Atatürk Diyor Ki;

 

Çocuklarımıza geleceğin büyükleri gözü ile bakılmalı ve öyle muamele edilmelidir. Yalnız bir şeye ihtiyacımız vardır: Çalışkan olmak.

Bazı arkadaşların yoksulluk içinde bu büyük dâvanın başarılamayacağını zannederek, memleketlerine dönmek arzusunda olduklarını duydum. Arkadaşlar! Ben sizleri bu millî dâvaya silâh zoruyla davet etmedim, görüyorsunuz ki sizi burada tutmak için de silâhım yoktur. Dilediğiniz gibi memleketlerinize dönebilirsiniz. Fakat şunu biliniz ki, bütün arkadaşlarım beni yalnız bırakıp gitseler, ben bu Meclis-i Âli'de tek başıma kalsam da, mücadeleye ahdettim. Düşman adım adım her tarafı işgal ederek Ankara'ya kadar gelecek olursa, ben bir elime silâhımı, bir elime de Türk bayrağını alıp Elma Dağı'na çıkacağım. Burada tek başıma son kurşunuma kadar düşmanla çarpışacağım. Sonra da bu mukaddes bayrağı göğsüme sarıp şehit olacağım. Bu bayrak kanımı sindire sindire emerken, ben de milletim uğruna hayata veda edeceğim. Huzurunuzda buna and içiyorum. (1920-Birinci Büyük Millet Meclisi'nin gizli celsesinde)

''Kucağındaki yavrusuyla, yağmur demeyip, çamur demeyip, sıcak demeyip cephenin mühimmatını taşıyan hep onlar, o ilahi kadınlarımız olmuştur.
Onun için hepsini, büyük ruhlu ve büyük duygulu kadınlarımızı, analarımızı
şükran ve minnetle ebediyen taziz ve takdis edelim.'' (1923)

"Buyuk Turk Milleti,
On bes yildan beri giristigimiz islerde muvaffakiyet vadeden cok sozlerimi isittin.
Bahtiyarim ki bu sozlerimin hicbirinde milletimin hakkimdaki itimadini sarsacak
bir isabetsizlige ugramadim."
   Ataturk buyuk insandin, hala oylesin. Her
soylediginden emin, net. Her yaptigi isten emin. Bizlere, cocuklarimiza ornek.

Özgün fikirler uygulandığı an; Türk ulusu yükselecektir.

Artık, bugün demokrasi fikri, daima yükselen bir denizi andırmaktadır. Yirminci asır, birçok müstebit hükûmetlerin, bu denizde boğulduğunu görmüştür. (1930)

Bütün vazifelerin üstünde bizim de bir vicdani vazifemiz vardı; o da, herkesin sudan bir takım vazifeler yaptığı sırada hayatımızı, varlığımızı bu milletin bağrına sokarak, onlarla beraber düşman karşısında uğraşmak olmuştur!

Atatürk, 1925 yılında yaptığı konuşmalardan birisinde, öğretmenin önemini şu sözleriyle belirtmiştir:
  " Milletleri kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir. Bir topluluk
Millet olabilmek için mutlaka öğretmenlere muhtaçtır."
  Millet olabilirsek, çocuklara sevmeyi öğretebilirsek, birbirimizi sevmemeyi!  öğretmezsek... Galiba bu günleri yaşamazdık.

Türk Milleti bağımsız yaşamış ve bağımsızlığı var olmalarının yegane koşulu olarak kabul etmiş cesur insanların torunlarıdır. Bu millet hiçbir zaman hür olmadan yaşamamıştır, yaşayamaz ve yaşamayacaktır.

Bir zamanlar gelir, beni unutmak veya unutturmak isteyen gayretler belirebilir. Fikirlerini inkar edenler ve beni yerenler çıkabilir. Hatta bunlar, benim yakın bildiğim ve inandıklarım arasından bile olabilir. Fakat, ektiğimiz tohumlar o kadar özlü ve kuvvetlidirler ki bu fikirler, Hint'ten, Mısır'dan döner dolaşır gene gelir, verimli neticeleri kalpleri doldurur.

Askerî hareket, siyasî faaliyetin ümitsiz olduğu noktada başar. Ümidin güven verici bir şekilde geri gelmesi orduların hareketinden daha hızlı, hedeflere varışı temin edebilir. 1922 (Atatürk'ün S.D. III, S. 40-41)

 Vatan mutlaka selâmet bulacak millet mutlaka mutlu olacaktır. Çünkü kendi selâmetini kendi saadetini memleketin ve milletin saadeti ve selâmeti için feda edebilen vatan evlâtları çoktur.
Nisan 1922

Dünyanın bellibaşlı milletlerini esaretten kurtararak, hâkimiyetlerine kavuşturan büyük fikir cereyanları; köhne müesseselere ümit bağlayanların, çürümüş idare usullerinde kurtuluş kuvveti arayanların amansız düşmanıdır. (1923)

“Asla şüphem yoktur ki, Türklüğün unutulmuş medeni vasfı ve büyük medeni kabiliyeti, bundan sonraki inkişafı ile âtinin yüksek medeniyet ufkunda yeni bir güneş gibi doğacaktır.