Kalbin kapısı içerden açılır, sadece zili çalman ve beklemen gerekir. Açılırsa ne mutlu, eğer açılmazsa, beklerken öğrendiklerin yeter sana.
Kaç kere çaldın bir kalbin kapısını,
Kaç kere açıldı ardına kadar,
...Ve kaç kere yüzüne kapandı,
Büyük bir acıyla
İçindeki sızının geçmesi kaç yılını aldı.
Kaç kere kapı aralığından bakılıp, ne istediğin soruldu
Tam açılacağına ümitlendiğinde tekrar kapandı yüzüne
Kaç gece sabahladın bir kapı önünde,
Sesin çıkmadan, yüreğinle de konuşabildiğini hissettiğin zamanlarda,
Beklerken büyüdüğünü hissettiğin oldu mu?
Dışarıdan ne kadar zorlasan da,
Kalbin kapısı sadece içerden açılır.
Beklemen gerekir, sabırla ve ümitle
Kolu, tokmağı olmaz kalp kapısının
Ancak içeriden açılır,
Doğru çalmayı bilirsen onu,
Sonuna kadar açılır sana
Fazla zorlarsan ve incitirsen,
Bencilce yüklenirsen üzerine
Kırılır, bozulur, belki de hiç açılmaz olur.
Korkutur, incitirsen onu,
Tekrar tekrar kilitlenir,
Bekli de anahtarı atılır derin sulara
Doğru kapıyı bulup, çalmaya niyetlendiğinde
İçindeki sesten anlarsın doğru yolda olduğunu...
