Öğretmenliğinizin İlk Gününü Hatırlıyor Musunuz?

Öğretmenliğimin ilk günü gerçekten oldukça heyecanlıydım. dört yıl önce idi.

  3 yıl önce bu zamanlar  okul açılmadan 1 hafta kadar önce gidip köye yerleşmiştim. Öğrencilerimle okul açılmadan tanışmış birlikte okulu temizlemiştik.
  İlk gün tabi heyecan vardı ama hemen derse geçmiştim...

ekimin 8'i yıllardan 99 idi. hiç unutmam o günü. okullar başlamıştı. kasabaydı. ilçeden kasabaya yolda otostop çekip köy traktörleri ile gitmiştim. her yer toz duman içindeydi. beni tek rahatlatan oradaki öğretmen arkadaşlarımın sıcak karşılamalarıydı. ilk başlayanlara lütfen ilgi gösterelim.

öğretmenliğimin ilk gününde biraz heyecan birazda şaşkınlık vardı ama hangi şartlarda öğretmenlik yapacağımı görünce doğrusu üzülmüştüm bu üzüntü kendim için değil orda zor şartlarda okula gelmeye çalışan öğrenciler içindi

Öğretmenliğimin ilk günü okula gittiğimde çok şaşkındım.Göreve başladığım okul 35 öğretmenli bir okuldu.Önce çok çekindim ama sonra alışınca okulun öğretmenlerinden çok şey öğrendim.Çok şanslı olduğumu düşünüyorum böyle kalabalık bir okulda öğretmenliğe başladığım için.

3,5 yıl önce.Öğretmenliğe başladığım o ilk günü unutmam ne mümkün...Okulun sersefil hali yetmiyormuş gibi kendim de köyde sokakta kalmıştım.Üstelik mart ayı ve doğuda.Sağolsun muhtarın evine sığındık.Sonradan önüme koydukları kalacak yer alternatiflerini hiç saymayayım.İşte o zaman güzel ülkemin gerçekleriyle yüzleştiğim andı.Hey gidi günler heeey

3,5 yıl önce.Öğretmenliğe başladığım o ilk günü unutmam ne mümkün...Okulun sersefil hali yetmiyormuş gibi kendim de köyde sokakta kalmıştım.Üstelik mart ayı ve doğuda.Sağolsun muhtarın evine sığındık.Sonradan önüme koydukları kalacak yer alternatiflerini hiç saymayayım.İşte o zaman güzel ülkemin gerçekleriyle yüzleştiğim andı.Hey gidi günler heeey

Hey gidi günler dediğinize göre geride kalmış herhalde hocam.

Mart-2006 idi hocam.Pek de geride kalmış sayılmaz.Hala aynı okulumdayım ama bir o günleri bir de şimdiki zamanı geçirdim aklımdan nereden nereye gelmişiz.Şimdi o okulumu  lojman olarak kullanıyorum.Çok macera ve emek dolu günlerdi de o yüzden anneannem gibi iç çektim bir an

Mart-2006 idi hocam.Pek de geride kalmış sayılmaz.Hala aynı okulumdayım ama bir o günleri bir de şimdiki zamanı geçirdim aklımdan nereden nereye gelmişiz.Şimdi o okulumu  lojman olarak kullanıyorum.Çok macera ve emek dolu günlerdi de o yüzden anneannem gibi iç çektim bir an

Sizi tebrik ederim hocam. umarım en kısa zamanda ( bence yeterince çalışmışınız 3,5 yıl ) daha iyi imkanlar olan bir okula geçersiniz.
sizin yaptığınız yapan öğretmnelerime her zaman saygı duymuşumdur. Çünkü okula atandığı gün köy diye lojman sorunu olmasa bile üst makalardan birilerini arayanları çok gördüm...
Tekrar tebrikler ve kolaylıklar...

Çok teşekkür ederim şartları bile bile atanmak istemek,göreve başladıktan sonra da sızlanıp pes etmek büyük çelişki zaten...

ögretmenligimin ilk gününü unutmam mümkün degil.annemle birlikte gitmiştik ilk gün.tabi benden önce bir ögretmenin gelecegi haberi gelmişti köye.annem de emekli ögretmen.birlikte gittik.okulun kapısından girer girmez bir sürü çocuk annemin bacaklarına sarıldı ögretmenim ögretmenim çıglıklarıyla.
sanırım beni pek ögretmene benzetemedi çocuklar.annem duygusal anlar yaşadı .2.saatin sonunda oraya atanan ögretmenin ben oldugumu anladılar.
o gün akşama kadar 2 ögretmen (annem ve ben)derse girdik.unutulmaz anlardı...

öğretmenliğimin ilk günü; bir çok duyguyu içinde barındırıyordu. ve ben bütün bunları birbirine karıştırıyordum. hayal kırıklığı ise en çok hissettiğim şeydi. ama hissettirmedim bunu öğrencilerime. çünkü onlara verilen ya da unutuldukları o yerde tüm güzel olan şeyleri yaşamaya ihtiyaçları vardı.

ilk günü kendi memleketimin bir kasabası olan çulluda baslamıstı.cok heyecanlıydım ucretlı ogretmende olsam o an ıcım ıcıme sıgmadı mudur bey benı sınıfıma goturunce panık yaptım ıcerı gırdıgım anda o coucukların yuzundekı saskın ıfadeyı unutamam ılk saat bakısmayla gectı zaten:)

 ilk gün hatta ilk ders sınıfıma fare girmişti.ben çığlıklar içinde masaya çıktım o sırada öğrencilerden bi tanesi gayet soğuk kanlı bir tavırla tahtanın önünde  ayağıyla fareyi kuyruğundan yakaladı ve öldürüverdi.hem korkunç hem de mide bulandırıcıydı.ardından ortalığı defalarca çamaşır sularıyla yıkamıştık.o gün okul çıkışı saatlerce ağlamıştım.ben nerdeyim diye!

8 yıl oldu. İlk gün sanki kırk yıllık öğretmenmişim gibi hissetmiştim. 40 kişiyi görünce birden canavar gibi şaşkınlık ta vardı tabi.