Sevdiğimiz Şiirler

Sen Sen Sen

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..

Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...........
 
Yavuz Bülent Bakiler

suskunluğum


Suskunluğun misafiri olmaktan haz alıyor yüreğim!
Musalla taşındaki cesedin suskunluğu kadar suskunum!
Konuşmalara küstüm! Gemilerim artık kendime yol alıyor.
Her zaman her yerde her istenileni anlatamıyorum.

Kime, neyi, nasıl ispatlayacaksın! o halde suskunluğun elini tutuyorum.
Merhem tutmaz öyle yaralarım var ki! Konuşamıyorum…
İçime atıp susuyorum.
Kurşun geçmez şartlanmış beyinlere söz geçiremiyorum.
Sayfalarca susuyorum.

Kelimelerimin dinlenmeye en çok muhtaç olduğu anlarda,
Beni anlayacak bana derman olacak birini aradığımda,
O çok (boş) konuşanlar kaçıyor.
Sokağımın gece yarısı suskunluğa terk edildiği gibi,
Bende yüreğimi suskunluğun kucağına bırakıyorum
Konuştuğum zaman mahkûm,
Sustuğum zaman zanlı muamelesi görüyorum.
Ne yapacaksın, kime gideceksin…
Anlamsız konuşmalardan kendime sığınıyorum
Zor olanı tercih ettim sustum…



Boğazıma dizilmiş sözcükleri söylemeden, haykıramadan, içime atarak…
Bir bilseler susan birinin gözlerinde çuvallar dolusu kelime olduğunu,
Ve yine bir bilseler söz tükenmişse en güzel cevabın susmak olduğunu
Tarif edemediğim acıları,

Hayal kırıklıklarımı susuşlarımla örtüyorum.
Yüreğimin en ücra köşelerine inen zehirli oklardan
Canım çok yandı!
Konuşursam;
Kırmaktan, kırılmaktan
Gözyaşlarımı tutamamaktan
Kelimeleri yan yana getirememekten
Yaralı kelimeler sunmaktan korkuyorum.
Geri alınmayacak kelimeler adına; ağzımın sürgüsünü çektim!
Şuan boğazımda düğümlenen kelimeleri çarmıha germekle meşgulüm
Sustum…



Ben sustukça suskunluğumun üstüne düşman gibi sözcükler yağsa da
İncitseler de beni, artık vakit susma vaktidir
Korkup kaçtı,
Suçunu kabul etti,
Haksız olduğunu kabullendi diyecekler…
Desinler… Dudağım mühürlü!
Duygularım susuşlarımda saklı kalacak.
Yıllardır biriktirdiğim hiç kullanılmamış kelimelerimi
Devren satılığa çıkarıyorum. İlan verdim!
Alan olmazsa kalbimin morgunda biriktireceğim..
Sahi, her susan haksız mıdır?
Belki de her Suskunluğun arka planında ciltler dolusu anlamlar vardır.
Kim bilir!
Ve bir gün Söylenmemiş cümlelerimi zulama koyup gideceğim bu şehirden
Varsın kaçtı desinler…
Susacağım!
Derin denizleri her rüzgâr dalgalandıramaz

BEŞİNCİ MEVSİM

Düştü can evime dördüncü cemre
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm.
Dörtyüz seksenbeş gün çekti bir sene
Onaltıncı aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktım korku gösterdi
Saatler her sabah kırkı gösterdi
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadılar
Armağan can verdim saklamadılar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanıma ay'ı bir karış
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış
Şehiri bir adım, köyü bir karış
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamanı
Yaprak, yaprak tel tel açtım zamanı
Haftada üç asır geçtim zamanı
Nerye gittimse zamansız vardım.

Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim
Yazık, kuklalara sığmadı sesim
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim
Çağın çilesini sırtıma sardım

ABDURRAHİM KARAKOÇ

Güzelmiş Hikmet kardeşim.

Farz et ki mavisin sen!!

 Bir okyanusun en uçsuz bucaksız yerindesin
 Bir gökyüzüsün kirletilmemiş
 Bir çocuğun gözlerindesin
 Sen dünyanın bütün mavilerindesin

 Farz etki bilmiyorsun ağlamayı
 Farz etki hüzünlenmek diye bir şey yok
 Sen gülüyorsun tüm şarkılarda
 Dünya gülüyor senle

 Biraz sabret
 Sabret,
 Dev dalgalarla boğuşan o gemi
 Yanaşır bir limana
 Çoğalır gülmeye ayrılan zamanları ömrün
 Tüm renkler mavi olur...

 M.Coşkun

Bir gün daha bitti.
Ufukta yeni batan güneşin kızıllığı duruyor hala.
Ve ay güneşin görevini almak için bekliyor,
Yıldızlar da aya eşlik etmek için...
Bir gün daha bitti ve belki hayattaki son günlerimiz
Kaybolup gidiyor sezdirmeden bizlere.
Yapamadıklarımız için,
İçimizdeki keşkeler için ek süre tanınmayacak hiçbirimize..
İyisi mi daha geç olmadan bir yerlerinden tutmalı hayatın,
Güneşin güzelliğini farketmeli,
Yıldızlara sevdalar yükleyip, sahiplerine ulaştırmalı.
Seni seviyorum demeli,
Affetmeli herkesi,
Aşkın değerini bilmeli...
Bir gün daha kaymadan yüreğimizin ömründen ''keşke''leri ''iyi ki''lere çevirmeli''..

''Asla farkına varamıyoruz ama yarın geriye kalan ömrümüzün ilk günü....!''

Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım
Elemim bir yüreğin karı değil, paylaşalım
Ne yapıp ye'simi kahreyleyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matemki!
Ah! Karşımda vatan namına bir kabristan yatıyor şimdi
Nasıl yerlere geçmez insan
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu

Mehmet Akif ERSOY [47]

BİR EFLATUN ÖLÜM

kırgınım, saçılmış
bir nar gibiyim

sessiz akan bir ırmağım
geceden
git dersen giderim
kal dersen kalırım

git
dersen
kuşlar da dönmez, güz kuşları
yanıma kiraz hevenkleri alırım

ve seninle yaşadığım
o iyi günleri,
kötü
günleri bırakırım.

aynı gökyüzü aynı keder
değişen bir şey yok ki
gidip
yağmurlara durayım.

söylenmemiş sahipsiz
bir şarkıyım

belki
sararmış
eski resimlerde kalırım

belki esmer bir çocuğun dilinde.

bütün derinlikler sığ
sözcüklerin hepsi iğreti

değişen bir şey yok hiç
ölüm hariç.

aynı gökyüzü aynı keder.

Behçet AYSAN

İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan..
Kimi hiçbir iz bırakmaz ardından,
Kimi hafifçe okşar ruhumuzu,
Kimi de hüzün bırakır ardından..
İnsanlar vardır;
Usulca sokulurlar içimize,
Sonsuzcasına orada kalsın isteriz..
Bazıları serap gibidir,
Yokluğunda hayalleridir gerçeğimiz...
İnsanlar vardır;
Su gibi aziz, su gibi duru..
Konuştukça su olur akarlar kalbimize,
Kan gibi, Can gibi, Canan gibi...
İnsanlar vardır;
Işığı sönmüş yıldızlar gibi çaresizdirler.
Açtın mı kollarını,
Kalbine doldururlar ışığı..
İnsanlar vardır,
Soğuk duvarlar misali
Gülümsemenin sıcaklığını bilmezler,
Bilseler de sevmezler...
İnsanlar vardır,
Gelip geçerler hayatlarımızdan
Kimi depremlerle gider,
Kimi fırtınalarla…
Ben kalanlardan yanayım.
Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,
Sarılıp bırakmayanların sıcaklığını...

Şems-i Tebrizi

HATRINA DÜŞECEĞİM

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak.!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi kafandan da
Silemeyeceksin beni düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!
                   NFK

DÖN
 Yakamozun hükmü şafak sökene kadar
Gel-gitlere boğulmadan denizimiz dön
Çöller kaç mecnunun ömrüyle kanar
Gözlerim seraba aldanmadan dön
Gül dahi bülbülün yüklenmiyor sabrına
Yıldızlar diklenmiyor güneşlerin şavkına
Seni bana yar kılan sahibimin aşkına
Şaşkına dönmeden takvimlerim dön
Kader kaç sabaha buluşturur gecemi
Akıl kaç gün daha teskin eder kalbimi
Bıraktığın hasretin tâlân edip gövdemi
Kuru dala çevirip kırılmadan dön
Ahengine düştüysen başka bir manzaranın
Neresinden dönersen kârıdır zararının
Kem gözlerin şerrinden kurtulup nazarının
Kabulü ol duamın bismillah de dön
Taş bildiğim sabrım yenilmeden telaşa
Kaç aşık benim gibi anılır ki aşkıyla
Emir değil buyruk değil bu haşa
Ricasıdır kalbimin kırılmadan dön
Kelimeler seni taşımaktan yorulup
Üç noktalar dağılıp tek noktada buluşup
Ünlem işaretleri sevgime önlem olup
Geçmiş zamanlarımın öznesi olmadan dön
Hece hece yerleş pelesenk ol dilime
Sancıların mesken edilmeden kalbime
Hekimleri çaresiz bırakıpta derdime
Hâkimlere kalemini kırdırmadan dön
Uzattığım elimi boş çevirme bağrıma
Bir an yerimde ol da feryadedip bağırma
Yamacına düşürüp hasretinin dağına
Beni Ferhat etmeden Şirin’im ol dön

Mehmet Ercan

“isimle Ateş”

isimle Ateşin Arasındayım…
ummanlar İçinde, Kuraktayım Ben
can Buldum, Mal Buldum Dağlarca Ama
nÂr-ı Sevdalardan, Iraktayım Ben
gönlü Harman Edip, Saçsam Da Göğe
şafak Harmanında, Firakteyim Ben
isimle Ateşin Arasındayım…

…

isimle Ateşin Arasındayım…
ibrahim Olamam, Kusurum Yaman
değilim İsmail, Tevekkel Üzre
başımdan Dünyalık, Dağılmaz Duman
deli DivÂneyim, Aslında Böyle
hÂl Bilmez Yüreğim, Dilemez Aman
isimle Ateşin Arasındayım…

…

isimle Ateşin Arasındayım…
al Beni Ey İsmim, Çıkar Kuyudan
özge Bir Sevdayla, Beze Kalbimi
uyandır Gönlümü, Hazin Uykudan
seherin Şebnemi, Değsin Tenime
üç Damla İçeyim, O Billur Sudan
isimle Ateşin Arasındayım...

Celalettin Kurt (değerli lise öğretmenim)

Gözlerinde müebbeti istiyorum
En acımasız mahkemelerde yargılasınlar beni.
Bedenimden yüreğimi söküp
Yüreğinde nefes almak olsun suçum.
Son isteğim;
Darağacım, yıldızların düştüğü
Saçlarının tellerinden örülsün.
Yüreğinde ölmeyi istiyorum.
Baharları mevsimlerden çalıp
Gözlerine doldurmakla suçlasınlar beni.
İnfazım, gözyaşlarında son bulsun
Çıplak yüreğime,
Gözyaşlarının umut zincirlerini geçirsinler.
Aldığım her nefes sevdana olsun.
Gözlerinin güneş gibi düştüğü
Gönül mapusluğunda,
Ömür boyu yüreğinin müebbetini istiyorum.
Gülüşlerinde erimeyi istiyorum.
Yağmurların sadece gözyaşında saklı olduğu
Güneşin, hep gülüşlerinde solduğu
Bir ceza istiyorum.
İnfazım, gözlerinde yavaş yavaş erimek olsun.
Avuçlarında solmayı diliyorum.
Ömrümden vazgeçip,
Senin gözlerine firardan yargılanayım.
Susma hakkımı kullanıp,
Gözlerinde müebbeti istiyorum

İsmail SARIGENE

gizli özneler bol cümleler

Devrik bir cümleydim senden önce grameri bozuk
bir yürek yangınıydım sen geldin, yerli yerine oturdu kelimeler noktalı virgülle uzatıyorum hislerimi sana, ulaşabildiğin yerden tamamlarmısın..?

gizli öznesi bol cümleler kuruyorum
"seni seviyorum"
kimi?
seni..öznesini yüreğimde tutuyorum

noktaları kaldırdım,sana uzanan her kelimeyi,
virgüllerle uzatıyorum,yan yana oldukça çoğalacak,
dolaylı tümleçlerimiz.biriktirdiğim bütün belirtili sıfat tamlamalarını,
senin için koruyorum

...üç noktalar sana olan suskunluğum susuzluğum
herkes duysun bu sevdayı diye,
avuçlarımdan gökyüzüne ünlemler gönderiyorum


devrik bir cümleydim senden önce...
özel isimleri büyük harfle başlayarak yazıyorum
yani adını!...
yani sevdanı
dahası bizi
parantez içinde yaşadıklarımız var,
aman kimse duymasın
tırnak içine aldım bendeki yerini,
kem gözlerin nazarı dokunmasın

haydi.

SEVİYORSUN ZANNETTİM

Sana varma niyetiyle düştüğüm yolda
Seni de bulamadım, kendimi de kaybettim
Aklımı bulursan kenara koy da
Bu kadarcık olsun sana zahmetim
Zaten neyime benim böylesi sevmek
Şu kalbimi dağlardım seni taşımasaydı
Sana düşen ancak halime gülmek
Bu kadarcık olsun sana zahmetim
Ne çok kızdım kendime ne çok söylendim
‘Sen nasılsın’ dedin ya, seviyorsun zannettim
E haksız da sayılmam bir de tebessüm ettin
Neyse bu kadarcık olsun sana zahmetim
Şimdi gülsem mi ağlasam mı bilmiyorum ki
Durmuyor kafamda dolaşan şu yüzsüz tilki
Hala ‘git seviyorum de’ diyor, ‘bunda ne var ki’
Ne bileyim işte seviyorsun zannettim
Bir de süslenip püslenip çıktım karşına
Bak aklıma geldikçe hala sinirleniyorum
Tamam tutma kendini gül Allah aşkına
Bir tebessüm miktarınca olsun zahmetin
Bir anlaşma yapalım, ben biraz çalışayım
Şu sevgi konusunda biraz ustalaşayım
Artık ne öğrendiysem gelip sana sunayım
Gülme ne bileyim işte seviyorsun zannettim
Bak kaç satır sohbet ettik sende bir düşün
Sana zahmet yoksa eğer daha acil bir işin
İster şimdi cevap ver istersen kışın
Sev beni olmaz mı, tamam ben ayıbettim
N’olur kusura bakma seviyorsun zannettim…/mehmet ercan

Dünya sığmıyor insana,
yüzlerdeki, yüreklerdeki maske,
parada kir, suda klor, havada nem,
yüksek borsa, alçak basınç
ve kanun hükmünde ihanetler,

...sahtekâr jestler.

İnsan, sığmıyor insana...!

*Yılmaz Odabaşı