Bir gün Erzurum'dayız, eşim gitti gelmez daireye. La dedim ne bekliyom evde onu, ben gidem o beni beklesin 
Telefonu da almayacaktım, beni arayınca evde çalsın da iyice delirsin diye, iyiki almışım Allah'tan ama ya.
Neyse çocukları anama bıraktım, düştüm yola. Çifte minareli cami filan derken...yürü yürü...iyice varoş evlerin olduğu yerlere yürümeye başladım, virane evler, kirli çocuklar... arada yolun kenarında duran araçlar, araçlara dayanmış kadınlar 
Anam didim ben nerelere geldim:)
Geri de dönemiyom , dikkat çekerim, diye. Arada da foto çekiyom güya durup durup yıkık evleri izliyom ediyom.
Kayboldum! 
Eşimi aradım. Neredesin, didi. Bilmiyom ki neredeyim:))
Sonrraa git gitt askeriyenin oralara gelince, bir de itfaiye binası görünce eşime tarif ettim de geldi beni aldı. Amma da kaybolcak yerleri de bulmuşsun ha, didi. Meğer şey yerlere gitmişim işte...
yaa öyle olur işte habersiz giderseen
senin şu anıların yokmu süperr yaa
