış değilim.
Neden hediye almamak iyi birşeymiş gibi gösteriliyor.
Hediye alanlar vatan haini oluyor.
Bunlar benim çocuklarım değil mi? Bana hediye alamazlar mı?

Asla öğrencimin verdiği bir hediyeyi geri çevirmem bu babasının kullanılmış mendili dahi olsa çünkü samimiyet var.

Ben şimdi kötü öğretmen miyim?

BU YAZIYI LÜTFEN OKUYUN...
Okulun ilk gününde 5 nci sınıfın önünde dururken, öğretmen çocuklara bir yalan söyledi. Çoğu öğretmen gibi, öğrencilerine baktı ve hepsini ayni derecede sevdiğini söyledi. Ancak, bu imkânsız idi, çünkü ön sırada, oturduğu yerde bir yana kaykılmış, ismi Teddy Stoddard olan küçük bir oğlan vardı.

Bayan Thompson bir yıl önce Teddy´yi izlemişti ve diğer çocuklarla iyi oynamadığını, elbiselerinin kirli olduğunu ve sürekli olarak kirli dolaştığını gözlemişti. İlave olarak, Teddy tatsız olabiliyordu.
Bu öyle bir noktaya geldi ki, Bayan Thompson onun kâğıtlarını büyük kırmızı bir kalemle işaretlemekten, kalın çarpılar (X) yapmaktan ve kâğıdının üstüne büyük "F" (en düşük derece) koymaktan zevk alır oldu.
Bayan Thompson´un okulunda, her çocuğun geçmiş kayıtlarını incelemesi gerekiyordu ve Teddy´nin kayıtlarını en sona bıraktı. Ancak, onun hayatını
gözden geçirdiğinde, bir sürpriz ile karşılaştı.

Teddy´nin birinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı,
"Teddy gülmeye hazır parlak bir çocuk. Ödevlerini derli toplu ve temiz yapıyor ve çok terbiyeli. Onun etrafta olması çok eğlenceli."

İkinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı,
"Teddy mükemmel bir öğrenci, sınıf arkadaşları tarafından çok seviliyor, ama annesinin ölümcül bir hastalığı olduğu için sıkıntı içinde ve evdeki yaşamı mücadele içinde geçiyor."

Üçüncü sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı,
"Teddy´nin annesinin ölümü onun için çok zor oldu. Teddy elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyor, ama babası ona ilgi göstermiyor ve eğer bazı adımlar atılmazsa evdeki yaşamı yakında onu etkileyecek."

Teddy´nin dördüncü sınıf öğretmeni şöyle
Yazmıştı, "Teddy içine kapanık ve okulda derslere çok fazla ilgi göstermiyor. Çok fazla arkadaşı yok ve bazen sınıfta uyuyor."

Bayan Thompson problemi kavradı ve kendinden utandı.
Öğrencileri ona güzel kurdelelerle ve parlak kâğıtlarla sarılmış Noel hediyeleri getirdiğinde bile çok kötü hissetti, Teddy´nin ki hariç. Teddy´nin hediyesi bir marketten aldığı kalın, kahverengi ambalaj kâğıdı ile beceriksizce sarılmıştı, Bayan Thompson onu diğer hediyelerin ortasında açmaktan acı duydu.
Bayan Thompson paketten taşlarından bazıları düşmüş yapma elmas taşlı bir bilezik ve çeyreği dolu olan bir parfüm şişesi çıkarınca çocuklardan bazıları gülmeye başladı. Ama o bileziğin ne kadar güzel olduğunu haykırdığında çocukların gülmesini engelledi, bileziği taktı ve parfümü bileklerine sürdü.
Teddy Stoddard o gün okuldan sonra öğretmenine şunu söylemek için kaldı,
"Bayan Thompson, bugün aynı annem gibi kokuyordunuz".
Çocuklar gittikten sonra, Bayan Thompson en az bir saat ağladı. O günden sonra, okuma, yazma ve aritmetik öğretmeyi bıraktı. Bunun yerine, çocukları eğitmeye başladı.

Bayan Thompson Teddy’m özel dikkat gösterdi. Onunla çalışırken, zihni canlanmaya başlıyor görünüyordu. Onu daha fazla teşvik ettikçe, daha hızlı karşılık veriyordu.
Yılın sonuna kadar, Teddy sınıftaki en zeki çocuklardan biri oldu ve tüm çocukları aynı derecede sevdiği yalanına rağmen, Teddy onun gözdelerinden biri idi.

Bir sene sonra, Bayan Thompson kapısının altında Teddy´den bir not buldu, ona hala tüm yaşamında sahip olduğu en iyi öğretmen olduğunu söylüyordu.

Altı yıl sonra Teddy´den bir not daha aldı. Liseyi bitirdiğini, sınıfında üçüncü olduğunu ve onun hala hayatındaki en iyi öğretmen olduğunu yazmıştı.

Bundan dört yıl sonra, bazı zamanlar zor geçmesine rağmen okulda kaldığını, sebatla çalışmaya devam ettiğini ve yakında kolejden en yüksek derece ile mezun olacağını yazan başka bir mektup aldı.

Yine Bayan Thompson´un tüm yaşamındaki en iyi ve ne favori öğretmen olduğunu yazmıştı. Sonra dört yıl daha geçti ve başka bir mektup geldi.
Bu kez fakülte diplomasını aldıktan sonra, biraz daha ilerlemeye karar verdiğini açıklıyordu. Mektup onun hala karşılaştığı en iyi ve en favori öğretmen olduğunu açıklıyordu. Ama şimdi ismi biraz daha uzundu.
Mektup söyle imzalanmıştı, Theodore F. Stoddard, MD. (tıp doktoru).
Öykü burada bitmiyor. Görüyorsunuz, ortaya çıkan başka bir mektup var. Teddy bir kızla tanıştığını ve onunla evleneceğini söylüyordu. Babasının birkaç hafta önce vefat ettiğini açıklıyordu Ve evlenme töreninde Bayan Thompson´un damadın annesine ayrılan yere oturup oturamayacağını soruyordu.

Şüphesiz Bayan Thompson bunu kabul etti. Ve tahmin edin ne oldu? Tasları düşmüş olan o bileziği taktı. Dahası, Teddy´nin annesinin süründüğü parfümden sürdü.
Birbirlerini kucakladılar ve Dr. Stoddard, Bayan Thompson´un kulağına şöyle fısıldadı, "Bana inandığınız için teşekkür ederim Bayan Thompson. Bana önemli olduğumu hissettirdiğiniz ve bir fark yaratabileceğimi gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim"
Bayan Thompson, gözlerinde yaşlarla fısıldadı, şöyle dedi, "Teddy, yanlış şeylere sahiptin. Bir fark yaratabileceğimi bana öğreten sensin. Seninle tanışıncaya dek, nasıl öğreteceğimi bilmiyordum".

( Teddy Stoddard, Deş Moines´teki Stoddard Kanser Binası olan Iowa Methodist´te doktordur.)
 

daha öncede okumuştun yine aynı şekilde gözlerim doldu

bazı öğretmen arkadaşlarım demek istediğimizi tam olarak anlayamamış maalesef.

sağdan soldan gelen yardımlarla geçinmeye çalışan, borç içinde yüzen, fakir bir ailenin çocuğundan maddi bir hediye almam (mektup, şiir, resim olursa başka), alanları da hoşgöremem.

birinden hediye alıp diğerinden almamak olmaz. bu yüzden öğrencilerimden maddi değeri olan hediyeler yerine duygu yüklü mektuplar aldım ve çok mutlu oldum

sınıfınızdaki bütün öğrencilerin ailelerinin parasal durumu iyiyse maddi hediyeler de kabul edilebilir tabiki ama bir arakadaşımın kabul ettiği altın kolye gibi abartılı hediyeleri almakta  son derece yanlış bence...

sektör haline getirmişler günümüzü malesef

bana hediye sıkma geldi selpak geldi  :Dyavrulurım benm yaaaa

benim öğrenci de liseye giden abisnin kıravatini getirmiş:)...allah kabul etsin

Öğrenciden hediye almanın neresi ayıp ve neden ayıp anlamış değilim.
Neden hediye almamak iyi birşeymiş gibi gösteriliyor.
Hediye alanlar vatan haini oluyor.
Bunlar benim çocuklarım değil mi? Bana hediye alamazlar mı?

Asla öğrencimin verdiği bir hediyeyi geri çevirmem bu babasının kullanılmış mendili dahi olsa çünkü samimiyet var.

Ben şimdi kötü öğretmen miyim?

öncelikle hediye alan öğretmenlerime yanlış yaptıkları gözüyle bakmadığımı belirtmeliyim. az önceki yazımdan bu tarz bir şey anlaşılmamıştır umarım.
kendi adıma hediye almama kararımın sebebini anlatmak istiyorum.

ilkokuldayken bir süreliğine durumumuz kötüydü. öğretmenler gününde hediye alamamıştım, okula gitmek bile istememiştim ama ailem şu hepimizin yaptığı "önemli olan hediye değil, senin çalışkan olman, bir şiir yazarız götürürsün." gibi bir konuşma yapmıştı ve gitmek zorunda kalmıştım. tabi çocuk aklı, hediye ne kadar büyükse o kadar iyi gibi algılıyor. ertesi gün okula gidince herkes sıraya geçmişti, mutluydu. ellerinde hediyeleri, çiçekleri tebrik için heyecanlıydılar. ben ve bir kaç arkadaşım sıralarımızda oturuyorduk. bir süre sonra öğretmen o curcunada  bizi fark edebildi ve yanına çağırdı. siz öğretmenler günümü niye kutlamıyorsunuz yoksa beni sevmiyor musunuz dedi. ben hiç bir şey diyemedim öğretmenimin elini öperken ağlamaya başladım...öğretmenim bana sarıldı, daha çok ağladım...
benim bu mutlu günümde bazı öğrencilerimin hayatları boyunca unutmayacakları hüzünlü bir anıya sahip olmalarını istemem. ben bu yaşıma geldim, öğretmen oldum ama hala o günkü hüznümü unutamam... bu sebeple maddi bir şey almayacağımı önceden belirtmiştim.

sonuçta el emeği her şey bir hediyedir. biz kutlama için kart yaptık. içlerinden gelenleri yazmalarını istedim. şu an hepsi evimde.. kiminin beceriksizce yaptığı, kiminin kenarını köşesini yırttığı, kiminin süsleyeyim derken çingene çadırına çevirdiği, kiminin noktalama işaretlerini unutarak yazdığı her biri kendilerine has 22 tane kart. herkes eşitti ve herkes mutluydu bu da benim için çok önemliydi.
hepimizin öğretmenler günü kutlu olsun tekrar:)

geçen gün tenefüste kalemimi arkadaşım istemişti. geri almayı unutunca derste sınıf defterini doldurmak için öğrencilerimin birinden kalem istedim. bunun üzerine başka bir öğrencim "öğretmenler gününde size öyle güzel bir kalem alacağımki öğretmenim." diyerek masumane fakat yersiz bir söz söyledi. ben de bu öğretmenler günün de mektup, şiir, resim dışında hediye kabul etmeyeceğimi söyledim.

bugün çoğu öğrencim benim bu ricamı dikkate almış. sadece 3-4 öğrencim hediye paketi getirdi. onlara üzülerek hediyeleri kabul edemeyeceğimi söyledim.

bunlardan hediye olarak kol saati getiren öğrencimin ailesinin maddi olarak çok sıkıntı yaşadığını biliyordum. artık babasına nasıl dil döktüyse o hediyeyi aldırmış. benim hediye kabul etmediğimi ve sebebini bilen başka bir öğretmen de o öğrencimin hediye saatini kabul etmiş. sinir oldum resmen.

Çoğu meslektaşımın öğrencilerinden;başarı,güzel davranış ve terbiyeden fazlasını beklemediğini biliyorum.
Her öğretmenler günü öncesi_sakın masrafa girmeyin,derslerine en çok çalışan,düzenli ve terbiyeli olan zaten en büyük hediyeyi veriyor derim.
Öbür davranışlar ise kişisel.

artık öğretmenler günü de anneler günü, babalar günü, sevgililer günü gibi kapitalizme malzeme olmuş günler sınıfına katılıyor malesef.

Hediye alamk başka bir şey, hediye almak zorunda hissetmek başka bir şey... Ben de sadece mektup istedim öğrencilerden. Bir kısmı mektup getirdi bir kısmı da maddi değeri yüksek olmayan çorap vs türü şeyler getirdi.
Ben en güzel hediyeye bakmak istediğimi söyledim ve mektupları okudum. Hediye getirenler bozuldu.
Bugün bir kısmı mektup getirmiş hemen..
Çok çok daha değerli.

Bende bu öğretmenler gününde resim,şiir ve mektup dışında hiçbir hediye kabul etmedim.
Bence en doğrusuda bu.Artık öğretmenler günü deyince günün anlamından çok akla ilk önce hediye geliyor.Kötü olan şu ki öğretmenlerimizin aklına da hediye geliyor.Bu yüzden öğretmenler gününün sadece hediye anlamına dönüştürülmesine karşıym.

Öğrenciden hediye almanın neresi ayıp ve neden ayıp anlamış değilim.
Neden hediye almamak iyi birşeymiş gibi gösteriliyor.
Hediye alanlar vatan haini oluyor.
Bunlar benim çocuklarım değil mi? Bana hediye alamazlar mı?

Asla öğrencimin verdiği bir hediyeyi geri çevirmem bu babasının kullanılmış mendili dahi olsa çünkü samimiyet var.

Ben şimdi kötü öğretmen miyim?

Hocam hediye aldığınız için elbette kötü bir öğretmen olmazsınız.En azından ben hediye alanlar için bu şekilde düşünmem.
Yalnız öğretmenler günü eşittir hediye şeklinde bir anlayış var malesef.öğretmenler gününde en pahalı hediye alan öğretmenini en çok seven oluyor.Öğretmenler arasında da böyle bir anlayış yok mu? Öğretmenler gününden önce konuşulmuyor mu? Bana şu hediye gelse iyi olur,şu eksiğim var ondan getirseler iyi olur ....
Yada öğretmenler gününden sonra hediye az gelince bu sene iyi çalışmamış veliler şeklinde yorumlar duymadınız mı .Eğer bu dediklerimin olmadığını söylerseniz zaten bir şey demem size.
İşte bizim daha doğrusu benim karşı olduğum nokta bu.

Öğretmenler günü = hediye anlayışını kırmak için hediye kabul etmiyorum.Bunun böyle olmadığını en azından kendi çevremde birkaç kişiye göstersem benim için yeterlidir.Birkaç kişiye öğretmnler gününde öğretmenin hediye beklemediğini onun için en büyük hediyenin çalışan,başarılı,saygılı öğrenciler olduğunu gösterebilsem yeterlidir.
AYrıca öğretmen gerçek saygı,sevgi bekler.1 yıl boynca veli öğretmene kan kusturacak,öğretmeni küçmseyecek sonra yılda 1 gün cefakar,vefakar öğretmen....

Şimdi ben size soruyorum bu mudur öğretmenler günü?

Hediye alacağım deyip dıruyorlardı para harcadığınız hedşiyeleri almam dedim .Siz çalışın bana en güzel hediye dedim
Parfüm geldi FOR MEN ama ben sıktım beğendiğimi söyledim.Ceviz geldi çok hoştu Bir tanesi de anneler gününde ablası hediye kayık tabak almış annesi de ben kullanmıyorum götür demiş çok saf ve temziler:)

yvıral öğretmenim o yzadıklarınızın hiçbirini ben duymadım şimdiye kadar.

yvıral öğretmenim o yzadıklarınızın hiçbirini ben duymadım şimdiye kadar.

Ne kadar güzel sizin için.Malesef ben bu söylenenlere şahit oldum hocam.

Eminim kötüdür.Biraz da biz öğretmenler mwesleğimizi düşürüyoruz galiba ben de duysam kendimi çok kötü hissederdim.