Sevdiğimiz Şiirler

Ben;
Benden olgun insan isterim karşımda!
Arkasını dönmeyecek kadar olgun.
Arkamı döndüğümde,
Sırtımdan vurmayacak kadar güvenilir.
...Bir o kadar cesaretli olmalı.
Yağmurdan ıslanıp,fırtınadan kaçmamalı.
Ayağı taşa takılınca kayadan korkmamalı.
İşine gelince sevip,
Zoru görünce KAÇMAMALI.

CAN YÜCEL

Bir gün şayet camsız çerçevesiz penceresiz
Bir gün ben, çadır bezi bir perdeden
Günlerin toz-toprak şarkısını çırparken
Canevimin önünden geçersen,
Bir gün şayet boynumda yem torbası hayallerim asılı
Bir gün şayet samançöpü bir sokak dişlerim arasında
Canevinin önünden geçersem
Anlatırım nasıl nerde
Bir ulu çınara takılı bir kuyrukluyıldız
Bir yeşil telaşta çırpınan ışığımız
Anlatırım nasıl nerde...
Sonra eğilir kulağına derim: Bekle
Çocukken kaçırdığım uçurtma dönsün gelsin
Hele çarpsın bu çerçi yükü şehirlere,
Hele ürksün fincancı katırları!
CAN YÜCEL

AÇ KAPIYI BEN GELDİM

Korka korka değil, usul usul değil
Elim yüreğimde çarpa çarpa geldim
Aç kapıyı bak ne diyeceğim
Bir senin ellerinden, bir senin gözlerinden
Dişlerinden dudaklarından
Nergisler Ocak ayında açtı
Kendimden bahsetmeyeceğim
Yediveren güllerden
Duvardan sarkan güllerden
Çocuklardan, sabah erken okula giderlerken
Atlardan bahsedeceğim
Kan ter içinde atlardan.

Aç kapıyı bak ne diyeceğim
Ne kadar küsülü çocuk varsa barıştırdım, oynuyorlar
Tam kırk çeşit sarmaşık gül buldum
Penceremin dibinde açacak.
Ekinleri dolu vurmadı,
Çekirge gelmedi,
Kurak olmadı.
Yorgunum demeyeceğim,
Bir evimiz olsa demeyeceğim,
Yüreğim daralıyor demeyeceğim.
Bir baksan gözlerime
Başını çevirmeyeceksin,
Yürüyüp gitmeyeceksin,
Elini çekmeyeceksin.
Bir baksan gözlerime
Dağda yakılmış ateşler göreceksin.
Aç kapıyı kim geldi bak
Bak nasıl havalandı güvercin.
Açmam diyemezsin artık,
Aç!



Berin TAŞAN

Umutsuzluk kurutuyor içimi...

Dün yine simsiyah gecede parlayan yıldızlara baktım umutsuzca
Mehtabın kırık ışıkları karalığıma vurdukça seni aradım içimde
Yoktun
Yokluğun da yüreğime işleyen hüzünlere sarılıyorum biliyor musun
Senli şarkılar mırıldanıyorum suskun duvarlara
Seni özlüyorum
Seni nasıl özlediğimi bilsen
Beyaz bulutların kanatların da gelirdin bana...
Şimdi her şey anlamsız geliyor,her şey sıradan
Rüzgarla sevişen dallar,çığlık atan yapraklar
Güneşin doğuşu her şey sıradan
Umutsuzluk kurutuyor içimi
Bir köşeden çıkıp geleceğini düşleyerek yaşamak
Çaresizliğin yürekteki yangınıyla yaşamak kadar acı veriyor biliyor musun...
Oysa yüreğim sevdanı kucaklamaya ne kadar hazırdı gecenin mavisinde
Şimdi boş tuvallere renksiz resimler çiziyor gözlerim
Söz geçmiyor gönlüme her köşesi ayrı kanıyor
Yoruldum yüreğime yama yapmaktan yoruldum
Senden öğrenmiştim sevdalara türkü yakmayı
Senden öğrenmiştim ipek saçlara çiçek takmayı
Şebnem şafağın da yuvarlanıp ıslanmayı senden öğrenmiştim
Şimdi bahar yeli gibi kokan tenini
Yüreğime işlediğin sevda sözlerini özlüyorum biliyor musun...
Ne olurdu çıkıp gelseydin
Gelseydin de sarılıp yüreğinin en sıcak yerinden öpseydim
Gülüşlerim dolansaydı kırmızı gülün goncasında
Dolansaydı da ak gerdanın ateşinde sönseydim ne olurdu..
Kalecik karasının kızılında hasretine yanıyorum şimdi
Yudumlayıp geceyi yas karası giyiniyorum en koyusundan
Ne kadar uzatsam ellerimi yokluğun düşüyor avuçlarıma
Ellerim boş,umutlarım yitik şimdi
Hayallerin gölgesinde kayboluyorum görmüyor mu gözlerin..
Yamaçların yeşiline serpilen tohumlar gibiydik eskiden
Her baharın gelişinde filizlenip sevdamızı yazardı gelincikler
Biz mi kirlettik toprağın yeşilini,toprak mı kirlendi yoksa dilimizden
Hangi suçun esaretini yaşıyorum ben şimdi
Hangi hüküm kesti ki nefesimi
Boğuluyorum karanlığın dipsiz kuyularında...

    HİKAYE

Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!

Benim doğduğum köylerde
Ceviz agaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz!

Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz!

Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkiyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz!

Benim doğduğum köylerde
Şimal rüzgarları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz!

Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!
Benim doğduğum köyler de güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz!

Cahit Külebi

...
İmkânsızlıkları yaşamak mıdır sevmek,
Yoksa severken imkânsız mıdır yaşayabilmek?
Zor mudur gözlerine bakarken sevgiyi görmek,
Yoksa sevgi midir gözlerindeki tek gerçek?
Kolay mıdır biranda vazgeçip gitmek,
...Yoksa gitmekten vazgeçip, sevmek mi gerek?

Özdemir Asaf

Mutluluğun Resmi
   
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolaşan kırmızı balığınkini
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
1961 yazı ortalarındaki Küba'nın resmini yapabilir misin?
Çok şükür çok şükür bugünü de gördüm
ölsem gam yemem gayrının resmini yapabilir misin üstad?

Nazım Hikmet

İYİMSER ADAM

Çocukken sineklerin kanadını koparmadı
teneke bağlamadı kedilerin kuyruğuna
kibrit kutularına hapsetmedi hamamböceklerini
karınca yuvalarını bozmadı
büyüdü
bütün bu işleri ona ettiler
ölürken başucundaydım
bir şiir oku dedi
güneş üstüne deniz üstüne
atom kazanlarıyla yapma aylar üstüne
yüceliği üstüne insanlığın

                                     
                                            Bakü, 6 Aralık 1958

  NAZIM HİKMET

                                                                   

Uyu yavrum, uyanacak günler var,

Yarınları gözetleyen dünler var.

Baban şehit izlerinde ünler var.

O izlerde sen de dolaş

Öç gününe sen tezce ulaş

Uyu yavrum, tepesinde haç yatan

Camiler vardır bu mu seni ağlatan?

Dayanamaz çiğnenmeye bu vatan

Camilere götür hilal,

Hem yurdu, hem de öcünü al.

 

--Ziya Gökalp----

Kavuşma

sana geliyorum yalnızlıklardan
yürüdükçe hicran gülüyor gibi
yüreğimde dağlar yükseldi kardan
vuslat, ağır ağır ölüyor gibi

gözlerim, buzlayan kanatlarıyla
yorgun umutların peşinde her an
düşlerim, şahlanan kır atlarıyla
birer birer kopuyorlar zamandan

kısalan yolların uzadığını
kulağıma fısıldıyor her diken
mehdabına gömdüm hayal çağını
senden geliyorum sana gelirken

Nurullah Genç

GİTME


dur
uyanan güz çiçeklerinin
alazlanan taşların
çalınmış yazgıların ve ıslak hüzünlerin
ülkesi olan

yanımda kal

o vahşi güzelliği gitmelerdeki
bugünlük
çöl rügârlarına bağışla ne olur

kalırsan
akşam ve bulut ve gökyüzü ve çimen
ve gözyaşı ve kahkaha ve hüzün
ve yalnızlık
        -o gizi ömrümüzün-
bu eski hikâyede ne varsa yaşanmayan
başlayacak birazdan

gitme

Ayten MUTLU

Aklımda

Madem hayat bir lades oyunu,
Öyleyse “aklımda”.
Zamanla herşeyi alsada benden
Oyunu kaybetmemek adına “aklımda”.

Aklımda çocukluğum, oyuncaklarım,
Kağıttan yaptığım gemiler ve uçaklarım,
Ailem, dostlarım, arkadaşlarım,
İyiye ve güzele dair herşey “aklımda”.

Seni hiç unuturmuyum sevgili,
İlk kalp çarpıntım,
“Aklımda”.

alıntı

SEVDA BAHÇESİ

Bir gül mahzun durur bahçede
Yaprakları yorgun.
Sen pembe güllerin en pembesi!
Hasta solgun.

Bir gül taze durur bahçede
Yaprakları diri.
Sen beyaz güllerin en beyazı
Sabahlar kadar iri.

Bir gül baygın durur bahçede
Yaprakları serin.
Sen sarı güllerin en sarısı
Yağmur gibisin.

Pembe gül hülyandır açılmış,
Beyaz gül yanakların,
Sarı gül dağınık saçlarındır,
Ve mahzun kalbim ateş gibi
Yanan dudaklarındır.

   Cahit KÜLEBİ

                  Sevmek Bu Olsa Gerek

Düşüncelerin rüzgârında savrulurken sana doğru,
Aklımda tek sen varsın sevdiğim!
Gönül pencerem sadece sana açık.
Sana tutsak kalmış çekingen,titrek kalbim.
Sevmek bu olsa gerek.


Ne zaman ki, bir çocuğun gözyaşlarında boğulsam;
İçimde çocukluktan kalma masumiyetle,
Ellerim göğe uzanmış,seni dilerim ,
Seni isterim.
Yıldızlar kıskanır sevda ateşini,
Gözlerimizdeki ışıltıyı.
Sevmek bu olsa gerek.

Dualarımın karşılığı yârim!
Canımdan öte can bildiğim.
Her gecenin sonu gündüzmüş,
Güneş bir gün sabredenin yüreğine doğarmış.

Ben seninle doğdum.
Seninle nefes alıyorum,
Yaşam seninle güzel elbet!
Sevmek bu olsa gerek.

:d