Sevdalar Sözde Kaldı

Bir sevdaydı yaşadığım,bir gariban, masum bir sevdaydı yaşadığım…
Sevda dediler adına
Hani senin şu bir çırpıda yırttığın mektubun ilk kelimesi var ya
Hani hatırla
Sevda, sevda gülüm, bende ki bu sevda inan bambaşka
Diye başlayan mektubum, gururum, sonum
Yırtık kağıtlar yüzüme çarparken
Ve sen inlerken
Sen ne anlarsın demiştin
Cebi yırtık, perişan çocuk
Sen ne anlarsın aşktan, sevdadan demiştin ya
Sevda be gülüm
Sana cevap veremeyişim bile sevdaydı be gülüm
Giderken arkandan bir çocuk masumiyeti içinde bakışım
Bir umut var hala diye kendimi kandırışım
Ellerimde kıpkırmızı güller
Dikenlerinden kanayan eller
Sevda diyorlarmış adına
Hani bende ki hal var ya
Hani perakende sözlerde bile rutubetlenen gözlerim var ya
Hani  yar sesini duyunca delik deşik olan  ciğerim var ya
Hani, hani diyorum işte sen uyurken pencere altında
Sırılsıklam olan, üşüten
Perdelerin arkasında görme umuduyla bekleyen ben
Sevdaymış meğer benim adım
Yaşadığım
Tattığım
Bir sevdaydı yaşadığım, bir gariban, masum bir sevdaydı yaşadığım…


(Sevdanın yangınında küçük masum bir çocuk gibi çaresiz kaldığım zamanlar...)

Devrin modasına inat o pak yüreğiyle sevdanın hakkını veren öğretmenim, kaleminize sağlık.

Sahte bakışlara, boş vaadlere, menfaatperest hayallere kurşun sıkan bu şiirinizden ötürü sizi canı gönülden tebrik ediyorum.

Selam ve saygılarımla...

Şahsınız tarafından şiirimize yapılan iltifat ve yüreğimize duyulan şefkat bizi çok mutlu ettiği gibi, SEVDA'nın sizin şiirinizde devasa bir anlam kazandığı en büyük hakikat değerli öğretmenim...Acizane yazmışız... Okuyan dilleriniz, gören gözleriniz, hisseden yüreğiniz sağolsun... Selam ve dua ile... Saygılarımla...

Devrin modasına inat o pak yüreğiyle sevdanın hakkını veren öğretmenim, kaleminize sağlık.

Sahte bakışlara, boş vaadlere, menfaatperest hayallere kurşun sıkan bu şiirinizden ötürü sizi canı gönülden tebrik ediyorum.

Selam ve saygılarımla...

Yureginize saglik ogretmenim cok guzel...
Okuyunca icim bi tuaf oldu
Izninizle facede paylasiyorum

GERÇEK BİR SEVGİ HİKAYESİ


Japonya'da yaşanmış gerçek bir sevgi hikayesidir. Evini yeniden dekore etmek isteyen Japon bunun için bir duvar yıktırır. Japon evlerinde genellikle iki tahta duvar arasında çukur bir boşluk bulunur. Duvarı yıkarken orada dışarıdan gelen bir çivinin ayağına battığı için sıkışmış bir kertenkele görür...

Adam bunu gördüğünde kendini kötü hisseder ve aynı zamanda meraklanırda. Kertenkelenin ayağına çakılmış çiviyi görünce,muhtemelen bu çivi on yıl önce ev yapılırken çakılmıştı. Nasıl olmuş da kertenkele bu pozisyonda hiç kıpırdamadan on yıl boyunca yaşamayı başarmıştı? Karanlık bir duvar boşluğunda hiç kıpırdamadan yaşamak çok zor olmalıydı. Sonra da kertenkelenin on yıl hiç kıpırdamadan nasıl on yıl boyunca yaşadığını düşündü.

Ayağı çivilenmişti. Böylece çalışmayı bırakıp, kertenkeleyi izlemeye başladı. Ne yiyor acaba? Sonra nereden çıktığını fark edemediği başka bir kertenkele gelir. Ağzında taşıdığı bir yemek. İNANILMAZ! Adam sersemleşir gördüğü manzara karşısında.

On yıldır diğer kertenkele tarafından beslenmekteydi.

Bu iki kertenkele arasındaki ilişki acaba ne olabilir?

Eş, arkadaş, sevgili, ağabey, kız kardeş. Aralarındaki ilişki ne olursa olsun, görünce bizce rahatsızlık verecek bu iki canlı, bize bir şeyler anlatmak istiyor; sevdiklerinizi asla terk etmeyin, unutmayın onları...!

   İnsanlık sevdasıyla dolu öyle insanlar vardır ki toprak onları gördüğünde utanır ve onların bedenini çürütmez:
  Öyle biri gelir ki toprağa,toprağın topraklığı deryada bir damla bile olamaz.
  Kahrolur utancından yer biririr kendini!

Eskiden bir fincan kahvenin kırk yılı hatırı varmış ama şimdi kırk yıl hizmet ettiğin birinin bir istediğini yapmasan kırk saniye hatırın kalmıyor maalesef.

Eskiden bir fincan kahvenin kırk yılı hatırı varmış ama şimdi kırk yıl hizmet ettiğin birinin bir istediğini yapmasan kırk saniye hatırın kalmıyor maalesef.

Neden acaba  kardia öğretmenim? Neler değişti?

  Vakıfları tükettik öğretmenim.Hüthüt kuşu kendisine kızan insanların,cinlerin ve tabiatın hükümdarı olan Süleyman Peygamber'e
  -Vakıf toprağından toprak alır mülküne serperim,mülkünü harap ederim, demiştir.yani vakıf malı yiyen onmaz.Biz ise milletçe pek çok vakfı bitirdik adete.

Her şeyin  edebiyatını yapıyoruz artık.Anlatmak ya da göstermek için yaşıyoruz.İnsanlar çılgınca teşhirde yarışıyor.Her yaptıklarını,gördüklerini,hissettiklerini  kısaca her şeyi anlatmak için yaşar hale geldi.Bakıldığında  insanlar arasında müthiş bir iletişim var ...Ama bu iletişim sözde..Aile bireyleri arasında bile uçurumlar var.Sevdanın da acının da sözde yaşandığı bir zamandayız..

Büyük aşkları büyük insanlar yaşar.Şimdi fedakarlık yok ki insanlar sabırla büyüsün?....

Her şeyin  edebiyatını yapıyoruz artık.Anlatmak ya da göstermek için yaşıyoruz.İnsanlar çılgınca teşhirde yarışıyor.Her yaptıklarını,gördüklerini,hissettiklerini  kısaca her şeyi anlatmak için yaşar hale geldi.Bakıldığında  insanlar arasında müthiş bir iletişim var ...Ama bu iletişim sözde..Aile bireyleri arasında bile uçurumlar var.Sevdanın da acının da sözde yaşandığı bir zamandayız..

Büyük aşkları büyük insanlar yaşar.Şimdi fedakarlık yok ki insanlar sabırla büyüsün?....

 Zaten en büyük yanlışımız yazdığımızı okuyacak insanı yetiştirmektense yazmak.Söylediğimizi ya eksik yaşamak ya da hiç yaşamamak.
  Kısacası kendimizi tam yetiştiremeden başkalarını yetiştirmeye çalışmak.

Büyük aşkları büyük insanlar yaşar.Şimdi fedakarlık yok ki insanlar sabırla büyüsün?....

gerçekten sabır yok-fedakarlıkta yok öğretmenim yüreğinize sağlık değerli kardeşim

herşey menfaat olmuş..manevi değerleri yitiryoruz  hızla..dolayısıyla da..ne gerçek sevgi var nede hatır gönül..saygı bitince zaten gerisi gelmiyor..

Büyük aşkları büyük insanlar yaşar.Şimdi fedakarlık yok ki insanlar sabırla büyüsün?....

yürekten katılıyorum,selam ve sevgiyle

   'sevdalar sözde kaldı'  öyle güzel anlatmışsınız ki.
Bazen anneciğime ve babacığıma bakıyorum da gerçekten sevdaların sözde kaldığına yürekten katılıyorum .Bir elmayı onunla paylaşmak,yemeğin güzel yanını onun önüne koymak ne söyledi ise doğrudur deyip inanmak.artniyetsiz katıksız tertemiz sevdalar...
    Ellerini tutup sık sık bir ihtiyacın varmı? soruları  oysa kendisi iki değnekle zor yürümekte.O yürüyemediği için onu bırakıp hiçbir yere çıkmamak oysa altı tane evlat var babalarına bakan.
   Sanki yeni gelin gibi teyemmüm tuğlasını ezanla birlikte eline vermekte ,istemeden suyunu ,acıkmadan aşını,terlemeden havlusunu hazırlamaya çalışmakta.Ve bunları yaparken öylesine zevkle yaıyor ki  bazen bu birlikteliği kıskanmıyor değilim...onları çok seviyorum...

  'yüzünde göz izi var sana kim baktı yarim'  şu mısra nasıl da güzel anlatıyor sevdayı....şimdilerde sevgilinin üzülmesi umurunda bile değil aşıkın  ...birkaç parça eşyaya sevgiler değişebiliyor...aşk diyorlar şimdilerde beğeninin adını ve bilmiyorlar ki aşk ferhata dağları deldirmiş mecnunu çöllere sürmüş ....
   Yerdeki karıncayı ezmemek adına ayağına halhal takan bir geçmişi olan bu millet yeniden mecnun misali sevdalara gebe  olacak inşaallah...Sevgileriniz sonsuz sevdalarınız ebedi olsun inşaallah