Yalancıydınız Hocam

Sınıfa geldiğiniz ilk gün fırtınalar estirmiştiniz. “Ben şunu isterim, ben bunu istemem; şöyle oturun, böyle kalkın; saygısızlıktan hoşlanmam, tembellikten nefret ederim; beni kızdırmayın yoksa fena yaparım.” demiştiniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü siz bir karıncayı bile incitemezdiniz…



Öğretmenlik kutsaldır, zordur, sabır ister. Etrafımı aydınlatayım derken kendini eritir. Topraktır, türlü türlü çiçekler yetiştirir. Aydır, karanlıkta kalanlara yol gösteren. Ateştir, etrafımızdakilere sıcaklık veren. Kevser’dir, damakta tatlı bir lezzet bırakan. “Görevimi seviyorum, sizde öğretmen olun.” demiştiniz. Yalancıydınız işte hocam! Çünkü siz hep doktor olmayı istemiştiniz…



İnsan sarrafı olduğunuzu söylerdiniz. Koridorda beni bir kenara çekip; ”eminim ki sen fındığı çok seversin, en sevdiğin renkte yeşildir, hareketlisin, sinirlisin, kendine laf getirtmezsin. Ayrıca gülerek temeli de çok seversin.” demiştiniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü siz beni Rizeli zannetmiştiniz…



Bir gün sınıfta bana hakaret etmiştiniz. Bir mektup yazıp masanıza koymuştum. “ne bu? “ diye sorduğunuzda sadece çatılmış iki kaş görmüştünüz. Biliyordum beni çağırtacağınızı. Çünkü çok şaşırmıştınız. Karşınıza oturtup bol bol nasihat etmiştiniz. Haksız yere suçladığınızı bildiğiniz halde “ben haklıyım.” demiştiniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü gururunuza yedirememiştiniz…



İnsanlara yardım etmeyi çok severdiniz. “onlar mutlu olsunda ben mutlu olmayayım ne çıkar.”demiştiniz. Bir öğrencinize yüksek miktarda para vermiştiniz. “yeter ki sen çalış, oku, meslek sahibi ol. Benim maddi durumum iyidir. Ne zaman istersen gel, iste.”demiştiniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü daha dün arkadaşınızdan borç istemiştiniz…



Sizi her gün görmek isterdim. Bir şey söylemeniz gerekmez, bir bakışınız yeterdi. Kapıdan başımı uzatıp bakınca hemen dışarı gelirdiniz. “sen yinemi derse girmedin, bu gidişle sınıfta kalacaksın.”derdiniz. Her gün derdimi dinler kendinizi bana örnek gösterirdiniz. “benim gibi mutlu ol.”derdiniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü siz benden de dertliydiniz…



Sabah erken gelir gazeteye göz gezdirirdiniz. Bende bir sabah erkenden gelmiştim. Size bir şey ikram etmek istemiştim, istemediniz. “karnım tok, evde nefis bir kahvaltı yaptım.”demiştiniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü siz dün gece okulda nöbetçiydiniz…



Okulun son günleri benden çok siz beni görmek istemiştiniz. “hınzır kız! Sana diplomanı kendi elimle vereceğim. Korkma bu sefer sözümde duracağım.”dediniz. O gün gelmediniz.

Yalancıydınız işte hocam! Çünkü o gün beyaz kefeninizi giymiştiniz.



Sizi artık hiç düşünmüyorum. Ne gülümsemenizi nede gözlerinizdeki o parıltıyı hatırlamıyorum. Nasihatlerinizin hiçbiri kulağımda değil. Sizi hiç ama hiç sevmiyorum.

YALANCIYIM İŞTE HOCAM! ÇÜNKÜ SİZİ ÇOK ÖZLÜYORUM…

hocam sağolun çok güzel bir yazı. sahip olduklarımızın kıymetini onları kaybedince anlıyoruz maalesef...

Çok hoşuma gitti öğretmenim, paylaşımınız için çok teşekkür ederim... Kıymet bilmeyenlere...

Gerçekten Çok Güzel Bi Yazı...

ellerinize sağlık öğretmenim..

gerçekten çok güzel bir yazı hocam...

Çok güzel bir yazı... Yüreğinize sağlık...

Peygamberlik mesleğidir öğretmenlik, temeli sevgi ve merhamet üzerine kurulur. Bunu anltan güzel bir yazı. paylaşım için teşekkürler.

sağolun hocamm çok güzel.... aynen katılıyorumm hocamm

Çok hoşuma gitti öğretmenim, paylaşımınız için çok teşekkür ederim... Kıymet bilmeyenlere...

Çok güzel bir paylaşım olmuş hocam. Aldı götürdü beni.
Okurken ben de öğrencilerime yalan söylemek zorunda kaldım.
 Gözlerime bir şey kaçtı diye...

çok güzel bir paylaşım, özellikle son bölümünü çok iyi bağlamış..
Öğretmenin kıymetini bilmeyenlere ithaf olunur..

çok teşekürler gözlerim akıyor .harika bir yazı.
derse girnce çocuklarıma da okuyacağım...

Duygular,düşünceler bundan daha güzel anlatılamazdı .teşekkürler öğretmenim..

yazi gercekten guzel ve anlamli....yazari kim? yasanmis bir olay mi acaba?

bu yazıya ihtiyacım vardı herhalde ki gerçekten çok duygulandım bu kadar güzel bir paylaşım için teşekkürler öğretmenim...