Türkiye'de Öğretmenler Az Çalışıyor!

haa bir de bu saatte ne işim var sitede,ödev hazırlıyordum yarın için ve arkadaşlarımızın hazırladıklarına bakayım dedim...tam çıkacakken konu başlığını gördüm ve uykulu gözlerle bir kaç söz edeyim dedim(içimde büyüyen minik bebeğim psikolojisi daha şimdiden bozulacak diye korktuğum zavvallı yavruma haksızlık ederek)

       yıl 2002 ek dersle birlikte alınabilen çeyrek altın 43 ve bizzat aldım:)  yıl 2012 şimdi hesapladım da 13 çeyrek buyrun hesaplayabilirsiniz ve artık asgari ücretliyi mühendisi yok bilmem kimi bizlerle kıyaslamaktan vazgeçin kardeşim.

Bu ülkede çalışanların ücretlerindeki %50 ye varan kayıplarını göstermek için verilmiştir o rakamlar.Kimseyle de kıyaslama yapılmamıştır.Umrumda değil istersem devlet öğretmenlere 5 kuruş vermesin.Zaten ek ödeme vermiyorda ne oluyor.

Herkese günaydın.. Hepinizin affına sığınarak yazacağım hepsini. Ben 7 yıllık öğretmenim. 7yıl da sadece 2 okul değiştirdim. İlk çalıştığım okulda 4 zümreydik. Ben çocuklarıma materyal hazırlarken diğer zümrelerim benimle dalga geçiyorlardı. "Amaaaan hocam bütün gece bunlarla mı uğraştın. Delisin sen. Bunlar hiçbir şeyden anlamaz. Boşveeeeeeeerrr. Gir dersine al paranı."
Eyvallah... Hiçbiri umrumda olmadı elbette. Okul müdiremiz başarıya, eğitim kalitesine fazlasıyla önem veren biriydi. Ve çalışan öğretmenle çalışmayan öğretmeni çok güzel gözüne kestirir ve yeri zamanı geldiğinde yapması gereken olumlamaları yapardı.
Öğretmenliğimin ilk yıllarında karşılaştığım bu tablo çok şeyi sildi yerine başka fotoğları koymama sebep oldu. İyiki öyle bir idareciyle çalışmışım ki diğer zümrelerim hevesimi, heyecanımı alamadılar elimden.
Yıl 2008 başka bir şehre, başka bir okula atandım. Bir köy okulu. Hep düşüncem şu yöndeydi; oradaki çocuklar bilgiye daha aç ve daha çok çalışmalı daha çok özveride bulunmalıyım... Yaptımda elimden geleni. Ne oldu biliyor musunuz?
Okulumuzda ne kadar çalışmayan yan gelip yatan varsa ödüllendirmeler aldılar-ağam paşam-. Bunları bilen kamuoyunda şöyle bir izlenim gerçekleşti; eğitim kalitesi değil aslolan. Kimin dayısı amcası var onlardır öncelikli. Bunlar çoğaldıkça ne yazıkki kalite düştükçe düştü. Velinin, halkın gözünde güvenirliğimiz kalmadı. Çoğu zaman öğrenilmiş çaresizliği yaşıyorum içimde ne yaparsam yapayım ben iyi bir öğretmen olamayacağım.
Şimdi bunu okuyanlar diyebilirler ki "öğretmenim sen alacağın bir kaç övgü sözü ya da ödül için mi çalışıyorsun. Tüm özverilerin bunun için mi? "
Tabii ki hayır. Ama biliyoruz ki yapılan işte motivasyon çok önemli. Şimdi şimdi öğreniyorum motive edilmeden çalışmayı.

İşte meslektaşlarım. Bizler özveriyle çalışırken yükselen değer yatarak maaş almak oluyor. Hal böyle olunca halkında, velininde, bakanında gözünde hiç olup yitip gidiyoruz.

Haklarımızı arayacak yeterli çoğunluğa sahip olamıyoruz çünkü o yatarak maaş alanlar susturuluyor ve hallerinden memnunlar.....  
Saygılarımla...

Martı Janıtın'ın hikayesini biliyorsunuz herhalde hocam.
Anlattıklarınız,yaşadıklarınız ve nick çok uyumlu...
Sıradışı olmanın doğasında bu yaşadıklarınız var...

'şimdi öğreniyorum motive edilmeden çalışmayı. '
Bende bunu öğrenmeye çalışıyorum.
saygılar.

tabii az çalışıyoruz.. sabah 8 buçukta okulda olup 3 buçukta ayrılıyoruz okuldan. 40 dakika derse girip teneffüslerde can sıkıntısından nöbet tutuyoruz.boğazımızı yumusatması için sıcak çay bile içmiyoruz öğrencileri boş bırakmamak için. öğle arasında diken üstünde yemek yiyoruz.anneleri gürültüüsünden bıkar erkenden yollar çocuğu aman düşmesin diye onlara göz  kulak ol. e okul bitti eve git bir sürü hazırlık, sınav okuma, performans, proje.. Tabii az çalışıyoruz 9-5 masa başında oturarak vakit geçirmiyoruz ki çok çalışmış olalım!!!

aklımda kalan bir hikaye...

Bir aşçıya her gün yemek yapıp, bu yaptığı yemekleri o gün içinde çöpe dökmesi karşılığında normal kazancının on katı teklif edilmiştir. Aşçı bunu kabul etmiştir. Bir iki gün sonra aşçı istifa etmiştir.

Bir oduncuya kesmez bir balta vermişler, her gün belli bir saat odun kesmeye çalışması karşılığında normal kazancının on katı teklif edilmiştir. Oduncu bunu kabul etmiştir. Bir iki gün içinde işini bırakmıştır.

Aşçıya neden işi bıraktığı sorulduğunda:
- Ben aşçıyım, insanların benim yemeklerimi yediğinde yüzlerinde oluşan ifadeyi görmezsem mutlu olamam, der.

Oduncuya neden işi bıraktığı sorulduğunda:
- Ben oduncuyum. Odunları keserken odunların çıkardığı o sesi, onların birbirlerinden ayırdığımı görmem gerek, ben ancak öyle mutlu olurum, der.

Görüldüğü üzere herkes birer oduncu, aşçı gibi yaptığı işin olumlu sonuçlarını göremezse MUTLU olamaz...

her öğretmene okulda birer oda versinler. bilgisayar yazıcı toner vb. herşey tam olsun. çalışma saatlerimizde  8-5 olsun. daha güzel ders bitti mi yazılı proje vs. okulda hallederiz. eve iş götürmeyiz.

çalışkan ve vefakar öğretmenlerimize haksızlık yapıldığını düşünüyorum. ben çalışıyorsan arkadaş hakkımı almalıyım. performans yönetimi sistemini getimeye çalıştılar bakalım arkası gelecek mi? gerçi biz de performans yönetimi sisteminde de kesin torpil ve kayırmacılık işler ya neyse.