Türkiye'nin Neresi Olursa Görev Yaparım Diyenler

2,5 yıl yolun,suyun,elektriğin,telefonun olmadığı bir dağ köyünde çok kötü şartlarda çalıştım.1 yıl önce Trakya'ya tayinim çıktı burada da insanlar doğu görevi yapıyor ve ben doğudan geldim diye beni küçük gördüler ,bir şey bilmiyordur dediler.Kimsenin takdir ettiği falan yok siz çektiğinizle kalıyorsunuz.Herkes eşit şartlarda çalışmalı deniz kenarında bütün olanakların olduğu yerlerde,doğunun en ücra köşeside doğu görevi bu ne adalet!Herkes görmeli o zaman doğuyu yoksa insana sadece yaşadığı kötü anılar kalıyor...

biz ilçede 4 köy okuluyuz,bizi de kasabada ve ilçede görev yapanlar  küçümsüyorlar öğretmenim...

ülkemin neresinde olursa olalım ,çoğumuz seve seve görevimizi yaparız.Eğitim sisteminde yapılan yeniliklerin yanı sıra öğretmenlerin sosyal,ekonomik vb. sorunlarınada el atılsa neden yapmayalım.Doğuda olsun,batıda olsun lojmandan yararlanan kaç öğretmen var?Öğretmen evlerinden gerektiği gibi yaralanıyor muyuz?Eğitimde yapılan değişiklikler ile ilgili hiçbir açıklama yapılmıyor,ellerimize birer kılavuz kitap tutuşturuldu o kadar:(Hizmetiçi kursa gidebilmek için dokuz takla atmak gerekiyor:(Eşit şartlar,eşit haklarda hepimiz her yerde çalışırız!

üniversitede yıllarında ailem çok söyledi "sınıf öğretmenisin doğuya gitme olasılığın çok.yüksek lisansa çalış üniversitede kal "diye.ama ben idealist öğretmen yok hayır doğuyada giderim.oradaki çocuklarda okumalı....vs dedim.gittim ve 2,5 yıl gördüm idealistliğimin cezasını.lojman yok.çocuklarını düşündüğüm halk bırakın bizim evde kal demeyi toprak evlerini bile kiraya vermedi.okadar dertliyimki yaz yaz bitmez.kısacası öğretmen olumsuz şartlardada  görev yapıyor ama ondan o görev çok şey alıp götürüyo

4 yıl ağrıda zor şartlarda görev yaptım ilk öğretmenliğe başladığımda idealisttim nerde olursa olsun çalışırım diyordum ama öyle olmuyor gerçekte artık idealistlik falan kalmadı.Şuan istanbuldayım okulumdan memnunum ve hiçbir yerede gitmem..

galiba birçoğumuz zamanla yoruluyoruz üniversitedeyken heryere giderim derdim ailem izin vermedi ilk yıl atanamadım sonra ist atandım 7 yıl oldu Allah özellikle doğuda sonra tüm köylerde öğretmenlik yapan meslektaşlarıma güç sabır ve kolaylıklar versin

Şartları zor olan bir yere çok az insan kendi isteğiyle gider bu doğuda da böyle batıda da yoksa herkes mutlu, rahat olduğu yerde çalışmak ister. Ancak devlet atarsa ülkemin en ücra köşesine de giderim sonuçta ömür boyu orda kalmicaz. Elbette zorluklar, sıkıntılar olucak, yıllarımız belki sıkıcı da geçecek ama hani derler ya insan doğduğu yerde değil, doyduğu yerde yaşar diye ekmek sınırdaysa sınıra da gidilir.

sanırım yeni mezunsunuz.

inşallah atanırsınız,ve hayal kırıklığına uğramazsınız hocam ...

demiştim...ama baktım ki 3.yılınızmış..:)msjımı düzelttim

tam idealist olunan yaşlar, evet başardım öğretmen oldum gururunun yaşandığı zaman ve ben çok şeyler yapabilirim inancı var ilk atandığımız yaşlarda.
5 yıl köyde çalıştım.şimdi olsa dayanamazdım. hayatımın 21-26 arasına denk gelen yıllarını köy çeşmesinden kışları su çekerek, okulda baca temizleyerek, İlçe MEM den fırça yiyerek, sen daha çocukmuşsun hoca diyen velilerime laf anlatmaya çalışarak ,sabahın altısında ilçeye gitmek zorunda kalarak ve ilçede sokak ortasında MEM açılmasını bekleyerek,aman dedikodu olmasın diye çırpınarak ,köyün içinde fellik fellik muhtar arayarak(ki bu muhtarlar aradığınızda asla bulunmuyorlar) her eylülde odun derdine düşerek, acaba bize kömür verecekler mi diyerek, sabahları soba yakarak ,çırpınarak parçalanarak tükenerek geçirdim.

son olarak bir dahamı ASLAAAAAA.O bir kere olur acemiliğime geldi.
çalıştığım yer doğunun en iyi yerlerinden biriydi ama  insanın gençliğini böyle harcamasıda daha sonra içini acıtıyor.şimdi bana o 5 yıl yaşanmamış gibi geliyor.
Allah o uzak köylerde çalışan bütün öğretmenlere sabır ve güç versin.

doğu ve g. doğuda çalışmayan öyle yerlerin olacağını düşünemez ama hayat tecrübesi açısından her meslekten olan kişilerin gidip görmesi ve yaşaması lazım.İdealistlik te ilk yıllarda bekar ken daha rahat oluyor aile olup bir de çocukların olunca farklı düşünüyorsun bizim kaç tane arkadaş yollar kapalı olduğu için çocuklarını kaybetmişlerdi ama 25 yıl önceydi inşallah biraz değişmiştir. zor şartlar altında çalışan kardeşlerime sabırlar ve başarılar diliyorum

en kötüsü de kendi camiamızdan bu şekilde tepki görmek

2,5 yıl yolun,suyun,elektriğin,telefonun olmadığı bir dağ köyünde çok kötü şartlarda çalıştım.1 yıl önce Trakya'ya tayinim çıktı burada da insanlar doğu görevi yapıyor ve ben doğudan geldim diye beni küçük gördüler ,bir şey bilmiyordur dediler.Kimsenin takdir ettiği falan yok siz çektiğinizle kalıyorsunuz.Herkes eşit şartlarda çalışmalı deniz kenarında bütün olanakların olduğu yerlerde,doğunun en ücra köşeside doğu görevi bu ne adalet!Herkes görmeli o zaman doğuyu yoksa insana sadece yaşadığı kötü anılar kalıyor...

hiç doğuya gidip zor şartları görmeyen doğuyu sadece turistik gezme yeri olarak görenler ne yaşadığından da ,duygularından da anlamaz,en acısı da içlerinde malesef öğretmenler var,yazık çok yazık

ben de üniversite yıllarında çok idealisttim tabi bu düşüncemin hepsini kaybetmedim ama 4 yıldır sınırda ( aslında sınır demeyelim de kuzey ırak diyelim daha doğru olur) çalışıyorum. Başta herşey çok güzeldi bir heves oluyor insanın içinde ama burada olana acıyor insanlar ya hakkari mi, hadi ya bi de şemdinli, yapma derecik de neresi bide ilçeye bir buçuk saat uzak mı?...
velhasıl bunlardan geçtim de bir de sen orda sözleşmeli misin?
evet ama durumum o kadar da vahim değil dimi?
buranın demirbaşı olsam da!...

Allah kurtarsın öğretmenim...

türkiye'min her yerinde çlaışılır fakat önce yöneticilerin kafalarını değiştirmeleri gerek...