Öğretmen Kendi Çocuğuyla Aynı Okulda Olmalı Mı, Olmamalı Mı?

aynen hocam.)))ama her teneffüs gelip de boynuma anneeee! diye atlamasın da isterim.. bun u kazandırmak gerek..)bakalım .o günleri de yazarız inş.))

öğretmen kendi çocuğununda öğretmeni olmalı,fakat sınıfta çocuğuna farklı davranmamalı...

Hocam bendeki farklılık ona daha sert davranmakla olur kontrolu sağlamam zor çünkü .erkek ve haylaz..her iki durumda da zorda kalmaktansa varsın gerçekten anne rolumden okulda uzak olayım .başka bir öğretme narkadaşımın ellerinde okusun.

  Arkadaşlar bir öğretmenin böyle komik cevaplar yazdığına inanamıyoru. Kızımı okutmak için özellikle tayin istedim. Kızımın öğretmeninin tayini çıkınca (ilköğretim 2. sınıf) sınıfını ben aldım. Kızımı okuttuğum için çok mutluyum. Nedenleri
     1. Hangi öğretmene vereyim, hepsi tayinci
     2. Gelen öğretmen yeni nasıl güveneyim  vs....
  Rol çatışması yaşanırmış İnanmayın kızım okula varınca öğretmenim, eve gelince baba diyor. İnsan kendi çocuğunu okutunca okula daha iyi hazırlanarak gidiyor. Öğretmenliğin kitabı okuyup öğrencilere anlatmaktan ibaret olmadığnı daha net anlıyor.

Benim ve ablamın ilkokul öğretmeni babamdı.Eski öğretmenleri bilirsiniz.Daha otoriter.Haklı bile olsak bize kızardı.Ben de öyle yaparım kaygısıyla çocuklarımı kendim okutmuyorum.

ben kızımı okutmak istedim, ama kısmet olmadı sınıfım uysaydı kesinlikle ben okuturdum, eksilerini ve artılarını daha iyi görebilirdim

   Hergün sınıfımı test yapıyorum. Kızım başarılı oldukça bende çok mutlu oluyorum. Yanlışı çıktığı zaman üzülüyorum ama ikisinide yaşamak çok güzel. Tabi eksik konuları derhal giderici çalışmalar yapıyorum.
      Diğer öğrencilerle kızım sınıfta eşit. Ayrım asla yapmıyorum. Sevindiğim taraf sınıfımda çalışkan öğrenci çok ve bunlardan birininde kızım olması beni çok mutlu ediyor. Öğrencilerime konuları daha iyi kavratabilmek için eğitimin bütün araç-gereçlerini kullanıyorum. Sınıfımdaki diğer öğrenilerde kızım kadar şanslı. Çünkü sınıfta çocuğum olduğu için mükemmel olmak zorundasın.
      Hergün her dersten çalışma kağıtları, testler vs. hiç boş durma yok. Öğrencilerim ve kızım dolu dolu öğrencilik yaşıyorlar.

değerli hocam ..sizin durumunuza inanın sizin adınıza sevindim. oğlunuz var mı bilmiyorum .ben bir öğretmenim evet.ama oğlum eğer benim öğrencim olsaydı ki denemek bile istemiyorum elbette güzel olurdu ama yaşadıklarımı ..yaşattıklarını bir ben bilirim .ne kadar elde tutulmaz bir çocuk olduğunuı benden daha iy ikimse bilemez..herkesin görüşüne sonsuz saygım var .tayinciler var haklısınız .gelip gidiyorlar. çocuğum bocalayacak da.. ben yine de eğer benle olursa yine iy iolmaz kanaatindeyim..enne olmak farklı.herşey bir başka .anlatılmaz ki..sizi kutlarım kzıım eğer eğitim yaşında olsaydı tereddüt etmezdim bunu da söyleyeyim. o çok farklı .

       Erkek çocuğumda var 3 yaşnda. Kızımın yerini asla tutamaz. Eşimle aynı okuldayız. Kızım küçükende devamlı benim sınıfa girerdi. Öğretmeninin tayini çıkınca kızımla konuştum ve sen ol baba dedi. İlk günler soru sorduğum zaman gözlerim kızımın üzerine kayıyordu sonra alıştım. (şuan 2. sınıfa gidiyor) Mutlaka eksi yönleri vardır. 
       Ben öğretmensem, diğer çocukları temiz-kirli ayrım yapmadan sevebiliyorsam çocuğumuda okuturum.  Okutuyorum.
      Evde, okula giderken ve eve gelirken sanki başka öğretmende okuyormuş gibi sohbet ediyoruz, sınıfta ise öğretmen-öğrenci gibi davranıyoruz. Rol çatşması veya koruyucu davranma asla olmuyor. Hatta tenefüslerde kızımı hiç göremiyorum. Şuana kadar hiç bir sorun yaşamadık.

     Ben de oğlumu okutmak isterdim ama sınıflarımız çakışmadı.Şu an 5. sınıfa gidiyor.Oldukça başarılı ama hırsı biraz aksik.Zaman zaman keşke ben okutsaydım dedim.
     Okuttuğum sınıflardaki öğrencilerime teknolojinin imkanlarından faydalanarak elimden geleni yaptım.Hala da yapmaktayım, oğlum benim öğrencilerim kadar şanslı olmadı.  Ha bu arada öğrencilerime ayırdığım zamanın çok azını oğluma ayırabildiğim ise en üzücü yanıdır.

         sayın hocam üzülerek belirteyim bazı öğretmen arkadaşlar, öğrenciye sadece kitaptaki  bilgileri veriyor. Konu dışına hiç çıkmıyor, sosyal faaliyet hiç yok vs.  9 yıllık öğretmenim. Sınıfın öğretmen tarafından nasıl mahvedildiğine şahit oldum. ( Örneğin birinci sınıfta 50 öğrencim vardı. 2. sıfta eşit olarak sınıfım ikiye bölündü ve sınıflara ikinci dönem ortak sınav yaptık. o canavar gibi  dediğim öğrencilerimin hepsi başarısız oldular) 
       Belki bu gibi durumlar çocuğumu okutmama sebep oldu. Kızımın mutlaka okuması lazım. Başka şansı yok. Bunun için illaki özel okula gitmesine de gerek yok. Eğer iyi eğitim verirsek amacımıza ulaşırız. Kaldıki özel okula gidenin hepsi başarılı olamıyor.

ben hiç doğru bulmuyorum sıkıntılarımı kendim yaşadım ama bizde şartlar mecburdu köydeydik annemde babamda o okulda öğretmendi ben kızımla aynı okulda olmayı asla istemem

bence bu konuda çocuğun fikrinide almak lazım..

  Çocuğum olsa aynı okulda olmak isterim ama kendi sınıfımda olmasını asla istemem..

aynı okulda olmasını istemem.. kendine güveni olmalı yani kendi ayakları üstünde daha sağlam durmalı diye düşünüyorum..aynı okulda olunca bunlar olmayabilir..