Öğretmenliğin Bıraktığı Kalıcı Hasar: Tekrar

sokakta tartışan çocuklara okuldaki gibi müdahale etmeme az kalmıştı. (n'oluyo yine oğlum, özür dile arkadaşından. gibi bi sözle) bazen bunu anlatırım gülen filan olmaz, ben koparım.

Hepinizin de dile getirdiği gibi özellikle sınıf öğretmenlerinde ve daha çok 1. sınıfı okutan öğretmenlerde bu olayla karşılaştım. Karşısındakini belki öğrencisi gibi görüp aynı şeyleri tekrar tekrar anlatabiliyor

aferin deme hastalığı.

-öğretmenim ben bitirdim.
+aferin.

- öğretmenim doğru olmuş mu?
+aferin, doğru.

- öğretmenim benim son yazılılarım hep beş.
+aferin.


-evde-

+ iç şunu iyi gelir.
- aferin.
+ ??

bazen evde bu tip şeylere aferin demek içimden geliyor ama tutuyorum kendimi.

Öğretmenin Bitmeyen Hastalığı:
başağrısı-göz Ağrısı-mide Ağrısı...şaçta Erken Dökülme Ve Renk Değiştirme.
tabii Çok Umursamayanlarda Bunları Bulmak Biraz Zordur...
diyorum.

arkadaşlar ben de öğretmen olmadan önce az konuşurdum.şimdi her zaman her yerde istediğim kadar konuşuyorum.bunu kalıcı hasar saysam mı yoksa iyi oldu mu desem.

Çocuklaşıyoruz başka ne olabilir ki? Herşeye duygulanmaya, herşeye ağlamaya başlıyorum.
Hele birde Osmanlı zamanında küçük çocukları okutan hocaların şahitliğini kabul etmediklerini (çocuklaştıkları için) öğrenince iyice moralim bozuldu.

Öğretmenliğin bıraktığı bendeki kalıcı  hasarlar;
Baş ağrısı , yüksek sesle  (bağırarak)konuşma ,
her  olaya müdahale etme , evde de öğretmen anne  ve öğretmen eş olmak,  faranjit  ,
aşırı  duygusal olmak  ......
Şimdilik bunları hatırlayabildim.

Aynı şeyleri tekraralamak:)
Alçak sesle konuş deselerde kendini kaptırıp sürekli bağıarak konuşmak:
Faranjit:
Sürekli ayakta kalmaktan bel veya bacak ağrısı:)
Aklıma gelen bunlar....Ama değer sanıyorum....Bir hayat kurtarmak bile kar...Keşke hepsini iyi bir vatandaş  yapabilsek....

yaz tatilinde gördüğüm güzellikler veya yanlışlıklar karşısında herkese puan verdim.. şu ara herkesi değerlendirerek konuşuyorum. ( tabi ki yakın hissettiğiim, samimi bulduğum kişilerle bu diyalog)
pazardaki köylümüzün ürününü bile.. 

günlük hayattada sanki tahtada ders anlatımış gibi el ve kol hareketlerini çok kullanır oldum arkadaşlar dramatize ettiğimi sanıyorlar

1.sınıf öğretmenleri çok iyi bilir sınıfta harflere vurgu yapa yapa ,artık normal konuşamaz oldum..sürekli harflere vurgu yapıyorum...

1.sınıf öğretmenleri çok iyi bilir sınıfta harflere vurgu yapa yapa ,artık normal konuşamaz oldum..sürekli harflere vurgu yapıyorum...

katılyorum.ben ayrıca 5.sınıflara kursa giriyorum  ders anlatırken bazen kelimeleri yazdırıyormuş gibi vurgu yapıyorum.arkadaşların isimlerini bile dışımdan olmasa da heceliyorum..

kendiniz olamıyorsunuz bir kere
hep örnek olmak zorundasınız
yolda sakız çiğneyemezsiniz
maç izlerken küfür edemezsiniz
kıyafetiniz hep düzgün olmak zorunda
sigara içemezsiniz
yapamazsın edemezsin
olmaz
çünkü öğretmensin

kendiniz olamıyorsunuz bir kere
hep örnek olmak zorundasınız
yolda sakız çiğneyemezsiniz
maç izlerken küfür edemezsiniz
kıyafetiniz hep düzgün olmak zorunda
sigara içemezsiniz
yapamazsın edemezsin
olmaz
çünkü öğretmensin

özellikle maç izlerken küfür edemezsiniz cümlesi güzel olmuş...çok doğru bir cümle..tabi diğerleri de doğru..

Bir de hararetli bir tartışmanın ortasında bile olsa insan, tartışmanın entellektüellik seviyesi nolursa olsun mutlaka somut örnekler veriyor. Bunu kendimde defalarca farkettim. Özellikle 1,2 ve 3. sınıflarda çalışırken çok yoğun oluyor. Sanki karşımda konuşan bir yetişkin değilmiş da dediklerimi anlayamıycakmış gibi mi geliyor ne...